حضور خودجوش و مشتاقانه نسل امروز

به گزارش ایکنا؛ بخش مهمی از مخاطبان مسابقات بین‌المللی قرآن را جوانان قاری یا علاقه‌مند به تلاوت قرآن تشکیل می‌دهند. به همین دلیل، زمانی از  حضور در سی‌وششمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن را به گفت‌وگوی صمیمی به این جوانان اختصاص دادیم.

هرچند به نظر می‌رسد که مصلای تهران در مقایسه با مکان‌های قبلی مانند برج میلاد و سالن اجلاس سران به دلیل فضای ویژه پذیرای طیف خاصی از جامعه باشد که گرایش‌های مذهبی بیشتری دارند، اما همچنان چهره‌هایی در جمعیت دیده می‌شود که شاید در نگاه اول به نظر برسد که‌ با فضای قرآنی آشنایی زیادی ندارند.

یکی از همین جوانان را هنگام تلاوت محمد آدم محمد، حافظ نوجوان چادی، در جمعیت دیدم که با وجود پوشش به‌ اصطلاح امروزی و موهای بلندی که از پشت بسته شده بود، غرق در استماع قرآن بود و ناخودآگاه در تأیید تلاوت قاری سر تکان می‌داد. کنارش نشستم و منتظر شدم تا تلاوت حافظ نوجوان تمام شود. سپس با لبخند و سلام صحبت را با او آغاز کردم. نامش محمدرضا بود. البته گفت که در شناسنامه اسمش را همایون گذاشته‌اند، اما این اسم را خودش در زمان دبیرستان انتخاب کرده است و بیشتر دوست دارد.

دلیل آمدنش و نحوه اطلاعش از برگزاری مسابقات را جویا شدم، پاسخ داد: «بعد از اقامه نماز جمعه از مسیر مصلی می‌گذشتم که بیلبورد مسابقات را دیدم و ناخودآگاه در دلم افتاد که به اینجا بیایم و الان نیز خیلی خوشحالم که آمدم، زیرا اولین باری‌ است که در چنین فضای قرآنی قرار دارم و حس می‌کنم که با تلاوت قرآن حالم خوب می‌شود و حس سبکی پیدا می‌کنم. خیلی از جوانان دلبستگی‌های گذرایی دارند و اسیر رنگ و لعاب‌های دنیا می‌شوند، اما شناخت حقایق جهان نیاز به تفکر بدون تعصب و تعمق در بطن دین دارد. البته معتقدم آن دسته از جوانانی که به دین خوشبین نیستند هم در دلشان نور الهی جریان دارد و از هدایت خداوند بی‌بهره نخواهند بود».

از او درباره دوستان و اطرافیانش پرسیدم که آیا به‌خاطر پایبند بودن به عقایدت سرزنشت نمی‌کنند؟ پاسخ داد: «متأسفانه جامعه به سمتی می‌رود که بی‌اعتقادی ارزش و نوعی کلاس محسوب می‌شود و افراد بسیاری انسان‌های معتقد را عقب‌مانده فرض می‌کنند، در حالی‌ که پایبند بودن به اعتقادات ارزش محسوب می‌شود، وگرنه بی‌قید و بند بودن که ارزش و احترامی ندارد. البته راه حق همیشه پرجمعیت نیست و عده قلیلی به واقعیات ایمان پی‌ می‌برند».

در ادامه درباره لزوم برگزاری مسابقات قرآن مخصوصاً در شرایط بحرانی کشور که عده‌‍ای از هموطنانمان درگیر ویرانه‌های سیل‌ اخیر شدند پرسیدم. در جواب گفت: «نفس برگزاری چنین رویدادی واقعاً مفید است. شما کدام تورنومنت را در جهان سراغ دارید که علاوه‌ بر مسائل دنیوی و مادی، اثرات معنوی داشته باشد؟ در تلاوت قرآن هم قاری و هم مستمع در حال دریافت انوار الهی هستند و هر کدام به نحوی از کلام خداوند بهره می‌برند، اما در نظر بگیرید که مثلاً در مسابقات ورزشی به‌ جز کسب افتخار ملی، استرسی که به هواداران وارد می‌شود چه چیزی عاید مخاطبان می‌شود؟ اما شما وقتی در این فضای تلاوت قرآن قرار می‌گیرید، علاوه بر جذابیت‌های سمعی و بصری و آشنا شدن با زبان‌ها و فرهنگ‌ ملل مختلف، معنویت و آرامش زیادی کسب می‌کنید و همین نواهای آسمانی زنگار از دل آدمی می‌زداید. اینکه به‌ خاطر وقوع سیل چنین برنامه‌ای را برگزار نکنیم، به‌عقیده من حرف درستی نیست، زیرا این عمل نه تنها به ضرر سیل‌زدگان نیست، بلکه با معنویت و آرامش این مکان، مردم روحیه می‌گیرند».

در گوشه‌ای دیگر از سالن جوانانی را دیدم که از یک پایگاه بسیج برای دیدن مسابقات آمده بودند. یکی از آن‌ها، که به‌ نظر می‎‌رسید از بقیه بزرگتر باشد، وقتی دید که به سمتشان می‌روم، به احترام ایستاد و یک صندلی خالی کرد تا بنشینم. کمی با هم گپ زدیم و از سابقه حضورشان پرسیدم. اکثرشان گفتند دومین سالی است که پیگیر مسابقات قرآن هستند. با وجود اینکه خودشان قاری یا حافظ قرآن نیستند، به این فضا علاقه‌مندند. یکی از آن‌ها که خود را مداح اهل‌بیت معرفی کرد گفت: «یکی از آسیب‌های جوانان هیئتی این است که کمتر به قرآن توجه می‌کنند و همین امر دستمایه دشمنان ما و وهابیت می‌شود تا بگویند که شیعیان به قرآن نمی‌پردازند».

«در هیئت هفتگی خودمان، همگی با تلاوت قرآن هیئت را شروع می‌کنیم و بعد یکی از دوستانمان از همان آیات تلاوت‌شده، که دانشجوی علوم قرآن و حدیث است، نکاتی را بیان می‌کند. دلیل حضورمان هم در مسابقات این است که هم انسمان را با قرآن افزایش دهیم و هم پیام وحدت شیعه و سنی را به جهان برسانیم که یک کتاب و یک قبله و یک پیامبر داریم و هیچ‌کس نمی‌تواند بین مسلمانان تفرقه بیندازد».

بعد از گفت‌وگو با این جوانان باانگیزه، نگاهم به سمت غرفه رادیو قرآن افتاد و دیدم که سیدمصطفی حسینی، قاری بین‌المللی و دهه هفتادی کشور، به همراه همسرش مشغول مصاحبه با رادیو هستند. منتظر شدم تا مصاحبه‌شان تمام شود. سپس با سلام و احوال‌پرسی از آنان در مورد حال و هوای محل برگزاری مسابقات قرآن پرسیدم. سیدمصطفی با لبخندی همیشگی که بر صورت دارد، گفت: «الحمدلله مسابقات قرآن، که می‌توان گفت بزرگترین رویداد قرآنی کشور است، هر سال با رونق خوبی برگزار می‌شود و امروز نیز شاهد استقبال مردم علاقه‌مند به ساحت قرآن در این جمع صمیمی هستیم».

از او درباره ازدواج در ابتدای سنین جوانی پرسیدم، گفت: «خیلی از جوان‌ها به‌ دلیل مشکلات اقتصادی از ازدواج می‌ترسند و به سراغش نمی‌روند، اما خداوند در سوره نور فرموده که اگر فقیر هم باشید، من شما را از فضل خودم بی‌نیاز می‌کنم که این وعده خداست و خداوند هیچ‌گاه در وعده‌‎اش تخلف نمی‌کند. بنابراین جوانان نباید به خاطر مسائل مالی از این سنت حسنه عقب بکشند، بلکه با توکل و تلاش و همت همه چیز در زندگی به دست می‌آید».

همسر این قاری بین‌المللی نیز درباره زندگی با کسی که انس با قرآن دارد، گفت: «خدا را شاکرم. در کنار کسی زندگی می‌کنم که با قرآن انس دارد و همین انس با قرآن برکات زیادی برای ما داشته است. مصطفی هم تلاوت دلنشینی دارد و هم اخلاق قرآنی. من نیز در کنار همسرم مشغول حفظ قرآنم، زیرا آرامشی که قرآن می‌دهد حقیقی و لایتناهی است و هر جوانی در زندگی‌اش به این منبع آرامش نیاز دارد».

انتهای پیام