استقرار کنسولگری عربستان در نجف؛ نشانه غفلت و انفعال

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام محمدعلی میرزایی، پژوهشگر قرآنی و مشاور عالی جامعةالمصطفی در یادداشتی به تحلیل آینده کنسولگری عربستان در نجف اشرف پرداخته است که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید:

پس از اعلام رسمی مصوبه دولت عراق در توافق با تأسیس کنسولگری عربستان در شهر نجف اشرف و حساسیت‌های فوق‌العاده این امر بیان نکاتی لازم به نظر می‌رسد و آن اینکه آینده کنسولگری عربستان در نجف اشرف با چند سطح تحلیلی قابل تبیین است:
۱- رویکرد کنسولی: در این نگاه قرار نیست کنسول‌گری فراتر از فعالیت های تعریف شده یک چنین شعبه ای کار و ماموریتی داشته باشد. مرکز کنترل شده رتق و فتق امور کنسولی و کمک به رفت وآمدهای اهالی نجف و عربستان است. در همه جا مرسوم است. در شهر نجف ده‌ها کنسولگری دیگر هم فعال است.
۲- رویکرد کلان سیاسی در مقیاس ملی و بلکه منطقه‌ای: در این سطح و تحلیلی به چالش‌های بزرگ ایرانی - عربی، ایرانی عراقی، حوزوی قمی - نجفی و حتی تشیع فارسی- عربی به عنوان ماموریت‌های این کنسولگری در نجف نگریسته می‌شود. در شهر و حوزه نجف زمینه‌هایی برای ملتهب کردن چنین فضاهایی علیه جریان کلی انقلاب وانقلابیون ایران و نزدیک به ایران وجود دارد. قرار است عربستان در شهر نجف که مرکز بزرگترین حوزه شیعی عربی و در نگاه بسیاری رقیب حوزه سیاسی و ایرانی قم تلقی می‌شود شبکه گسترده ارتباطاتی درست کند و موج وجریان وبرنامه‌های گسترده‌ای به راه بیندازد. قبلا هم عربستانی‌ها از طرفداری از تشیع عراقی که به تفسیر آنان معتدل و اصیل است و حتی ایجاد واتیکانی شیعی در سطح جهان با مرکزیت حوزه نجف حرف زده بودند.
البته بی‌تردید الان با چنین آشیانه‌ای در قلب تشیع جهان ودر همسایگی دیوار به دیوار عالمان بزرگ حوزه و مرجعیت عالی تشیع و امکان دسترسی آسان به تمام اسرار درونی تشیع و زندگی طلاب و مدارس حوزه نجف و بهره‌گیری از فضاهای حوزه نجف و ایجاد چنین فتنه بزرگی کاملا دست یافتنی‌تر است. کشور عراق به قدری آشفته و آسیب‌پذیر و گرفتار تنش و اختلاف است که اصولاً امکانات ورود وکنترل به شهر پرلایه و حساس و نسبتا آزادی چون نجف را نخواهد داشت و چنین لانه ای برای وهابیان و سلفیان و دستگاه امنیتی عربستان بهترین فرصت نفوذ است.
۳- رویکرد امنیتی و بنیان‌برافکنانه: متاسفانه ما از حوادث درس عبرت نمی‌گیریم. آنچه در ترکیه برای جمال خاشقچی رخ داد، چهره پلید و کاملا تروریستی دستگاه حاکمه عربستان را نشان داد. وهابیان تا مرز قطعه قطعه کردن و ذوب کردن مخالفان هم‌کیش وهم‌وطن و هم‌مذهب خود پیش می‌روند. دستگاهی که شیخ نمر شیعی را سر می‌زند و الان شیخ بزرگ و بی‌نظیر دیگری به نام حسن فرحان المالکی را در یک قدمی سر زدن جنایتکارانه وهابیان قرار داده است. چنین نظامی برای فروپاشی تشیع در جهان و تضعیف حوزه‌های علمیه روافض، از ریشه خشکاندن آن، ترور، تخریب، فتنه‌گری، سر به نیست کردن و حذف عالمان و فقیهان و طلاب عراقی و ایرانی و اسلامی از پایگاه نجف که دور از مرکز و دستگاه‌های سخت‌گیر امنیتی عراق است، از هیچ اقدامی فروگذاری نخواهد کرد. گویا دولت منفعل در عراق نه تنها حافظه تاریخی بلندمدت خود را در باب وهابیت و کینه تاریخی آنان از دژ درونی روافض در نجف و کربلا را از دست داده که حتی به حافظه نزدیک و پرونده‌های جنایتکارانه و شیعه‌ستیز روی میز دستگاه‌های امنیتی، دادگاه‌ها و بیوت مفتیان آن دیار هم توجهی ندارد.
در پایان یاد‌آوری این نکته ضرورت دارد که رابطه عراق با دیگر کشورها هم امری درونی و مرتبط با منافع و صلاح‌دید عراق است و هم توسعه این ارتباطات در سطح نافع و قابل کنترل آن با همه جهان اسلام امری پسندیده و معقول است. اما تصویب کنسولگری وهابیت و سلفیت شیعه‌ستیز و دشمن تاریخی عراق و تشیع و مرجعیت نجف در قلب حوزه جهان تشیع، اگر نگویم یک دسیسه خطرناک، دست کم نشان غفلت و انفعال است. اللهم اشهد اننا قد بلغنا.
محمدعلی میرزایی - چهارم ماه مبارک شعبان ۱۴۴۰ مصادف با ۲۱ اردیبهشت ۹۸

انتهای پیام