نگاهی به زندگی «شیخ مفید»/ توصیه امام زمان(عج) به شیخ

حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی‌رضا هراتی‌مطلق، امام جمعه  بروجن، در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال و بختیاری، اظهار کرد: دوران حکومت آل‌بویه یکی از درخشان‌ترین حکومت‌های شیعه است که علمای بزرگی همچون شیخ مفید، شیخ طوسی و سیدمرتضی علم‌الهدی  در این دوران رشد کردند.
وی ادامه داد:  مُحمّدبن مُحمّد بن نُعمان ملقب به «شیخ مُفید» است و از آنجایی که مباحث و مناظراتی را با علمای اهل سنت داشته و در آن مناظرات پیروز شده است لذا علمای معتزلی او را به «ابن‌المعلّم» خطاب کردند.
امام جمعه بروجن افزود: این فقیه و متکلم  از علمای برجسته شیعه در سده چهارم هجری قمری بود و در ذیقعده سال 336 قمری در نزدیکی بغداد متولد شد. وی فقیه و استاد کلام شیعه بود و بسیار در علم کلام تبحر داشت و مکتب کلامی شیعه را توسعه داد. همچنین او شاگردان بسیاری از جمله شیخ طوسی و سیدمرتضی علم‌الهدی را تربیت کرد. 
هراتی‌مطلق با اشاره به اینکه مهم‌ترین کتاب شیخ مفید «المغنه» است، افزود: شیخ مفید قرآن و علوم مقدماتی را نزد پدر فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل همراه او به بغداد رفت و از آنجایی که بغداد در آن زمان مهم‌ترین مرکز علمی بود و کتابخانه‌های فراوانی داشت، توانست از محدثان، متکلمان و فقهای برجسته شیعه و سنی بهره ببرد.
امام جمعه بروجن به تبحر شیخ در علم کلام اشاره کرد و گفت: شبی شیخ مفید حضرت زهرا(س) را در خواب دید که بر در خانه وی آمده و از شیخ می‌خواهد به حسنین(ع) علم کلام آموزش دهد. صبح آن شب مادران شیخ علم‌الهدی و شیخ رضی به منزل وی آمدند و از او خواستند تا علم کلام را به فرزندانشان آموزش دهد و خواب شیخ این‌گونه تعبیر شد.

ویژگی‌های اخلاقی شیخ مفید
وی به ویژگی‌های اخلاقی شیخ مفید اشاره کرد و گفت: شیخ مفید بسیار صدقه می‌داد، فروتن بود، بسیار نماز می‌خواند و روزه می‌گرفت و لباس خشن بر تن می‌کرد؛ تا آنجا که وی را «شیخ مشایخ الصوفیه» (استاد استادان صوفیان) خواندند. ابویعلی جعفری داماد وی گزارش کرده است که او شب‌ها کم می‌خوابید و بیشتر وقتش صرف مطالعه و نماز و تلاوت قرآن و یا تدریس می‌شد.

شیخ مفید مورد عنایت امام زمان(عج) است
امام جمعه بروجن با بیان اینکه شیخ مفید مورد عنایت امام زمان(عج) است، به داستانی که در کتاب‌های معاصر نیز منتشر شده‌اند اشاره کرد و گفت: مردی روستایی نزد شیخ مفید رفت و از او پرسید که اگر زنی باردار از دنیا برود و جنین در شکمش زنده مانده باشد، باید جنین را با زن دفن کرد، یا آن را درآورد؟ شیخ مفید به مرد گفت که زن را بدون درآوردن فرزند از شکمش دفن کنید. در راه بازگشت، فردی سوار بر اسب خود را به مرد روستایی رساند و گفت که شیخ گفته شکم زن را بشکافید، طفل را بیرون بیاورید و سپس زن را دفن کنید. اما چندی بعد که مرد روستایی، داستان را برای شیخ مفید نقل کرد، شیخ تعجب کرد و فرستادن فردی برای اصلاح فتوا را انکار کرد و متوجه شد که آن فرد، امام زمان بوده است. شیخ مفید سپس دست از فتوا دادن برداشت، تا آنکه در نامه‌ای از امام زمان(عج)، به وی گفته شد که شما فتوا بده و ما آن را اصلاح و استوار می‌کنیم.
هراتی‌مطلق در پایان گفت: شیخ مفید در روز جمعه، دوم ماه رمضان سال ۴۱۳ هجری درگذشت. شیخ طوسی، ازدحام مردم از همه مذاهب برای نماز گزاردن و گریستن در مرگ او را بی‌سابقه توصیف کرده است. او چند سالی در خانه‌اش مدفون بود و سپس به سوی مقابر قریش، نزدیک قبر امام جواد(ع) برده شد. مقبره وی اکنون در کنار قبر استادش «ابن قولوی» و زیر پای امام محمد تقی(ع)  قرار دارد.

انتهای پیام