حجتالاسلاموالمسلمین ابوالفضل صابریاراکی، خطیب برجسته کشوری و عضو جامعه مبلغان کشور، در گفتوگو با ایکنا از استان مرکزی، درباره موضوعات مختلف مهدویت گفت: یکی از فواید انتظار موعود، ایجاد امید در جامعه است، یعنی کسانی که منتظر امام زمان(عج) هستند این امید را دارند که جهان پر از عدل و داد میشود، یک انسانی میآید و جهانی را که پر از ظلم و ستم شده است را مملو از عدل و داد میکند.
وی افزود: این تفکر برای انسان آرامشبخش است و جالب است که لحظه و زمان دقیق ظهور معین نشده است و مانند برپایی قیامت در یک لحظه اتفاق خواهد افتاد، در روایت آمده است که هر کس در مورد ظهور حضرت مهدی(عج) وقت تعیین کرد، او را تکذیب کنید(کذب الوقاتون) زیرا خودِ وجود نورانی امام عصر(عج) نیز از زمان ظهور بیاطلاع است.
عضو جامعه مبلغان کشور تصریح کرد: قرآن کریم میفرماید «يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ»؛ از تو ای پیامبر سؤال میکنند لحظه قیامت چه زمانی است؟ بگو علم آن نزد خداست؛ در اینجا هم علم ظهور و زمان قیام حضرت حجت(عج) نزد خداست پس خود امام عصر(ع) هم نمیدانند چه موقع ظهور خواهند کرد، لذا فرمودند تعیینکنندگان وقت را تکذیب کنید، چرا؟ چون هر زمانی که توسط افراد تعیین شود، آن زمان، ظهور محقق نخواهد شد و جامعه نسبت به امر ظهور بدبین خواهد شد.
امید؛ از نعمتهای بزرگ الهی
وی بیان کرد: امید به مصلح جهانی که او میآید و تبعیضها را از بین میبرد و رشد عقلی در جوامع ایجاد میشود، سبب پویایی جامعه میشود؛ شیطان پیش از آنکه افراد را برای ارتکاب به گناه وسوسه کند، امید را از دل اشخاص میبَرد بخاطر همین جهت است که معتقدیم از بین بردن امید در جامعه، کار افراد شیطانصفت است زیرا جوانی که تخلیه امید بشود، به انحرافات مختلف کشیده خواهد شد.
صابریاراکی گفت: یکی از نعمتهای بزرگ الهی امیدواری است لذا فرمودند هیچکس از رحمت خدا ناامید نباشد مگر کسی که کافر است وگرنه امید و امیدواری از شاخصههای مومن است و این ویژگیِ اعتقاد به ظهور امام عصر(عج) میباشد.
ماجرای عیسی(ع) و کشاورز
عضو جامعه مبلغان کشور ادامه داد: در احوالات حضرت عیسی مسیح(ع) آمده است که روزی عیسی(ع) در حال عبور از منطقهای بود و شخصی در حال فعالیت در زمین کشاورزی بود، عیسی(ع) خطاب به خداوند متعال عرض کرد؛ خدایا امید را از این کشاورز بگیر! ناگهان آن مرد دست از کار کشید و مانند انسانهای افسرده به گوشهای رفت و نشست. عیسی(ع) در این هنگام از خداوند تقاضا کرد که امید را به آن کشاورز برگرداند که ناگهان شخص از جا برخاست و مجدداً با انرژی مضاعف به فعالیت پرداخت. حضرت عیسی(ع) به کنار شخص رفت و از وی سوال کرد: من درحال ملاحظهی رفتار تو بودم و دیدم که در دو حالت قرار داشتی، حالتی در سستی و تنبلی و افسردگی و حالتی در تلاش و کار خستگیناپذیر، کشاورز پاسخ داد: در حال فعالیت که بودم لحظهای از همه چیز ناامید شدم ولی لحظهای بعد به پرندگان و موجودات نگاه کردم و دیدم آنها همگی مشغول فعالیت هستند و امیدوارم شدم به انجام کار و برای کسب روزی تلاش کردم.
صابریاراکی در پایان تصریح کرد: مسئله انتظار هم دقیقا همین است و عامل اصلی تزریق امید به جامعه «مسئله انتظار» است، لذا در لسان روایات ما عبارت «انتظارالفرج» آمده است، فرج یعنی گشایش و انتظارالفرج دائماً این امید را دل جامعه زنده نگه میدارد که به زودی مهدی صاحبالزمان(عج) خواهد آمد و فرج و گشایش حاصل خواهد شد پس انتظارالفرج به عبارتی آنتیبیوتیک و عامل بازدارنده ناامیدیهاست، اگر شخصی به مسجد جمکران برود، دعای عهد بخواند، نماز امام زمان(عج) هم بخواند ولی عنصر اصلی یعنی «امید» نداشته باشد، این شخص هنوز مهدوی نشده است.
انتهای پیام