جامعه روحانیت مبارز در چندسال اخیر برخی چهرههای شاخص خود را از دست داده است، چهرههایی چون مرحوم طباطبایی که از نگاه حجتالاسلام احمد سالک یک عضو منصف و حقمدار این تشکل روحانی بوده است. سالک که از اعضای شاخص جامعه روحانیت مبارز است گرچه گاهاً اختلاف سلایق سیاسی با آن مرحوم داشته اما به نیکی از آسیدمهدی یاد می کند و خاطراتش از حضور در منزل وی را برایمان روایت کرد.
متن گفتوگوی ما با این عضو جامعه روحانیت و نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی به شرح ذیل است:
آقای سالک! برایمان از آشنایی و رابطه تان با مرحوم طباطبایی بفرمایید و اینکه چه ویژگی شخصیتی ایشان برای شما جذاب تر و متفاوت تر بود؟
بنده بالغ بر ده سال قبل با ایشان آشنا شدم و بعداً ارتباطاتم با مرحوم طباطبایی بیشتر و صمیمیتر شد. شاید مقدمه آشنایی بنده با ایشان، صحبتهای مخلصانه، صادقانه، روشن و شفاف آن مرحوم در صداوسیما بود. بنده پای صحبتهای ایشان مینشستم و واقعاً میدیدم که مخلصانه و بدون هیچ شیله پیلهای، فرهنگ غنی اسلام را در بحثهای مختلف به ویژه در مورد خانواده و حقوقی که در خانواده وجود دارد با مردم در میان میگذاشتند، خوشبختانه جامعه هم پذیرای این نوع سبک روشن و به دور از فلسفه بافی کلام ایشان بود.
شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز هم تقریباً هر هفته و یا هر پانزده روز یک بار با حضور مرحوم آیتالله مهدوی کنی، آیتالله غیوری، ایشان و سایر بزرگان تشکیل می شد و برای سالیان طولانی در شورای مرکزی از نقطه نظرات مرحوم سیدمهدی طباطبایی استفاده میکردیم.
ایشان اعتقاد داشتند که ما باید کسانی که ارکان این نظام و از اصول این انقلاب هستند را حفظ کنیم. این در یک معنا درست است ولی در معنای دیگر باید به سراغ فرمایش حضرت امام(ره) برویم که فرمودند: «میزان حال فعلی افراد است». ممکن است شخصی در گذشته انقلابی بوده، زندان رفته و خدمت کرده باشد اما در شرایط کنونی، اندیشه مهم است و چون رفتار و کردار وی عوض شده است بنابراین نمیتوان گفت که چون آن شخص قبلاً اینگونه بوده بنابراین الان هم باید از نظرات وی استفاده کرد. ایشان با چنین نگرشی اعتقاد داشتند باید افرادی همانند آقای هاشمی رفسنجانی و سایرین را حفظ کنیم.
بنده چندین بار منزل مرحوم آقای طباطبایی رفتم، منزل ایشان پایگاه مستضعفین، محرومین و فقرا بود. بنده در طول چند باری که به آنجا رفتم و با ایشان ملاقات کردم، شاهد بودم که رسیدگی به فقرا چگونه است، کسی را نمیدیدم که از درب منزل آن مرحوم بدون پاسخ برود، این نکته مهمی در رفتار و منش ایشان بود. به تعبیر دیگر، دست رد به سینه کسی که نیازی داشت نمیزد.
حضرت اباعبدالله الحسین (ع) میفرمایند: اگر کار خیری انجام میدهید، آن کار رشد و نمو پیدا میکند. باید گفت که همه فعالیت مرحوم طباطبایی در این بخش واقعاً خدایی بود. بنده یکبار به عدهای فقیر و بیچاره که ایشان نمیشناخت درخواست کمک کالایی کردم و ایشان هیچ دریغی نکردند بلکه بلافاصله دستور لازم را دادند و اقدام هم شد. این محبوبیت که در بین قشر مستضعف جامعه داشت را درباره کمتر شخص دیگری شاهد بودهایم.
یکی دیگر از ویژگیهای مرحوم سیدمهدی طباطبایی، سیادت ایشان و همچنین سابقه مبارزاتی وی بود. مرحوم طباطبایی، مردی فهیم و عالم بودند و مطالعات ایشان در مسائل اسلامی و تاریخ اسلام بسیار زیاد بود. وی مظلوم دوست و ولایتمدار بود و حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری را بسیار دوست داشتند. اعتقادشان به ولایت و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، زبانی نبود بلکه قلباً به این کار اعتقاد داشتند.
توصیف شما از فهم سیاسی مرحوم طباطبایی چیست؟
ایشان فهم بسیار درستی داشتند. توسل وی به اهل بیت واقعاً بینظیر بود. وقتی اسم حضرت زهرا(س) یا امام حسین(ع) میآمد منقلب میشدند. ایشان به صورت واقعی و نه مصنوعی روضه خوانی میکرد. یکبار در منزل با ایشان صحبت میکردم که گفت خودم آشپزی و سایر کارهای منزل را انجام میدهم، این نشان دهنده نقش آفرینی مرحوم طباطبایی در کارهای منزل بود. حتی نوع غذاهایی که درست میکرد را هم به من میگفت.
مطرح میشود که جامعه روحانیت مبارز دو طیف با نظرات مخالف را شامل میشود، خاطرتان هست که در چه مواردی ایشان دیدگاهی مخالف با دیگر اعضا داشتند یا ....
دو نگاه به یک موضوع ممکن بود پیش بیاید که البته این مثبت هم هست. برای مثال نگاه ایشان در حمایت از مرحوم آقای هاشمی رفسنجانی مثبت بود اما نگاه دیگر این بود که ایشان محترم هستند اما از فلان اندیشه آیت الله هاشمی نباید دفاع کرد. این صرفاً دو نگاه به یک موضوع بود، نه اینکه دو طیف در آنجا وجود داشته باشد چراکه محور اصلی فعالیت جامعه روحانیت مبارز، ولایت، اسلام و کار روحانیتی بود، به همین دلیل تشکیلاتی فراتراز یک حزب در کشور است.
مرحوم سیدمهدی طباطبایی از افراد مقوم جامعه روحانیت مبارز بود اما نقطه ظراتی هم داشت و گاهی هم ابراز میکرد. نگاه ایشان منصفانه بود. بنده در یک جلسه موارد زیادی را در مورد آقای هاشمی بیان کردم و ایشان هم رد نمیکرد اما معتقد بود باید آقای هاشمی را حفظ کرد.
همانگونه که مطلعید مرحوم طباطبایی با وجود اینکه سه دوره نماینده مجلس بودند و سابقه مبارزاتی داشتند اما تمایل داشتند از سیاستزدگی دوری کنند و هیچ گاه هیچ منصب اجرایی را نپذیرفتند، علت این مشی و منش را در چه میدانید؟
مرحوم طباطبایی در عین اینکه شخصی سیاسی بودند اما از هرنوع سیاسیکاری و سیاستزدگی پرهیز داشت. این اقدامی مثبت است یعنی به دنبال سیاست عین دیانت بود، نه سیاستی که امروزه برای عدهای در کشور تبدیل به نان شده است. وقتی بحث از سیاست میشد اندیشههای امام(ره) برای ایشان مطرح بود. البته برای کسی که با شاه درگیر شده بود، انتظاری غیر از این هم نمیتوان داشت. ایشان از مسائل سیاسی پرهیز داشت و این نکته مثبتی است چراکه در سیاست دروغ و تهمت هم وجود دارد.
آیا به صورت خاص موضوعی سیاسی بود که با هم در مورد آن در جامعه روحانیت مبارز اختلاف نظر داشته باشید؟
نه. ایشان در جلسات جامعه روحانیت مبارز مواضع خود را قاطعانه میگفت و از هیچ کسی هم ابایی نداشت.
انتهای پیام