فراتر از عبادت به قبولی و تعالی آن بیندیشیم

به گزارش ایکنا؛ امروز نوزدهمین روز ماه رمضان است؛ یعنی دهه دوم این ماه پربرکت نیز دارد به پایان می‌رسد. اگر تا امروز فقط به فکر روزه گرفتن بودیم، فقط یک دهه فرصت داریم پا را فراتر بگذاریم و عمیق‌تر و متعالی‌تر به فکر کسب کمال روزه‌داری باشیم. در این مسیر درک عمق و مفاهیم دعای این روز  به ما کمک می‌کند.

در دعای روز نوزدهم ماه رمضان از خدا می‌خواهیم:

«اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِیهِ حَظِّی مِنْ بَرَکَاتِهِ وَ سَهِّلْ سَبِیلِی إِلَی خَیْرَاتِهِ وَ لاَ تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ یَا هَادِیاً إِلَی الْحَقِّ الْمُبِین؛ ای خدا در این روز بهره مرا از برکاتش وافر گردان و به سوی خیراتش مسیرم را سهل و آسان ساز و از حسنات مقبول آن مرا محروم مساز. ای هدایت‌کننده به سوی حق آشکار».

پیام اول: بهره وافر از برکات ماه رمضان

«وفّر» به معنی «زیاد کن» و«حظ» به معنی بهره است؛ ماه رمضان، ماه بهره‌های معنوی است که در این روز از خدا درخواست می‌کنیم خدایا روزی ما کن تا از برکات ماه مبارک رمضان حظ و بهره فراوان ببریم. برکت، خیری است که متناسب با ظرفیت و کارکرد هر پدیده‌ای در آن نهاده می‌شود. مثلاً برکت در نسل به فراوانی فرزندان است. برکت در وقت نیز به این است که گستردگی کارهای انسانی در زمانی خاص، بیشتر از کار کسانی مانند او، در همان مقدار از زمان باشد. 

در قرآن هر جا سخن از برکت به میان آمده، به خداوند نسبت داده شده است که این می‌تواند دلیلی بر منحصر بودن خداوند متعالی در توانایی ایجاد برکت باشد.

عوامل برکت: 1. ایمان و تقوا 2. ولایت علی(ع)  3. سحرخیزی 4. دعای سحر 5. شکرگزاری 6. صدقه دادن 7. اطاعت و رضایت خدا 8. صله رحم 9 .پیران سالخورده 10. خوش‌رفتاری 11. یاد و سپاس خدا هنگام غذا خوردن.

 عوامل محرومیت از برکت: 1.تکذیب انبیا 2. پرداخت نکردن زکات 3. روی‌گردانی از یاد خدا 4. اسراف 5. خودنمایی در علم آموزی 6. سرقت، خیانت، شرب خمر وعمل خلاف عفت 7. بدزبانی 8. گناه.

ثمرات و برکات ماه رمضان: 1. تقویت اراده 2. بیداری عاطفه 3. آمرزش الهى و پالایش از گناه 4. سلامت جسم 5. افزایش صبر و پایداری 6. افزایش عفّت 7.اعتماد به نفس 8. نظم پذیری 9. سلامت گفتار 10. مساوات 11. رحمت بی‌پایان الهی.

پیام دوم: آسان شدن راه خیرات

در مسیر بندگی خداوند، تعالی و انجام واجبات و مستحبات الهی، کارهای زیادی است که باید انجام دهیم؛ ولی به دلایل زیادی همچون وسوسه‌های شیطانی و نفسانی، تنبلی، سستی ایمان و ... انجام این امور برای ما مشکل شده و بعضاً آن کارها را انجام نمی‌دهیم. در دعای این روز از خداوند آسان شدن این کارها را طلب می‌کنیم چرا که اگر این آسانی در کارهای گوناگون و به ویژه در انجام اعمال عبادی شامل حال ما شود، به طور قطع بیشتر و بهتر خدا را عبادت خواهیم کرد.

خیرات ماه مبارک رمضان و روزه‌داری: 1. ترک معاصی 2. نماز گزاردن کامل 3. احسان به ارحام و همسایگان 4. پرداخت حقوق واجب و مستحب.

راهکارهای درک بهتر خیرات ماه مبارک رمضان: 1. پرهیز از غذای حرام و شبهه‌ناک 2. ارتباط با خداوند از طریق انس با نماز جماعت و قرآن و دعا 3. رسیدگی به دیگران 4. اجتناب از گناه.

پیام سوم: محروم نشدن از حسنات مقبول ماه رمضان

به قبولی عمل، بیش از اصل عمل باید توجه داشته باشیم. انسان ممکن است برای پذیرش در جایی، هم کارت ورود بگیرد، هم طبق مقررات ظاهری عمل کند، ولی در مصاحبه به دلایلی مانند فساد اخلاق یا سوء‌سابقه یا ... رد شود. عبادات هم ممکن است از نظر مقررات الهی، درست انجام گیرد، ولی به دلایلی مورد قبول خدا نشود.

منظور از وَ لاَ تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ چیست؟ انسان به واسطه گناهانی که در طول عمر خویش انجام می‌دهد باعث می‌‌شود که از یک سری کارهای نیک که انجام آنها مقبول درگاه خداوند می‌باشد، محروم شود، زیرا گناه حجابی است که بنده بین خود و خدای خویش ایجاد می‌کند و آن حجاب این‌گونه است که انسان با انجام هر گناه لکه سیاهی بر دلش می‌نشیند و با مرور زمان و انجام گناهان بیشتر آن لکه سیاه افزون می‌‌شود تا اینکه انسان با آن دل سیاه خود نمی‌تواند با خدای خویش ارتباط برقرار کند.

عبادات، غیر از شرایط صحت، شرایط «قبول» و «کمال» هم دارد. یعنی آنچه که مراعاتش، انسان را به قرب خدا و رشد معنوی می‌رساند و در فرد و جمع، تأثیر می‌گذارد. گاهی عبادت، صحیح است، ولی رشد‌آور نیست، مثل دارویی که شفابخش نیست. گاهی عبادت، از کیفر می‌رهاند ولی ما را محبوب خدا نمی‌کند. در آیات و روایات، شرایطی برای قبولی اعمال و عبادات بیان شده که نمونه‌هایی از آنها از این قرار است: 1. شرط اعتقادی 2. شرط سیاسی 3. شرط اخلاقی 4. شرط اقتصادی 5. شرط اجتماعی 6. شرط بهداشتی و ...

پیام چهارم: هدایت به سوی دین حق

تنها خداست که هر موجودی را به سوی هدفش و به سوی هر چیزی که در بقایش نیازمند به آن است هدایت می‌کند، خدایی که انسان را به سوی حیات، هدایت و به سوی بهشت و آمرزش، دعوت می‌‌کند رسولانی می‌فرستد و کتاب‌هایی نازل و شرایعی را تشریع می‌کند، تا انسان‌ها به اذن او هدایت شوند و لذا اعتقاد، سخن و عمل حق، آن اعتقاد و گفتار و کرداری است که با سنت جاری در عالم مطابق باشد. یکی از یافته‌های فطری بشر که عقل نیز به آن حکم می‌کند، این است که انسان باید حق را پیروی کند و به همین دلیل کسی هم که انسان را به سوی حق دعوت می‌نماید، واجب الاتباع است و باید پیروی شود، زیرا حق می‌گوید و به حق دعوت می‌کند، خود حق است همان حقی که ما را به سوی آن می‌خواند.

برگرفته از کتاب «۱۲۰ نکته و پیام از ادعیه ماه مبارک رمضان» نوشته حجت‌الاسلام روح‌الله بیدرام.

انتهای پیام