حجت‌الاسلام بابائی:
قرآن کریم کدام قاریان خود را لعنت می‌کند
گروه حوزه‌های علمیه ــ عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه گفت: روایت «رب تال القرآن و القرآن یلعنه» در بحارالانوار یعنی انس با قرآن و قرائت آن برای مؤمن لازم است، ولی اگر کسی اهل عمل به آیات آن نباشد و در نهایت زیبایی هم بخواند، اهل لعن و آتش است، همان طور که برخی وهابیون نمونه بارز آن هستند.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اکبر بابائی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، در گفت‌وگو با ایکنا با اشاره به فرمایش اخیر مقام معظم رهبری بر لزوم توسعه جلسات قرائت و فضاسازی قرآن کریم، گفت: از آیه ۱۸۵ سوره مبارکه بقره «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ...» استفاده می‌شود که عظمت ماه مبارک رمضان از نزول قرآن نشئت گرفته است و این ماه چون ظرف نزول است بر ماه‌های دیگر فضیلت دارد.وی با پرداختن به سوره مبارکه قدر اظهار کرد: در این سوره مبارکه از شبی خبر داده شده که از هزار شهر برتر است و خبر داده که در این شب قرآن نازل شده است؛ همچنین در آن شب فرشتگان و روح نازل می‌شوند.
بابایی با بیان اینکه در قرآن کریم بر این مسئله که فرشتگان و روح بر چه کسی یا کسانی نازل می‌شوند اشاره ندارد، اظهار کرد: ولی براساس آنچه در روایات بیان شده و جزء اعتقادات ماست نزول فرشتگان و روح بر امام زمان در هر عصر و دوره‌ای است که طبیعتاً امروز امام زمان(عج) سکاندار امامت عالم است.
ثواب فراوان قرائت قرآن در ماه رمضان
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با بیان اینکه نفس تشکیل جلسات قرآن و یا قرائت قرآن در منزل و مسجد و هر فضایی که شرایط برای آن مهیا باشد فضیلت زیادی دارد بیان کرد: در روایت بیان شده است که خانه و مکانی که در آن قرآن تلاوت می‌شود برای اهل آسمان می‌درخشد همان طور که ستارگان آسمان برای اهل زمین نورانی هستند و می‌درخشند و یا در روایات دیگری بیان شده که شیطان از فردی که قرآن می‌خواند دور می‌شود و یا قرآن مایه برکت برای اهل آن خانه است.
نویسنده کتاب مکاتب تفسیری با اشاره به فضیلت قرائت قرآن در ماه مبارک رمضان بیان کرد: روایات قبل ناظر به پاداش قرائت قرآن در تمامی ایام سال است، ولی روایات مرتبط با ماه مبارک رمضان هم عجیب است؛ در روایت ثواب قرائت یک آیه در این ماه معادل ختم قرآن دانسته شده است.
انس با قرآن بدون عمل کارساز نیست
وی با بیان اینکه در کنار این روایات، روایتی هم از علامه مجلسی در بحارالانوار نقل شده است که باید همه کسانی که با قرآن سر و کار دارند آن را آویزه گوش خود کنند ادامه داد: این روایت فرموده: «رب تال القرآن و القرآن یلعنه» یعنی همان طور که انس با قرآن و قرائت آن کاری لازم برای یک مومن است، ولی اگر کسی اهل عمل به آیات آن نباشد ممکن است در نهایت زیبایی هم بخواند، ولی اهل لعن و آتش است.
وی با بیان اینکه در کنار این روایات، روایتی هم از علامه مجلسی در بحارالانوار نقل شده است که باید همه کسانی که با قرآن سر و کار دارند آن را آویزه گوش خود کنند ادامه داد: این روایت فرموده: «رب تال القرآن و القرآن یلعنه» یعنی همان طور که انس با قرآن و قرائت آن کاری لازم برای یک مومن است، ولی اگر کسی اهل عمل به آیات آن نباشد ممکن است در نهایت زیبایی هم بخواند، ولی اهل لعن و آتش است.
بابایی با بیان اینکه داعش و وهابیون تکفیری نمونه بارز این مسئله هستند اظهار کرد: قرائت در عین فضیلت بسیار گام اول در انس با قرآن است؛ البته همین الفاظ و کلمات هم به انسان نورانیت می‌دهد و قرائت قرآن موجب محبت انسان به خداست؛ قرآن همانند نامه‌ای است که از جانب یک دوست برای کسی ارسال شود؛ اگر یک اثر و مطلبی را از شهیدی مفقودالاثر برای مادرش بیاورند چقدر برای او عزیز است؟ قرآن هم باید برای انسان مومن اینگونه باشد.
قرآن همراه با تدبر
بابایی با بیان اینکه قرآن فرموده: «فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ» اظهار کرد: قرآن در آیات دیگر بر تدبر و پند و اندرز گفتن از قصص قرآنی و عبرت‌های این کتاب تاکید فرموده است؛ همچنین تعبیر «فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ» دال بر این مسئله است بنابراین قرائت قرآن باید همراه با توجه به معانی آن باشد.
بابایی با بیان اینکه قرآن فرموده: «فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ» اظهار کرد: قرآن در آیات دیگر بر تدبر و پند و اندرز گفتن از قصص قرآنی و عبرت‌های این کتاب تاکید فرموده است؛ همچنین تعبیر «فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ» دال بر این مسئله است بنابراین قرائت قرآن باید همراه با توجه به معانی آن باشد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با اشاره به برخی آیات موکد بر تدبر در قرآن اظهار کرد: از جمله در آیه فرمود: «کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ» قرآن، کریم است؛ یعنی با برکت و با کرامت است و نازل شده تا در آن تدبر و به دستوراتش عمل شود؛ «أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ کَانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلَافًا کَثِیرًا».
بابایی همچنین در پاسخ به این سؤال که در این ایام برخی با اشاره به واژه یطیقونه به استثناء در روزه گرفتن اشاره دارد سختی کار را هم عاملی برای توجیه روزه خواری می‌دانند بیان کرد: خداوند در این آیه روزه را واجب فرمود و استثنائات آن را هم بیان کرد؛ البته چون خداوند به طور کلی در وضع قوانین، عسر و حرج را برای بنده نمی‌پسندد کسانی که به تعبیر آیت‌الله خوئی روزه را نمی‌توانند به پایان برسانند و یا به سختی شدید می‌افتند مستثنی هستند.
شرط اضطرار واقعی
وی افزود: در عین حال کسانی که کار‌های سختی دارند اگر می‌توانند باید آن را مدیریت کنند از جمله اینکه در نزدیک افطار و بعد از افطار تا سحر انجام دهند و اگر امر دائر میان اطاعت از خدا و اضطرار باشد رعایت اضطرار ایرادی ندارد البته به شرط آن که اضطرار واقعی رخ دهد.
وی افزود: در عین حال کسانی که کار‌های سختی دارند اگر می‌توانند باید آن را مدیریت کنند از جمله اینکه در نزدیک افطار و بعد از افطار تا سحر انجام دهند و اگر امر دائر میان اطاعت از خدا و اضطرار باشد رعایت اضطرار ایرادی ندارد البته به شرط آن که اضطرار واقعی رخ دهد.
این استاد حوزه همچنین در مورد مسافت شرعی و اینکه برخی معتقدند که حد این مسافت قابل تغییر است و از جمله برخی فقها۵۰۰ کیلومتر را مبنا قرار می‌دهند، اظهار کرد: هر فرد مقلد می‌تواند به مرجع تقلید خود به شرط آن که اعلم باشد رجوع کند، ولی در این مسئله مشهور میان فقها همان چهار فرسخ شرعی است.
انتهای پیام
مطالب مرتبط
