فضلالله فیضی، خوشنویس و منبتکار در گفتوگو با خبرنگار
ایکنا؛ نمایشگاه بیستوهفتم قرآن را مأمنی برای هنرمندان نام برد و گفت: بیش از ۱۵ دوره است که در نمایشگاه حضور پیدا میکنم. این مسئله نیز هیچ ربطی به مسائل مالی ندارد، چون بیرون از نمایشگاه شاید به لحاظ مادی میتوانستم بیشتر درآمدزایی داشته باشم، اما این محل فضایی دارد که هر هنرمندی که علاقمند به قرآن است، دوست دارد آن را تجربه کند. در حقیقت نمایشگاه قرآنی محلی است که برای علاقمندان قرآنی ایجاد انگیزه و ایده میکند تا کارهای بهتری خلق کنند. حداقل برای من اینگونه بوده، چون هر ساله در نمایشگاه بهترین کارهایم را خلق میکنم.
وی افزود: نکته تأسفآور برایم این است که چرا چنین نمایشگاهی هر سال از کمیت و کیفیتش کاسته میشود، درصورتیکه بهترین محلی که در آن میتوان کار قرآنی انجام داد، نمایشگاه قرآن است، اما متاسفانه هرگاه قرار است صرفهجویی صورت گیرد، اولین جایی که به ذهن میرسد مراکز قرآنی است. نکته دیگر اینکه مسئولان هنری هم علاقهای برای فعالیت قرآنی نشان نمیدهند و به نوعی کارکردن در این حوزه را برای خود مفید نمیدانند! پس در چنین شرایطی، طبیعی است نمایشگاه قرآن هر ساله از کمیت و کیفیتش کاسته میشود.
این هنرمند درباره چرایی به وجود آمدن چنین اتفاقی گفت: به نظرم دلیل اصلی به وجود آمدن چنین فضایی را در عملکرد مسئولان باید جستوجو کرد، چون آنها با کردارشان به نوعی مردم را از این موضوعات دور کردهاند، درصورتیکه اگر فرهنگ قرآنی در همه اقشار مد نظر قرار گیرد شاهد خواهیم بود موضوعات قرآنی از پرمخاطبترین بخشهایی هستند که در کشور ما وجود دارد.
وی در انتها با بیان اینکه هنرمندان قرآنی جزو مظلومترین اقشار در میان هنرمندان هستند، گفت: متأسفم این را میگویم، اما هنرمندانی که در حوزه قرآن کار میکنند، مظلومترین اقشار در میان هنرمندان هستند، چون هنر آنها عموماً خریدار لازم را ندارد، حتی ما در برپایی نمایشگاه اختصاصی با مشکل جدی روبهرو هستیم. این وضعیت در حالی است که مردم فکر میکنند افرادی که کار قرآنی میکنند تأمین مالی هستند، اما ای کاش میشد مظلومیت هنرمندان قرآنی را به مردم بازگو کرد.
انتهای پیام