مهدی، انفجار نور است در استغراق ظلمت

به گزارش ایکنا از اصفهان، استاد علامه محمدرضا حکیمی، نویسنده کتاب الحیاه، در کتاب «بعثت، غدير، عاشورا، مهدي» درباره حضرت مهدی(عج) می‌نویسند: نيمه شعبان، روز ميلاد امام زمان است. ماه شعبان، هشتمين ماه از سال هجري قمري است. سال هجري، تاريخي است كه مبدا آن، هجرت پيامبر اكرم(ص) از مكه به مدينه مي‌باشد. سال هجري دوگونه است: سال هجري شمسي(خورشيدي)، و سال هجري قمري.
باري، در روز پنجشنبه پانزدهم ماه شعبان، در سال 256 هجري قمري، حضرت حجت‌بن‌الحسن امام زمان(عج) تولد يافت. امام دوازدهم، حضرت حجت به اين نام‌ها نيز خوانده مي‌شود: مهدي، مهدي موعود، قائم موعود، منتقم، امام منتظر، امام غايب، صاحب‌الامر، صاحب‌الزمان، ولي‌عصر.
چون او و ظهور او وعده داده شده است و خدا و پيامبران و اوليا و پيامبر اكرم(ص)، وعده داده‌اند كه او مي‌آيد و جهان را پر از عدل و داد مي‌كند، «موعود» ناميده شده است.
چون براي نشر دين حق و برپا داشتن عدالت قيام مي‌كند و به پا مي‌خيزد، «قائم» ناميده شده است.
چون انتقام انبيا و مردان خدا را از جباران مي‌گيرد، و هم انتقام بشريت را و انتقام خون‌هاي پاك مردان حق و انسان‌هاي بزرگ و شهداي راه حق و عدالت را، «منتقم» ناميده شده است.
چون مسلمانان در انتظار اويند، بلكه بشريت ـ‌در شعر و معقول و وجدان اجتماعي خويش‌ـ چنان معلم و نجات دهنده‌اي را مي‌طلبد و انتظار مي‌كشد، «منتظر» ناميده شده است.
و چون از ديدگاه عموم پنهان است، «امام غائب»، و چون او صاحب امر خدا است، «صاحب‌الامر»، و چون صاحب زمان است به ولايت خدايي، «صاحب الزمان»، و چون ولي خدا در اين عصرها و روزگاران اوست، «ولي‌عصر» ناميده شده است.
بايد بدانيم كه در زمان غيبت حضرت حجت، مسلمان نبايد در انجام دادن تكليف‌هاي خود كوتاهي كند. همه دستورات دين، در اين زمان نيز به حال خود باقي است، واجب واجب است و حرام حرام، به‌ويژه تكاليف و وظيفه‌هاي اجتماعي. مثلا اگر در جامعه‌اي فساد رايج شد، و ظلم پا گرفت، مسلمان نمي‌تواند بگويد بگذار باشد امام زمان مي‌آيد و درست و اصلاح مي‌فرمايد. آنچه امام زمان درست مي‌كند و اصلاح مي‌فرمايد، تكليف ديني خود آن امام است كه از لحظه و روز ظهور او شروع مي‌شود. تا پيش از آن لحظه و آن روز، هر مسلماني به همه تكاليف خود مكلف است، همين‌طور كه بايد نماز بخواند و روزه بگيرد، بايد امر به معروف و نهي از منكر نيز بكند، با ظلم و ظالم بستيزد، به داد مظلوم برسد، براي از بين بردن ستم و برپا داشتن عدل و داد، بكوشد و...

این است مهدی (ع) و این است حتمیت او، تولد و بقا او، تاثیر او ظهور او، و شورش و انقلاب او، اصلاح و تصفیه او، و تاسیس حکومت او... که خواهد شد.
بعثت، فرود آمدن نور است در طبیعت. غدیر، تداوم حکومت نور است در زمین. عاشورا، ذبح عظیم است برای نجات دادن حکومت نور. و مهدی، انفجار نور است در استغراق ظلمت. هر چه جهان ظلمانی‌تر گردد، و تاریک تر شود، طلب روشنایی لازم‌تر و محسوس‌تر خواهد شد. هنگامی که آفاق را ظلمت فرا گیرد، نورشناسان نور طلب به پا می‌خیزند، و به بیداری جامعه وآماده سازی یاران مهدی دست می‌یازند، تا همه در جستجوی خاور انوار برآیند، و تا به طلب طلعت رشیده و غره حمیده بشتابند، و تا دست نیاز به درگاه خدای بی‌نیاز بردارند، وآن ذخیره الهی، و منجی نهایی را بطلبند.
این آرزویی است که از قدرم روزگاران، در آن باره، سخن‌ها گفته‌اند، و پیامبران وحکیمان آن را وعده داده‌اند. و پیامبر اکرم، آنهمه در آن باره، با صراحت، نوید داده است... آری، انعکاس این آرزو، در آفاق و اعصار پیچیده است، و بانگ درای این کاروان، در معبر بشریت، طنین افکنده است.
وروزی، امواج این واقعه بزرگ، در جام خورشید خواهد ریخت. و نسیم‌ها از کران تا کران دشت ها و آبادی ها بر فضای چنان دولتی خواهد وزید. و درختان در چنان روزگاری جوانه خواهد زد. و گل‌ها در عصمت آن ایام خواهد شکفت. و جویبارها و نهرها ورودها، در آن ایام برکت خیز، جاری خواهد گشت... .
 بانگ اشهد ان لا اله الا الله واشهد ان محمد رسول الله در سحرگاهان ونیمروزها وغروبها، از فراز مذنه‌ها، واز درون آبادی ها، در همه جای جهان، به گوش مردم آن روزگار خواهد رسید. گلبانگ حی علی خیر العمل، وحی علی خیر العمل، در همه سوی، در پنج هنگام، طنین انداز خواهد گشت.
با شعار ان الله یأمر بالعدل والاحسان؛ عدل واحسان، همه جا را خواهد گرفت، و جامعه اعلون پدید خواهد آمد. و مشعل جاوید، همچون خورشید، بر فراز پهنه‌های زیست انسانی، فروغ خواهد پاشید.
حماسه جاوید مرز بانان تجسم خواهد یافت. وخون متبلور خورشید، در راه تفسیر آفتاب، به آبادی‌ها و زندگی‌ها رنگ خواهد زد.
آن روز دیوار مساجد کوتاه خواهد گشت. عدل ومساوات همه گیر خواهد شد. نابسامانی ها از میان خواهد رفت. ستم‌ها وجهل‌ها از جان رخت خواهد بست. دل‌ها منور، عقل ها کامل، دانشها واقعی، و جان‌ها سرشار خواهد شد. زندگی‌ها پاک و امتیازهای پست مادی نابود خواهد گردید.
آن روز، عصمت جاودان زنده خواهد شد، وعینیت ایمان قوام خواهد بافت.
آن روز، قطرات نور، از جام لحظه ها، در قالب وجود انسان خواهد ریخت، و انسان فطری، با تزکیه و تعلیم، پرورش وآموزش، به سوی جاودانگی‌ها راه خواهد یافت.
آن روز، فضای زمان زایل، به نمونه‌ای از دهر ثابت بدل خواهد گشت.
آن روز، همه جا وهمه چیز نور خواهد بود و نور، و روشنایی خواهد بود و روشنایی، ذات همه چیز نورانی خواهد شد، وروح نور، در همه جا و همه چیز، حلول خواهد کرد... . و آن روز، همه جا و همه چیز، نور خواهد بود و نور، و روشنایی خواهد بود و روشنایی...
بارخدایا! توفیق همه را، برای ایجاد یک زندگی سعادتمند اخلاقی، ویک محیط نورانی انسانی درخواست می کنیم. و هم از درگاه تو می‌خواهیم که خروج قائم آل محمد (صلی الله علیه وآله) را نزدیک گردانی، و او را از نهان جهان درآوری تو دوران غیبت او را به پایان بری، تا بر کهن‌ترین معبد توحید تکیه زند، و بانگ دلربای خویش را به گوش توده‌های ستمدیده و سرگردان بشری برساند، وبه رسم ستم و ستمگری پایان دهد، و بنای عدل و داد، و دانایی و شایستگی را، پی نهد...

منبع: کتاب «بعثت، غدير، عاشورا، مهدي»، و کتاب «خورشید مغرب» نوشته استاد محمدرضا حکیمی

انتهای پیام