غلامرضا موسوی:
دستاوردهای انقلابی جشنواره جهانی فیلم فجر از بسیاری نهادهای مدعی بیشتر است
گروه هنر ــ یک تهیه‌کننده سینما گفت: جشنواره جهانی فیلم فجر رویدادی است که دستاوردش فقط موضوعات هنری نیست، بلکه کارکرد بین‌المللی و انقلابی نیز دارد، به اندازه‌ای که می‌توان گفت کارکردش از برخی نهادهای مدعی در این عرصه نیز بیشتر است.
غلامرضا موسوی، تهیه‌کننده سینما و داور سی‌و‌هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، در گفت‌و‌گو با ایکنا درباره الزام برگزاری این رویداد سینمایی به صورت مستقل اظهار کرد: جشنواره جهانی فیلم فجر چهارمین بار است که مستقل برگزار می‌شود، اما همیشه ادغام این رویداد سینمایی و آیا باید برگزاری مستقل آن ادامه یابد، محل بحث بوده است، ولی عموماً در ارزیابی‌ها نکته‌ای کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و آن این است که کارکرد این جشنواره متفاوت است. پس چگونه می‌توان دو اتفاق را که عملکردی متفاوت دارند با هم برگزار کرد.
وی افزود: گفته فوق را به خوبی می‌توان با مروری بر برگزاری این دو جشنواره به موازات یکدیگر مشاهده کرد. در آن دوره بخش بین‌الملل کاملاً زیر سایه بخش مسابقه ایران قرار می‌گرفت و دیده نمی‌شد. البته تذکری هم به برگزارکنندگان این جشنواره دارم و آن اینکه زمان برگزاری این رویداد را تغییر دهند، چون همزمانی آن با جشنواره‌هایی چون کن و مسکو تا حدی از تأثیر بین‌المللی آن می‌کاهد.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «پارک وی» تأکید کرد: با توجه به اینکه ایران در سینمای امروز جهان به عنوان کشوری صاحب سبک شناخته شده، نیاز است که جشنواره‌ای سینمایی مستقلی برگزار کند تا در آن آثار خوب سینمای جهان به نمایش درآید. در همین باره یاد یک نقل قول از آیت‌الله هاشمی رفسنجانی افتادم که سینماگران را سفیران بی‌مزد و منت نام نهاده بود. در چنین شرایطی چرا باید کشور را از داشتن رویدادی که قادر است مبلغ انقلاب اسلامی باشد محروم کرد؟
موسوی در پاسخ به این سؤال که آیا برگزاری جداگانه این جشنواره هزینه اضافی برای سازمان سینمایی ندارد، گفت: آن گونه که اطلاع‌رسانی شده سازمان سینمایی بخشی از هزینه‌های جشنواره را تقبل کرده و دیگر هزینه‌ها را اسپانسر عهده‌دار است. برای همین با توجه به رقمی که از سوی سازمان سینمایی اعلام شده و با توجه به دستاورد‌ها جشنواره، رقم زیادی برای این رویداد در نظر گرفته نشده که بخواهیم از آن به عنوان حیف و میل بیت‌المال نام ببریم.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «پارک وی» تأکید کرد: با توجه به اینکه ایران در سینمای امروز جهان به عنوان کشوری صاحب سبک شناخته شده، نیاز است که جشنواره‌ای سینمایی مستقلی برگزار کند تا در آن آثار خوب سینمای جهان به نمایش درآید. در همین باره یاد یک نقل قول از آیت‌الله هاشمی رفسنجانی افتادم که سینماگران را سفیران بی‌مزد و منت نام نهاده بود. در چنین شرایطی چرا باید کشور را از داشتن رویدادی که قادر است مبلغ انقلاب اسلامی باشد محروم کرد؟
موسوی در پاسخ به این سؤال که آیا برگزاری جداگانه این جشنواره هزینه اضافی برای سازمان سینمایی ندارد، گفت: آن گونه که اطلاع‌رسانی شده سازمان سینمایی بخشی از هزینه‌های جشنواره را تقبل کرده و دیگر هزینه‌ها را اسپانسر عهده‌دار است. برای همین با توجه به رقمی که از سوی سازمان سینمایی اعلام شده و با توجه به دستاورد‌ها جشنواره، رقم زیادی برای این رویداد در نظر گرفته نشده که بخواهیم از آن به عنوان حیف و میل بیت‌المال نام ببریم.
تهیه‌کننده فیلم «قرمز» در بخش دیگری از سخنانش درباره دولتی بودن جشنواره هم این گونه توضیح داد: اینکه فکر کنیم برگزاری جشنواره از سوی دولت به معنای سفارشی بودن آن است درست نیست، چون جشنواره کن هم از دولت پول می‌گیرد، باید آن را سفارشی دانست؟ البته قبول دارم که مستقل بودن جشنواره به لحاظ مادی به کارکرد بهتر جشنواره کمک می‌کند، اما کمک دولتی هم همیشه به معنای بی‌کیفیت کردن اتفاقات هنری نیست.
این تهیه‌کننده تأکید کرد: با بسیاری از میهمانان خارجی جشنواره حرف زده‌ام و همه کسانی که برای اولین بار به ایران سفر کرده‌اند وقتی کشورمان را دیدند، شگفت‌زده شدند، چون به آن‌ها از طریق رسانه‌های دیگر گفته شده ایران کشوری ناامن است که ساختاری بدوی دارد. این دستاورد کمی نیست، چون این‌ها سفیران کشورشان هستند و انتظار می‌رود بعد از بازگشت حقایقی را در حرف‌ها و آثارشان بازگو کنند. آیا این اتفاق ارمغان کمی است؟
موسوی اظهار کرد: اگر واقعاً در پی صرفه‌جویی هستیم، بهتر است تمرکز خود را برای جشنواره‌هایی بگذاریم که هیچ گونه کارکردی ندارند و فقط به واسطه عنوان‌هایی که دارند برگزار می‌شود. اگر این جشنواره‌ها برگزار نشود، سینما آسیبی نمی‌بیند، اما برپا نشدن جشنواره جهانی فیلم فجر مطمئاً نتایج بسیار بدی را در پی خواهد داشت، هرچند همان گونه که گفتم این رویداد ایراداتی هم دارد که باید برطرف شود.
وی درباره کیفیت فیلم‌های جشنواره سی‌و‌هفتم چنین اظهار نظر کرد: فیلم‌هایی که من آن‌ها را دیدم و داوری کردم، آثار بسیاری خوبی بودند. برای تعریف از جشنواره نمی‌گویم، چون دیگر چنین رفتاری از من به عنوان فردی که سال‌ها در سینما فعالیت می‌کند دور از انتظار است. نکته دیگر اینکه وقتی کیفیت فیلم‌های داخلی را با آثار خارجی مقایسه می‌کردم متوجه می‌شدم که این جشنواره تا چه حد توانسته در ارتقای کیفی فیلمسازان ایرانی نقش داشته باشد.
موسوی درباره بخش‌های بین‌الادیان و شاخه‌های زیتون هم چنین توضیح داد: در جشنواره جهانی فیلم فجر به صورت ویژه به موضوعات دینی و انقلاب پرداخته شده است، حتی به تحولات جهان اسلام هم توجه شده است. البته نگاه به موضوعات مورد نظر سفارشی نیست، بلکه برگرفته از دغدغه فیلمسازانش است. این نکته را می‌شد در آثار خارجی هم مشاهده کرد.
این سینماگر درباره کارگاه‌های جشنواره جهانی فیلم فجر توضیح داد: این رویداد سینمایی جدا از نمایش فیلم، نوعی مدرسه فیلمسازی هم بود، چون کارگاه‌هایی که در آن برگزار شد توانست اندیشه‌های جدید سینمایی را به سینماگران جوان منتقل کند. البته در بسیاری از مواقع کارگاه‌ها عمدتاً شکلی سفارشی دارد، اما چون در جشنواره جهانی فیلم فجر از حضور مدرسان سینما استفاده شده بود فکر می‌کنم نتایج آن مطلوب‌تر باشد.
موسوی در پایان گفت: بازار فیلم دیگر اتفاق مثبت این جشنواره است که به نظرم محصولات سینمای ایران را در تمامی بخش‌ها در اختیار کمپانی‌های فیلمسازی قرار می‌داد. این موضوع در شرایط فعلی که سینما به شدت نیازمند درآمدزایی است اتفاق خوبی است که باید آن را با جدیت ادامه داد.
این تهیه‌کننده تأکید کرد: با بسیاری از میهمانان خارجی جشنواره حرف زده‌ام و همه کسانی که برای اولین بار به ایران سفر کرده‌اند وقتی کشورمان را دیدند، شگفت‌زده شدند، چون به آن‌ها از طریق رسانه‌های دیگر گفته شده ایران کشوری ناامن است که ساختاری بدوی دارد. این دستاورد کمی نیست، چون این‌ها سفیران کشورشان هستند و انتظار می‌رود بعد از بازگشت حقایقی را در حرف‌ها و آثارشان بازگو کنند. آیا این اتفاق ارمغان کمی است؟
موسوی اظهار کرد: اگر واقعاً در پی صرفه‌جویی هستیم، بهتر است تمرکز خود را برای جشنواره‌هایی بگذاریم که هیچ گونه کارکردی ندارند و فقط به واسطه عنوان‌هایی که دارند برگزار می‌شود. اگر این جشنواره‌ها برگزار نشود، سینما آسیبی نمی‌بیند، اما برپا نشدن جشنواره جهانی فیلم فجر مطمئاً نتایج بسیار بدی را در پی خواهد داشت، هرچند همان گونه که گفتم این رویداد ایراداتی هم دارد که باید برطرف شود.
وی درباره کیفیت فیلم‌های جشنواره سی‌و‌هفتم چنین اظهار نظر کرد: فیلم‌هایی که من آن‌ها را دیدم و داوری کردم، آثار بسیاری خوبی بودند. برای تعریف از جشنواره نمی‌گویم، چون دیگر چنین رفتاری از من به عنوان فردی که سال‌ها در سینما فعالیت می‌کند دور از انتظار است. نکته دیگر اینکه وقتی کیفیت فیلم‌های داخلی را با آثار خارجی مقایسه می‌کردم متوجه می‌شدم که این جشنواره تا چه حد توانسته در ارتقای کیفی فیلمسازان ایرانی نقش داشته باشد.
موسوی درباره بخش‌های بین‌الادیان و شاخه‌های زیتون هم چنین توضیح داد: در جشنواره جهانی فیلم فجر به صورت ویژه به موضوعات دینی و انقلاب پرداخته شده است، حتی به تحولات جهان اسلام هم توجه شده است. البته نگاه به موضوعات مورد نظر سفارشی نیست، بلکه برگرفته از دغدغه فیلمسازانش است. این نکته را می‌شد در آثار خارجی هم مشاهده کرد.
این سینماگر درباره کارگاه‌های جشنواره جهانی فیلم فجر توضیح داد: این رویداد سینمایی جدا از نمایش فیلم، نوعی مدرسه فیلمسازی هم بود، چون کارگاه‌هایی که در آن برگزار شد توانست اندیشه‌های جدید سینمایی را به سینماگران جوان منتقل کند. البته در بسیاری از مواقع کارگاه‌ها عمدتاً شکلی سفارشی دارد، اما چون در جشنواره جهانی فیلم فجر از حضور مدرسان سینما استفاده شده بود فکر می‌کنم نتایج آن مطلوب‌تر باشد.
موسوی در پایان گفت: بازار فیلم دیگر اتفاق مثبت این جشنواره است که به نظرم محصولات سینمای ایران را در تمامی بخش‌ها در اختیار کمپانی‌های فیلمسازی قرار می‌داد. این موضوع در شرایط فعلی که سینما به شدت نیازمند درآمدزایی است اتفاق خوبی است که باید آن را با جدیت ادامه داد.
گفت‌و‌گو از داوود کنشلو
انتهای پیام
