حجتالاسلام سیدعلی موسوی در گفتوگو با
ایکنا از زنجان، اظهار کرد: امام موسی کاظم(ع)، هفتمین امام شیعیان است که حلم و بردباری او زبانرد است و به دلیل فروخوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به الکاظم بودند.
وی ادامه داد: از القاب مشهور ایشان میتوان به كاظم، العبد الصالح و باب الحوائج اشاره کرد و كنيه گرامىاش ابوالحسن و ابوابراهيم بود و زهد و عبادت فراوان این امام بزرگوار را به العبد الصالح معروف کرده بود.
این کارشناس دینی یادآور شد: امام موسی کاظم(ع) در علم، حلم، تواضع، مکارم اخلاق، سخاوتمندی و بخشندگی شهره بودند و از هرآنچه داشت به نیازمندان کمک میکرد.
وی با اشاره به اینکه شخصیت امام موسی کاظم(ع) از چند بعد قابل بررسی است، تصریح کرد: فعّاليّتهاى امام كاظم (ع) را میتوان بر دو دسته علمى و فكرى و هدایت نظارت بر پايگاههاى مردمى و هواخواهان خويش تقسیم کرد.
موسی ادامه داد: ایشان از دوران کودکی دارای چنان بینش و دانشی بودند که فقهای مشهور چون ابوحنیفه از ایشان کسب علم میکردند. امام موسی کاظم(ع) براى رويارويى با عقايد نادرست و بدعتها و واپسگرايىها، شاگردانى تربیت کرده بودند تا به واسطه آنان آموزههاى راستين دينى و شيعى را ميان مردم منعکس کنند.
وی تصریح کرد: در بخش دوم فعالیت ایشان، امام کاظم(ع) مىكوشيد افزون بر حفظ رابطه خود با شیعیان و هدايت آنان، موضع منفى خود در برابر حکومت را نيز به آنان منتقل كند و در همين راستا، نارضايتى خود را افراد حكومت آشكار مىکردند.
وی بیان کرد: امام کاظم (ع) با جمعآوری روایات، احادیث، احکام و تعلیم و ارشاد شیعیان، اسلام حقیقی را که با تعالیم و مجاهدات پدرش جعفر بن محمد(ع) نظم و استحکام یافته بود حفظ و تقویت کردند، و سرانجام به دست هارون عباسی در زندان بغداد افتاد و در سن ۵۵سالگی مسموم و به شهادت رسید و در کاظمین بغداد مدفون شدند.
انتهای پیام