دلیل نگاه مهربانانه مسئولان مترو به دست‌فروشان چیست

احسان بیسادی، معاون فرهنگی و اجتماعی شرکت بهره برداری متروی تهران در گفت‌وگو با ایکنا؛ به تبیین کارکرد فرهنگی مترو تهران پرداخت و گفت: صنعت حمل و نقل شهری مولود پس از انقلاب است. در دهه 50 مباحث طراحی مطرح بوده اما به سرانجام نرسید تا اینکه متروی تهران بعد از سال 64 راه‌اندازی مجدد شد.

وی اواخر سال 89 و اوایل 90 را زمانی اعلام‌کرد که ایده انجام کار منسجم فرهنگی در مترو شکل گرفت و افزود: در آن مقطع سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به راه‌اندازی فرهنگ‌سرای مترو اقدام کرد و در سال 90 شوراهای فرهنگی در شرکت بهره‌برداری متروی تهران شکل و سال 91 نیز معاونت فرهنگی ـ اجتماعی تأسیس‌ شد.  

بیسادی ادامه داد: این مسئله که به صورت یک سازمان و تشکیلات به امر فرهنگی و اجتماعی در مترو فکر شود و اینکه اساسا متروی تهران فقط محل حمل و نقل مسافر نیست و قابلیت‌های دیگری غیر از سفر دارد، نیز بیشتر در دهه 90 توسط شهرداری تهران مورد توجه قرار گرفته است.

وی در پاسخ به این سؤال که طی این سا‌ل‌ها به چه میزان اقدامات فرهنگی مترو نتیجه بخش بوده است؟ گفت: نظرسنجی‌ها و ارزیابی‌های متعددی در این حوزه صورت گرفته است که نشان می‌دهد در حوزه آموزش، بهبود و ارتقای رفتار مسافران وضعیت خوبی را داشته‌ایم و شاهد ارتقای رفتار مسافران هستیم. اما در اینکه بتوانیم یک امر فرهنگی را فراتر از رفتار مسافران و متعلق با فضای زندگی شهروندان نهادینه کنیم، شک وجود دارد و هنوز نتوانسته‌ایم از مترو در جهت پیشبرد یک ابژه مشخص استفاده کنیم و در این زمینه مترو ضعف دارد.

به لحاظ پرداختن به سلایق همه مسافران ضعف داریم

بیسادی در پاسخ به این سؤال که آیا خودتان روزانه از مترو استفاده می‌کنید؟ گفت: بله؛ من مشتری خط 3 مترو هستم و در ادامه در جواب این سؤال که آیا برای خودتان مسئولیت کمک به آغاز یک روز خوب برای مسافران و کاهش خستگی بعد از کار روزانه در مترو را تعریف کرده‌اید؟ گفت: بله و ادامه داد: در طراحی برنامه‌های فرهنگی مترو مثلاً در برنامه‌های صبحگاهی مترو تلاش داشته‌ایم ضرب آهنگ برنامه‌ها انرژی و نشاط آوری بیشتری داشته باشد. در برنامه‌های بعد از ظهر هم برنامه‌هایی داشته باشیم که نقش کاهش استرس را اجرایی کند چرا که مردم به سمت خانه‌های خود می‌روند و باید تلاش کرد با حالی خوب به منازلشان برسند. البته قبول داریم با توجه به سازوکارهای مترو و محدودیت‌هایی که به لحاظ مختلف داریم حجم برنامه‌ها و تنوع آنها دربرگیرده همه سلایق و فرهنگ‌های مختلف مسافران نیست و به لحاظ پرداختن به همه سلایق ضعف داریم.

وی اضافه کرد: باید تلاش کنیم گستره برنامه‌های فرهنگی به لحاظ شکل، فرم و محتوا گسترده‌تر شود و همه نیازهای شهروندان تهرانی را پوشش دهیم. به هر صورت در سال‌های گذشته به نظر می‌رسد یک گروه مخاطب خاص در تولید برنامه‌های مترو درنظر گرفته شده است. البته من قصد نقد این مسئله را ندارم چون به نوعی خودم هم جزو همان گروه مخاطب هستم اما سعی بر این بوده که در دوره جدید چتر برنامه‌های فرهنگی مترو را گسترده‌تر کنیم و مخاطبان بیشتری را داشته باشیم.

دیالوگ اقتصاد و فرهنگ در متروی تهران

با چه نسبتی باید برنامه‌های فرهنگی و اقتصادی مترو طراحی شود؟ به نظر می‌رسد همیشه برنامه‌های اقتصادی بیشتر مورد توجه بوده است؟ بیسادی پاسخ داد: در هرم مازلو نیاز فرهنگی در طبقه بالاتری قرار دارد و حوزه اقتصاد در کف قاعده. با توجه به وضعیت بد اقتصادی در کشور طبیعتاً همه نگاه‌ها معطوف به حوزه اقتصاد است و ما نمی‌خواهیم اولویت اقتصاد را در معضلاتی که وجود دارد رد کنیم اما واقعیت این است که سهم فرهنگ هم جدی است و امروزه بسیاری از اندیشمندان در عرصه علوم اجتماعی، اقتصادی و رفتاری معتقد هستند حوزه اقتصاد دیگر متکلم الوحده نیست و اکنون فرهنگ و صنایع فرهنگی اقتصاد آفرین هستند؛ ما قائل به دیالوگ بین این دو امر هستیم.   

معاون فرهنگی و اجتماعی شرکت بهره برداری متروی تهران در پاسخ به این پرسش که آیا مترو محلی برای دیالوگ اقتصاد و فرهنگ شده است؟ گفت: این دو هنوز در فاز تقابلی قرار دارند و به مرحله هم افزایی نرسیده‌اند اما تلاش ما این است که این فاز را در مترو داشته باشیم و رسالت ما این است که سهم حوزه فرهنگ را در بازار مترو بالا ببریم.

دلیل نگاه مهربانانه مسئولان مترو به دست فروشان چیست؟

بیسادی در پاسخ به این سؤال که آیا نگاه مهربانانه مسئولان مترو به دست فروشان به دلیل شرایط اقتصادی جامعه است یا دلیل دیگری دارد؟ گفت: ما در شرکت بهره برداری مترو معتقد هستیم که دست فروشان نیز جزوی از شهروندان ما هستند و خودمان را همدل و همدرد با جامعه دستفروشی می‌بینیم و به هیچ عنوان نمی‌خواهیم مسئله آنها را انکار کنیم. یعنی آسیبی که باعث دست فروشی کردن این افراد شده را نادیده نمی‌گیریم.

وی تصریح کرد: مترو خود را جدا از جامعه نمی‌داند و کاملاً مسئله دست فروشی را با گوشت، پوست و استخوانش درک می‌کند، اما نکته دوم این است که ما با یکسری ملاحظات و از سوی دیگر محدودیت‌ها روبه رو هستیم.

محدودیت‌های قانونی مترو در برخورد با دستفروشان

بیسادی اضافه کرد: مترو محدودیت‌های قانونی دارد. قانونگذار هنوز برای ما شفاف نکرده است که اگر مسئله دستفروشی و بساط گستری جرم انگاشته می‌شود برخورد با آن در حیطه وظایف شرکت بهره برداری مترو هست یا نیست؟ یکی از معضلات جدی که امروزه شرکت مترو با آن مواجه بوده این است که در متن قانون مسئله دست فروشی و بساط‌گستری را جرم می‌دانیم اما اجازه برخورد با آن را نداریم. یعنی قانون ضمانت اجرایی ندارد و ما پرونده‌های متعدد داریم که با دستفروشان برخورد شده و پس از شکایت، شرکت مترو محکوم شده است.

وی به سازماندهی شده بودن برخی از افراد دستفروش و حمایت شبکه‌های پشت پرده از این افراد نیز اشاره و بیان کرد: خلاء قانونی ما را دچار مشکل کرده است. اما شهروندان و مسافران متوجه باشند که این مسئله به معنای اهمال شرکت مترو نیست بلکه موضوعی چند بعدی است و نیازمند حمایت ارگان‌های دولتی و انتظامی هستیم که باید به این موضوع ورود کنند. در کشورهای دیگر هم دستفروشی در متروها وجود دارد البته ابعاد و شکل آن در تهران مقداری متفاوت و متنوع تر است.

مردم معترض حضور دستفروشان هستند اما از آنها خرید می‌کنند

معاون فرهنگی و اجتماعی شرکت بهره برداری متروی تهران با تأکید بر اینکه تمام تلاششان را برای ساماندهی مسئله دست فروشان مترو انجام می‌دهند، از شهروندان خواست از دست فروش‌ها خرید نکنند و گفت: در اکثر نظرسنجی‌ها شهروندان معترض حضور دست فروشان هستند اما از سوی دیگر با خریدی که انجام می‌دهند از این افراد حمایت می‌کنند. این بازار تا وقتی که گردش مالی داشته باشد تداوم می‌یابد.

وی در پایان تأکید کرد: مردم متوجه باشند که دلسوزی برای دست فروشان به معنای صدمه زدن به کسب و کار صنوف رسمی است که با انواع مالیات و ... دست به گریبان هستند و ما با حمایت از دست فروشی نظام رسمی توزیع کشور را دچار مشکل می‌کنیم. اگر نگاه مردم کمک به همنوعانشان است عدم کمک به دستفروشان کمک بیشتری را به جوانانی می‌کند که با تلاش و وام مغازه باز کرده‌اند اما فروششان به دلیل فعالیت دستفروشان کساد است.

انتهای پیام