ناصر جاننثاری، مدرس ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد در گفتوگو با ایکنا از اصفهان به مناسبت روز سعدی اظهار کرد: سعدی به دلیل جهانگردی و آشنایی که به جوامع مختلف به خصوص ایران و تجربیاتی که از زیست زندگی با مردم داشت، به عنوان معلم اخلاق و استاد زبان شهرت دارد. وی در غزلیات استاد غزل، در گلستان خود درس زندگی و ارتباط با مردم را آموزش میدهد و در بوستان هم به عنوان استاد بزرگ اخلاق، جلوه میکند.
وی افزود: سعدی به عنوان کسی که در نظامیه بغداد درس خوانده و با متون دینی و احادیث آشنایی داشت، بسیاری از عبارتهای گلستان و غزلیات بوستان را به شکلهای مختلف مثل تلمیح و تضمین از آیات قرآن و احادیث بهره گرفته است.
مدرس ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد بیان کرد: سعدی به عنوان کسی که درس زندگی، اخلاق و معاشرت با مردم را آموزش میدهد، در جای جای آثارش هر جا که لازم باشد از آیات قرآن استفاده میکند و شخصی که مخاطبش قرار گرفته را با نشانههای الهی آشنا میسازد تا پشتوانه محکمی برای انجام وظایفش در جامعه باشد.
جاننثاری ادامه داد: شاید در یک تعبیر بتوان گفت از زمان حضرت آدم تا کنون، غیر از خدا و پیامبران، هیچ کسی مثل سعدی نتوانسته سخن بگوید، هم در نثر مسجع در گلستان و هم بوستان که شاهکار بزرگ او هستند که علاوه بر فارسی زبانان، جهانیان دیگر نیز به سعدی افتخار میکنند، او در بوستان یک معلم اخلاق است، به نوعی او بچه را از شیر خوارگی تا کهن سالی به رهایی و سعادت هدایت و نزدیک میکند.
سعدی معیار زبان فارسی و خدای سخن است
وی تصریح کرد: سعدی در غزلیاتش، عشق الهی و عشق زمینی را چنان به هم ارتباط میدهد که انسان متحیر میشود. بنابراین اصطلاح خدای سخن، استاد غزل، استاد زبان فارسی و معیار زبان فارسی که ما همه چیز را با آن میسنجیم، شایسته سعدی است. در هر جا که بخواهیم درستی و نادرستی یک شعر و جمله فارسی را بسنجیم، ناچاریم معیارمان را سعدی قرار دهیم، در واقع سعدی استاندارد و معیار زبان فارسی و استاد نثر و نظم و خدای سخن است.
وی با اشاره به شعر « بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش ز یک گوهرند» بیان کرد: ما انسانها نمیتوانیم از مدرنیته فرار کنیم، ولی در عصر مدرنیته که دنیا به سمت علم میرود، سعدی یک مکتب جدیدی ارائه میدهد. در این عصر که انسان ماشینی شده و به مدرنیته روی آورده باز برای همزیستی مسالمتآمیز باید به ذات و اصلیت خویش باز گردد. به همین دلیل سازمان ملل این شعر را برگزیده و خواسته همه انسانها را به هم نزدیک کند.
استاد ادبیات دانشگاه آزاد نجفآباد گفت: سعدی، حافظ و مولانا تحت تأثیر شخصیتهای قبل از خودشان بودهاند، مثلا سعدی احتمالا تحت تأثیر ابوالحسن خرقانی بوده است. گفته میشود زمانی که افراد برای خوردن غذای رایگان به منزلش مراجعه میکردند، وقتی که ازدحام جمعیت می شد، ممانعت میکردند که غیر مسلمان بر سر سفره بیایند، اما سعدی میگفت:« بر سر خانه من بنویسید هر که در این سرا در آید نانش دهید، و از ایمانش مپرسد که آن کس که نزد خدای تعالی به جان ارزد بر خانه الاحسن به نان ارزد» یعنی ملاک انسان بودن، انسانیت اوست، نه مرام و اعتقادات و گرایشهای فکری و مذهبی او.
سعدی درس زندگی و انسانیت را آموزش میدهد
جاننثاری اظهار کرد: سخنان سعدی بسیار سازنده است؛ اینکه ما به صرف عقاید افراد و گرایشهای فکریشان، آنها را از مواهب الهی و طبیعی محروم کنیم با شیوه سعدی مغایرت دارد. سعدی درس زندگی میدهد. امروز جهان به سعدی نیازمند است، اگر کسی آثار سعدی را مطالعه کند، بهتر از دیروز خود زندگی میکند. بنابراین سعدی، حافظ و مولانا چهرههایی هستند که بشر برای سعادتمند زندگی کردن و برای دوری از جنگ، گرسنگی و تبعیض ناچار است به آنها مراجعه کنند.
وی خاطرنشان کرد: سعدی در جای جای بوستان، انسان را از مسائل انسانی آگاه میکند و یک انسان فرهیخته، دانشمند و با اخلاق به جامعه عرضه میکند، در گلستان نیز انسان را به هوشیاری تشویق میکند تا فریب مردم را نخورد. آدم ها با اندیشههای مختلف برخورد میکنند، ممکن است انسان را فریب دهند، بنابراین این چهرههای بزرگ ادبی که از مفااخر ما هستند، هرکدام به شکلی میتوانند در جهان مطرح شوند و جهانیان از برکات سفره آنها بهرهمند شوند تا به سعادت برسند.
انتهای پیام