حجتالاسلاموالمسلمین سیدیاسین حسینی، مدیر حوزه علمیه شهر هفشجان، در گفتوگو با ایکنا از چهارمحال و بختیاری، به مناسبت شهادت امام هادی(ع) بیان کرد: یکی از بزرگترین بیماریهای که در عالم اسلام وجود داشت این بود که مردم تصور میکردند حاکم اسلامی حتی اگر ظالم و گناهکار باشد باز هم میتواند حاکم باشد و میگفتند ما با این حاکم بیعت کردهایم و نمیتوانیم علیه او قیام کنیم که این تصورات با مصادیق قرآنی کاملاً مغایرت داشت.
وی ادامه داد: در آن زمان مردم حاکمان را امام خود میدانستند و در واقع حاکمان نیز خود را امام و پیشوای جامعه اسلامی معرفی میکردند لذا یکی از بزرگترین مبارزات ائمه اطهار(ع) در زمان خود مبارزه با این تصورات و حاکمان دروغی، تبیین مسئله امامت و معرفی امام بود.
روح حرکت ائمه(ع) مبارزه با تفکرات غلط بود
حسینی گفت: ائمه(ع) خصوصیات بارز اخلاقی امامان اعم از اینکه امام باید دارای عصمت، تقوا و معنویت باشد را به مردم بازگو میکردند و ضمن بیان این نکات فردی را که دارای این خصوصیات بود را نیز به عنوان امام به همگان معرفی میکردند تا مردم را از گمراهی و این تصورات غلط نجات دهند. همچنین، در طول عمر خود دائماً در حال مبارزه با این تصورات ناصحیح بودند.
راهاندازی شبکه ارتباطی شیعه
مدیر حوزه علمیه هفشجان تصریح کرد: ائمه اطهار(ع) برای اینکه حاکمیت و امامت را از نااهلان بگیرند تشکیلات چندگانه سیاسی و انقلابی را به صورت مخفیانه راهاندازی کردند و با این حرکت را با تربیت یاران واقعی و با قدرت بالایی ادامه میدادند. از همین رو در زمان امام هادی(ع) وسعت دایره شیعه نسبت به زمان امام صادق(ع) و امام باقر(ع) 10 برابر شده بود. در واقع دلیل اینکه این سه امام آخر بیش از دیگران تحت فشار و تنگنا بودند همین گسترش دایره شیعه بود.
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه مأمون علت اصلی گسترش شیعه را قداست ائمه(ع) میدانست، بیان کرد: حاکم وقت امام هادی(ع) برای اینکه مانع از گسترش شیعه شود قداست ائمه(ع) را هدف قرار داد و امام هادی(ع) را به مجلس شراب دعوت کرد تا به زعم خود با انتشار این خبر به حاکمیت اسلامی پایان دهد.
روش مبارزه امام هادی(ع)
وی ادامه داد: امام هادی(ع) که مجاهد به تمام معنا بود و برای رسیدن به حکومت اسلامی مبارزه میکرد از این نیرنگ آگاه بود و به گونهای وارد این مجلس شد که مجلس شراب را به یک جلسه معنوی تبدیل کرد. امام علیالنقی(ع) در این جلسه به گونهای با مأمون صحبت کرد که افراد حاضر در جلسه نیز متحول شدند و با این جنگ روانی توانست نقشه دشمن را خنثی کند.
تفسیر قرآن در کلام امام هادی(ع)
حسینی با بیان اینکه قرآن کریم در اندیشه، گفتار و کردار پیامبر اعظم(ص) و اهل بیت(ع)، تجسم و عینیت تمامیافته و سیره کریمانه و سخنان حکیمانه آنان، مستقیم یا غیرمستقیم، روشنگر کتاب الهی در ابعاد گوناگون آن است، گفت: یکی از رسالتهای مهم امامان معصوم(ع)، تبیین احکام و تفسیر قرآن بود. میراث قرآنی ارزشمندی که از حضرت امام هادی(ع) باقی مانده است، از ذخایر عظیم تفسیری معصومان(ع) است.
وی در ادامه به تفسیر برخی آیات از منظر دهمین امام شیعیان اشاره و تصریح کرد: ابراهیم بن عنبسه به امام هادی(ع) نوشت: چنانچه سرور و مولایم مصلحت بداند، بفرماید که مراد از «میسر» در آیه شریفه(سْئَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیسِرِ) چیست؟ امام هادی(ع) در پاسخ نوشت: هر چه با آن قمار شود، مَیسِر است و هر مستکنندهای حرام است.
تفسیر آیه مباهله
عیاشی نقل کرده است امام هادی(ع) در تفسیر آیه شریفه مباهله فرمودند: «و اگر میفرمودند: بیایید مباهله کنیم و لعنت خدا را بر شما قرار دهیم، آنان برای مباهله نمیآمدند، و گرنه خدا میداند که پیامبرش پیامهای او را به مردم میرساند و دروغگو نیست».
تازه بودن قرآن در همه زمانها
مدیر حوزه علمیه شهر هفشجان اظهار کرد: از این امام بزرگوار در رابطه با خود قرآن نیز احادیثی موجود است که میفرمایند: «إنّ الله تعالی لم یجعله لزمان دون زمان و لالناس دون ناس، فهو فی کلّ زمان جدید، و عند کلَّ قوم غضّ إلی یوم القیامة؛ خدای سبحان قرآن را برای زمان خاص بدون زمان دیگر، و برای مردمی خاص بدون مردم دیگر، قرار نداده است. از این رو، قرآن تا قیامت در هر زمان نو، و نزد هر ملتی تازه است».
یادآور میشود، حضرت امام هادی(ع)در نیمه ذی الحجةالحرام 212 در نزدیکی مدینه به دنیا آمد و در سن هشت سالگی به امامت رسید. 41 سال و چند ماه زندگی با برکت آن بزرگوار که 33 سال آن دوران امامت حضرتش است، مقارن حکومت شش نفر از خلفای عباسی است که بیشتر آن معاصر متوکل است که دشمنی وی با علی و اولاد علی و جنایتهای وی در حق علویان و از جمله امام هادی(ع) مشهور است.
فضای بسته و اختناق آمیز و در نهایت حبس و حصر حضرت هادی(ع) در سامرا و اعمال هرگونه محدودیت برای حضرت و یارانش، گرچه محدودیتهای ارتباطی آن حضرت با مسلمانان را پیش آورده بود ، اما با درایت آن بزرگوار از طریق نمایندگان و وکلای تعیین شده، ارتباطی سراسری هر چند محدود برقرار بود و کم و بیش رفت و آمدهایی وجود داشت و از همین طریق مطالب و مآثر ارزندهای از حضرت به جا مانده است که شامل احادیث و دستورالعملهای سعادتآفرین و معارف افزا است که در رأس آن می توان از زیارت جامعه کبیره نام برد.
انتهای پیام