حسین‌بن‌روح نوبختی؛ نایب ایرانیالاصل امام زمان(عج)
گروه معارف ــ دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد به تشریح شخصیت ابوالقاسم حسين‌بن روح نوبختی، نایب سوم و ایرانیالاصل امام زمان(عج)، پرداخت.
حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین محمدرضا نورمحمدی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال و بختیاری، اظهار کرد: غیبت صغرای امام عصر(عج) از زمان شهادت پدر بزرگوارش، امام حسن عسکری(ع) و آغاز امامتشان آغاز می‌شود که این غیبت 74 سال و بنابر قول برخی بزرگان، 69 سال به طول انجامید.
وی با بیان اینکه روایت 74 سال به واقعیت نزدیک‌تر است، تصریح کرد: امام زمان(عج) 5 سال از عمر مبارکشان را پیش از شهادت پدر در کنار ایشان بودند و امام حسن عسکری(عج) ایشان را در حضور تعداد خاصی از شیعیان که مورد اعتماد بودند، به‌عنوان راهبر، امام و مقتدای مردم، پس از خودشان، معرفی می‌فرمود بنابراین امام عصر(عج) در همان زمان هم در انظار عموم ظاهر نمی‌شدند.
نورمحمدی با اشاره به ارتباط مستقیم امام زمان(عج) در عصر غیبت صغری با برخی افراد خاص، ادامه داد: ایشان در مدت غیبت صغری پاسخگوی پرسش‌ها و حاجات مردم بودند که نواب خاص در این مدت، نقش واسطه میان ایشان و مردم را داشتند.
این کارشناس دینی در استان ادامه داد: در زمان غیبت کبری ارتباط مستقیم میان امام و مردم وجود ندارد، البته ارتباطات جسته گریخته پنهانی که آشکار نمی‌شوند کمابیش وجود دارد اما به هیچ وجه سازمان یافته و برنامه‌ریزی شده نیست.
نورمحمدی با بیان اینکه امام زمان(عج) در عصر غیبت صغری چهار نایب خاص داشتند، ادامه داد: این نواب اربعه حلقه اتصال میان مردم و امام زمان(عج) بودند که بر اساس تاریخ، ابوعمرو عثمان‌بن سعید عمری، ابوجعفر محمدبن عثمان بن سعید عمری، ابوالقاسم حسین‌بن روح نوبختی و ابوالحسن علی‌بن محمد سمری نام داشتند.
نواب خاص امام زمان(عج)
وی در‌خصوص نایب اول امام زمان(عج)، یادآور شد: این شخصیت بزرگ از شاگردان امام هادی(ع) و مورد اعتماد خاص امام حسن عسکری(ع) بوده که همواره در مورد ایشان می‌فرمودند عثمان بن سعید نماینده من در زمان حیاتم و نیز پس از من خواهد بود.
نورمحمدی ادامه داد: پس از وفات نایب اول امام زمان، پسر ایشان محمدبن عثمان سعید امری، منصب پدر را تحویل گرفت و مستقیماً از جانب امام زمان(عج) به این مهم گمارده شد که مدت نیابت ایشان حدود 50 سال بود.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در خصوص نایب خاص سوم امام زمان(عج)، بیان کرد: نقل است در زمان بیماری محمد ابن عثمان امری همگان احتمال می‌دادند احمدبن جعفر مسئولیت نیابت را برعهده گیرد اما او پیش از وفات و با دستور امام زمان(عج)، حسین ابن روح نوبختی را برگزید و خطاب به مردم گفت پس از من به او مراجعه کنید.
وی با بیان اینکه حسین ابن روح نوبختی از دوران جوانی در خدمت نایب دوم بود، اضافه کرد: وی از خاندان بزرگ شیعه نوبختی بود که ملیت ایرانی داشتند و ساکن بغداد بودند ضمن اینکه او در نزد مردم و نیز در دربار حکومتی، از اعتبار و محبوبیت ویژه برخوردار بود.
نورمحمدی با اشاره به تقیه حسین‌بن روح نوبختی، ادامه داد: این عالم بزرگ شیعی بنا به مصالح و مقتضیات، ارتباط و صمیمیت زیادی نیز با اهل سنت داشت و این آمیختگی تا حدی بود که به نقل برخی متون تاریخی، گاه شیعی بودن او محل تردید هم‌عصرانش بود.
این مدرس دانشگاه در استان چهارمحال و بحتیاری تصریح کرد: حسین بن روح نوبختی ملقب به ابوالقاسم، در سال 305 قمری و به مدت 21 سال نیابت خاص امام زمان(عج) را برعهده می‌گیرد و به رتق و فتق امور مسلمین می‌پردازد که پس از او، پرچم نیابت خاص به نایب چهارم و آخر، یعنی علی‌بن محمد سمری سپرده می‌شود.
زندانی شدن حسین بن روح نوبختی
وی با اشاره به اینکه حسین‌بن روح نوبختی پنج سال از دوران نیابت را در زندان خلیفه عباسی به سر برد، گفت: او به دلیل امتناع از پرداخت وجوه شیعیان به دستگاه حکومتی مورد محاکمه قرار گرفت و به زندان رفت و در این مدت ابوجعفر محمد بن علی شلمغانی را به نیابت خود برگزید.
نورمحمدی تصریح کرد: با این حال شلمغانی از موقعیت خود سوء استفاده کرد و ادعای الوهیت و نبوت کرد که با دستور مستقیم امام زمان(عج) از ارتباط با شیعیان محروم و حکم لعن وی صادر شد.
وی در تشریح فعالیت‌های علمی حسین‌بن روح نوبختی اظهار کرد: کتابی با نام «التکلیف» از ایشان بر جای مانده که پس از نگارش، نسخه‌ای از آن‌را به نزد علمای شیعی قم فرستاد و بر تمام شایعات در خصوص شیعی نبودنش پایان داد، چرا که این کتاب با ظرافت و دقت زیاد، به تمام احکام و تکالیف شیعی پرداخته است.
نورمحمدی در پایان یادآور شد: وفات حسین‌بن روح نوبختی در روز ۱۸ شعبان ۳۲۶ هجری به ثبت رسیده و مزار او در محله نوبختیه بغداد، محل رفت و آمد و اجتماع شیعیان مشتاق است.
انتهای پیام
