خدا منتظر ماست/ اسباب خشم و خشنودی‌اش را برای وصل بشناسیم
گروه جامعه ــ در دعای روز ششم ماه رمضان از عصیان بنده و کیفر الهی سخن گفته شده است، اما عمق مفهوم این دعا آرزوی حذف تمام زمینه‌های گناه و تمام پرده‌هایی است که مانع قرب الهی می‌شوند.
به گزارش ایکنا؛ خداوند مشتاق‌ترین و منتظرترین به انسان است. بر همین اساس نیز فطرت انسانی را خداجو خلق کرده تا به سوی او کشش داشته باشد اما او را مختار هم خلق کرده است تا خود انتخاب کند. در دعای ششمین روز از ماه رمضان به خودمان یادآوری می‌کنیم که خداوند منتظر ماست و از او می‌خواهیم از موجبات خشم و غضبت خود ما را دور گرداند. پس اسباب خشم و خوشنودی خداوند را می‌آموزیم.
در دعای روز ششم ماه مبارک رمضان آمده است:
«اللَّهُمَّ لاَ تَخْذُلْنِی فِیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَ لاَ تَضْرِبْنِی بِسِیَاطِ نَقِمَتِکَ وَ زَحْزِحْنِی فِیهِ مِنْ مُوجِبَاتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَ أَیَادِیکَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَةِ الرَّاغِبِین؛ خدایا! مرا در این روز به‌واسطه ارتکاب عصیانت، خوار مساز و به ضرب تازیانه قهرت، کیفر مکن و از موجبات خشم و غضبت، دور گردان. به حق احسان و نعمت‌های تو به خلق، ای منتهای اشتیاق مشتاقان».
پیام اول: گناهان موجب خواری و ذلت
گناهان به سه دسته تقسیم می‌شوند: 1- گناهان اعتقادی؛ مانند شرک به خداوند یا غلو درباره امامان 2- گناهان قلبی؛ مانند ریا، تکبر، غرور، حسادت 3- گناهان اعضاء و جوارح؛ مانند تهمت، غیبت، زنا، قتل. باید توجه داشت که هر گناهی به نوبه خود موجبات خشم و کیفر الهی را فراهم می‌سازد. امام کاظم(ع) در این زمینه می‌فرمایند «در هر شب و روز از جانب خداوند ملکی ندا می‌‌دهد، ای بندگان خدا! از نافرمانی خدا بازایستید، زیرا اگر به خاطر حیوانات چرنده و کودکان شیرخواره و سالخوردگان پشت خمیده نبود، چنان عذابی برای شما ریخته می‌شد که خُرد و خمیر می‌شدید».
گناهان انسان را خوار و ذلیل می‌کند. اگر بر فرض هم که در دنیا خوار و ذلیل نشد، در آخرت می‌شود. انسان مختار آفریده شده است، تا خود از روی اختیار عبادت خدا را انجام دهد و دست از معصیت کشیده و از عذاب و خشم و کیفر الهی، خود را نجات دهد. در این فقره از دعا، از خدا می‌خواهیم که ما را از معصیت دور کند و عواملی که ما را به سمت گناه می‌کشاند، از مقابلمان بردارد. ولی اگرچه خداوند انسان را مختار آفریده و تلاش خود انسان برای مبارزه با گناه بسیار مهم است، اما انسان می‌تواند با دعای خالصانه از خداوند بخواهد که او را به مسیر تقوی و دوری از گناه هدایت کند. حضرت سیدالشهدا(ع) در فرازی از دعای عرفه می‌فرماید: «...وَ اَسْعِدْنی بِتَقْوئِکَ وَ لا ُشْقِنی بِمَعْصِیَتِکَ: خداوندا! مرا با پرهیزکاری، خوشبخت نما و مرا به خاطر معصیت، بدبخت نکن...»
پیام دوم و سوم: دوری از خشم و غضب و انتقام خداوند
کیفر و تازیانه قهر و غضب الهی بر اثر ارتکاب گناه و معصیت، صورت می‌گیرد. در قرآن درباره چهارمین ویژگی بندگان خاص و ممتاز خداوند، چنین می‌خوانیم: «وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا کَانَ غَرَامًا * إِنَّهَا سَاءتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا؛ بندگان ممتاز خداوند رحمان، کسانی هستند که می‌گویند پروردگارا! عذاب دوزخ را از ما برطرف گردان که عذابش سخت و پردوام است». قطعاً دوزخ بدترین جایگاه و محلی برای اقامت است. به عبارت روشن‌تر، آنها از کیفر نافرمانی خدا به شدت می‌ترسند و اعتقاد راسخ دارند که نافرمانی خدا و انجام گناه، به معنی اطاعت از فرمان شیطان است و چنین کاری موجب عذاب الهی و دخول به دوزخ می‌شود. آنها آنچنان خائف و هراسناک از پیامدهای گناه و عذاب دوزخ هستند که این حالت درونی خود را ابراز کرده و با کمال خضوع، دست به دعا برمی‌دارند و از درگاه خدا می‌خواهند که مشمول عذاب سخت دوزخ که برای مجرمان آماده شده، نشوند.
پیام چهارم: اشتیاق خداوند به بندگان
پیوند میان خالق و مخلوق، پیوندی دو طرفه است. از آنجا که ممکن است انسان به این رابطه، یک طرفه بنگرد، پس باید پروردگارش را بهتر بشناسد. اگر خداوند انسان را مطیع و عابد خلق کرده، از شدت علاقه او به مخلوقش بوده است و از آن جهت است که می‌خواهد بندگان به او نزدیک شوند و از این رو، انسان بر فطرتی خلق شده که به پرستش خداوند مشتاق و به سوی او در حرکت است. اگر انسان می‌دانست تا چه اندازه مورد محبت و توجه پروردگارش است، از شادی در پوست خود نمی‌گنجید. خدای متعال به حضرت داوود(ع) فرمودند: ای داوود! اگر آنهایی که از من روی گردان شده‌اند، چگونگی انتظارم برای آنان و مدارایم با آنان و اشتیاقم را به ترک معصیت‌هایشان می‌دانستند، بدون شک از شوق آمدن به سوی من می‌مردند و بند بند وجودشان از محبت من از هم می‌گسست.
نشانه‌های دوستی خدا: چندین نشانه وجود دارد تا انسان بداند که پروردگارش دوستش دارد: 1. توفیق دینداری 2. آماده شدن زمینه عبادت 3. سنگین شدن گناه بر بنده 4. همنشینی با انسان‌های محبوب خداوند 5. کثرت به یاد خدا بودن 6. آرامش درونى و شکیبایى 7. قلبى پاک و اخلاقى متعادل.
برگرفته از کتاب «۱۲۰ نکته و پیام از ادعیه ماه مبارک رمضان» نوشته حجت‌الاسلام روح‌الله بیدرام.
انتهای پیام
