به گزارش ایکنا؛ محسن طاهری، عضو هئیت مدیره خانه مداحان و پیرغلام اهلبیت(ع)، از جمله افرادی است که مرحوم طباطبایی را از نزدیک درک کرده و شناخته است. او تأکید دارد که سفرهای زیادی را همنشین و همراه آن مرحوم بوده و میگوید: «حجتالاسلام والمسلمین طباطبایی از روحانیون انقلابی، دوستداشتنی، بامحبت، عالم، کاردان، ارزشمند و آگاه به مسائل سیاسی و دینی بودند و شخصیت ایشان در حوزه علمیه و در عرصههای وعظ، سخنرانی و کارشناسی دینی و سیاسی بر کسی پوشیده نیست.»
همچنین طاهری برایمان از ویژگیهای منبرهای متفاوت آقا سیدمهدی گفت. «یکی از ویژگیهای منبر ایشان این بود که زیاد سخن نمیگفت و کمگو بودند. شاید منبرهای ایشان یکربع یا نیم ساعت بیشتر طول نمیکشید، اما در آخر جلسه جمعبندی میکردند و آنچه را گفته بودند مرور میکردند. در پایان برای شنونده این فهم ایجاد میشد که در این چند دقیقه چه بهرهای برده چرا که کارشناسانه و بسیار حسابشده سخن میگفتند.»
مشروح گفتوگوی خبرگزاری ایکنا با محسن طاهری را در ادامه بخوانید؛
* در ابتدا از بارزترین ویژگیهای اخلاقی و شخصیتی حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی برایمان بگویید؟
قطعاً سخن گفتن درباره شخصیتی که تمام عمر خود را در راه خدمت به دین نثار کرده، کار آسانی نیست. قرآن و روایات اهلبیت(ع) مشخصاتی برای انسانهای کمال یافته بیان کردهاند که شامل ویژگیهایی، همچون علم، دانش، ایمان، عمل صالح، تواضع، فروتنی، مجاهدت و تبلیغ در راه خداست. در قرآن میخوانیم محبت انسانهایی که ایمان و عمل صالح دارند در دلها قرار میگیرد و در جایی دیگر میخوانیم کسانی که سه ویژگی ایمان، عمل صالح و تسلیم بودن در برابر ذات خداوند را دارند و نسبت به وعدههای خدا اطمینان دارند بهشتیاند و در بهشت برین الهی جاودانهاند و حجتالاسلام سیدمهدی طباطبایی از این ویژگیها برخوردار بود.
یقیناً یکی از چهرههای شاخص و اثرگذار در طول چند دهه اخیر در جمهوری اسلامی، مرحوم حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی بود که از روحانیون انقلابی، دوستداشتنی، با محبت، عالم، کاردان، ارزشمند و آگاه به مسائل سیاسی و دینی بودند. شخصیت ایشان چه در حوزه علمیه و چه در عرصه وعظ، سخنرانی و کارشناسی دینی و سیاسی بر کسی پوشیده نیست. ایشان در زمان حیات خود مورد توجه امام خمینی(ره)، مقام معظم رهبری و شخصیتهای بزرگ دینی و سیاسی در زمان خودشان بودند. همچنین در بحث منبر و سخنرانی چهرهای موفق بودند که به اعتقاد من میتوان گفت که مستمع خودشان را خوب درک میکردند.
یکی از ویژگیهای منبر ایشان این بود که با دیدن مستمع برای آنها سخن میگفت و طوری صحبت میکردند که به درد مستمعش بخورد. اگر مستمع ایشان چهرههای فرهیخته علمی بودند و یا در در دانشگاه صحبت میکرد، به نحوی بود که قشر دانشجو از آن بهره میبرد و یا اگر در حوزههای علیمه سخنرانی میکرد؛ به گونهای بود که آنها بهره کافی را میبردند. برای عموم مرم هم این گونه بود و سخنرانی خودشان را براساس مستمع و وزن جلسه ایراد میکردند تا شخص شنونده دست خالی از پای منبر بلند نشود و زمانی هم که بلند میشود متوجه شود که چه دریافت کرده است.
ایشان از خبرگان منبر بود و بدون هیچ گونه چشمداشتی ادای دین میکرد و وظیفهاش را در مقام سخنران، فاضل، عالم و مبلغ دین به خوبی انجام میداد. یکی از ویژگیهای منبر ایشان این بود که زیاد سخن نمیگفت و کمگو بودند؛ مصداق «کم گوی و گزیدهگوی، چون در/ کز اندک تو جهان شود پر» بودند. شاید منبرهای ایشان یکربع یا نیم ساعت بیشتر طول نمیکشید، اما در آخر جلسه جمعبندی میکردند و آنچه گفته بودند را مرور میکردند. در پایان برای شنونده یک فضای فهم ایجاد و متوجه میشدند که در این چند دقیقه چه بهرهای بردهاند چرا که کارشناسانه و بسیار حساب شده سخن میگفتند.
* به نحوه برخورد ایشان با مردم هم بسیار تأکید میشود. خود شما خاطرهای از ایشان دارید که در ذهنتان ماندگار شده باشد؟
ایشان در ادوار مختلف نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی بود و در گوشه و کنار میدیدیم که فراتر از مسئولیت یک نماینده چگونه تلاش میکنند. ایشان در هر سن و سالی که بود، عمر و وقت خودش را در اختیار مردم قرار داده بود. یکی از ویژگیهای بارز ایشان این بود که از بین مردم پایین شهر و مردم کوچه و بازار اطراف میدان خراسان و مسجد شهید آیتالله سعیدی که در آنجا نماز میخواندند، جایی نرفتند و همیشه جایگاه مردمی بودن و در دل مردم بودن را حفظ کردند. حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی از کسانی بودند که «بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ...» را انجام داد و در طول این سالها به آنچه وظیفه داشت عمل کرد.
البته در مقطعی برخی از آقایان روش ایشان را خیلی پسندیده نمیدیدند، چراکه معتقد بودند ایشان در برخی از مسائل مذهبی مطالب سیاسی را بیان میکنند. لذا برایشان حواشی درست میشد، اما اگر امروز زنده بودند و از ایشان سوال میکردیم، قطعاً میگفتند که برحسب وظیفه این کار را انجام دادهاند. به اعتقاد بنده ایشان مجتهد و صاحب شرایط تقلید بود و میتوانست از خودش هم تقلید کند و از لحاظ علمی به این درجه و عرصه رسیده بود تا نهایتا وظیفهاش را به درستی انجام دهد. اگر بعضیها به اشتباه افتادند و خدایی نکرده وارد عرصههای غیبت از ایشان شدند به اعتقاد من آنها به اشتباه افتادند، چراکه حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی مردی بزرگ و انسانی بودند که رویکردشان به ولایت در هیچ عرصهای خدشه نداشت و ما هم از نزدیک شاهد بودیم که به امام و مقام معظم رهبری فدایی بودند و همواره خود را سرباز ولایت میدید.
ایشان چه در مجلس و چه در قوه قضائیه و یا چه در شهرداری و هر جایی که بودند خوب عمل کردند و درخشیدند. ایشان انسان فرهیخته و ارزشمندی بودند و کسانی که از نزدیک با سید رفتوآمد داشتند خوب میدانند که امروز جایشان خالی است و سالها زمان میبرد که جای ایشان پر شود.
* ایشان در منبرها بر چه مواردی تأکید میکرد؟
بیشتر سخنانشان حول محور اخلاقیات بود و بر آنها تأکید داشتند. آنچه نیاز جامعه بود را میفرمودند و اگرچه در خیلی از موارد نگاهشان به مسائل روز و سیاسی هم بود، اما اعتقاد مهمشان این بود که امروز فقدان جامعه ما مسائل اخلاق است. بسیاری از افراد اخلاقمحور و اخلاقمدار نیستند، اما ایشان منشی این گونه داشتند و سربلند دنیا و آخرت بود. او عالمی پرمطالعه بود و اطلاعات بسیاری در خصوص تاریخ اسلام داشت. همچنین تسلط قابل توجهی بر روایات و آیات قرآن کریم داشتند.
* اگر خاطرهای از ایشان دارید بیان کنید.
سفرهای مختلفی را در داخل و خارج از کشور خدمت ایشان بودم و باید بگویم که زندگی ایشان و همنشینی و ممارست با ایشان به گونهای بود که دائماً برای ما الگو بود و ما میتوانستیم از مراتب زندگیشان درس بگیریم. بارها دیده بودم که حجتالاسلام والمسلمین طباطبایی همچون مرجعی بزرگ پاسخگوی سؤالات و نیازهای مردم بودند و مشکلات آنها را رفع میکردند. وی چهرهای گرهگشا بود و هیچ نیازمندی با دست خالی از منزل ایشان بیرون نمیرفت. مهربانی و بذل و بخشش وی زبانزد بود و تواضع و فروتنی ایشان به گونهای بود که اگر پیرمردی او را صدا میکرد مانند جدش رسول خدا مینشست و با تمام وجود سخنان آن پیر را گوش میداد و مشکلش را حل و راهنماییاش میکرد.
انتهای پیام