نگاهی به آداب و رسوم مردم دلیجان در ماه مبارک رمضان

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، دلیجان یکی از شهرهای استان مرکزی و مرکز شهرستان دلیجان است که در جنوب شرقی استان قرار گرفته است.

مردم این شهرستان در گذشته برای بیدار شدن به هنگام سحر در گذشته در پشت بام‌ها با چوب روی پیت می‌کوبیدند و یا با صدای خروس که به اون سحرخون می‌گفتند و یا با صدای جارچی که تمام کوبه‌ها را می‌کوبید و سپس با صدای بلندی قرآن می‌خواند و اذان می‌گفت بیدار می‌شدند تا سحری بخورند.

در سینقان و خاوه به شب‌های سیزده تا 15 رمضان، شب‌های نیمه گویند. در این شب‌ها در سینقان پسر بچه‌های کوچک در گروه‌های 10، 11 نفری در مرکز روستا جمع شده بعد از افطار در کوچه‌ها به راه افتاده و با خواندن اشعار زیر آجیل (نخودچی، کشمش، نقل، نبات و ...) جمع می‌کردند. به اعتقاد مردم این کار شگون دارد. متن این اشعار که بر در هر خانه خوانده می‌شود، چنین است:

والشّمس و الضّحی‌ها / هو هوی هوی / والقمر اذا تلها / هو هوی هوی/ امشب شب نیمه است / که ما میهمانیم/ آقازاده رو بیدار کنید / سحری خورده / هو هوی هوی

و یا می‌خواندند:

دست و در آرد و کیسه کن/ هوهوی هوی/ صد تومنی رو خرده کن / هوهوی هوی/ قسمت بچه‌های در خونه کن / تا بچه‌ها راضی شوند / از در خونه‌ت راهی شوند

در شب‌های قدر مردم در مساجد احیا‌ می‌گیرند و سخنرانی روحانی در مسجد طولانی‌تر است. در این شبها در مساجد سینه‌زنی و نوحه‌خوانی و مداحی نیز برگزار می‌شود و در پایان قرآن سر می‌گیرند.

مراسم شب‌های قدر تا نزدیک سحر در مساجد ادامه دارد. آنگاه مردم به منزل رفته سحری خورده و برای نماز جماعت صبح به مسجد باز‌می‌گردند.

در روستای زر و بعضی دیگر از نقاط بررسی شده در 21 رمضان، مراسم سینه‌زنی و زنجیرزنی مشابه روزهای تاسوعا و عاشورا در خیابان‌ها انجام می‌گیرد.

در روز بیست و یکم رمضان اهالی نراق هم نخل‌ها را برداشته و مشابه عزاداری امام حسین(ع) در روز عاشورا به سینه‌زنی، زنجیرزنی و ... می‌پردازند. با این تفاوت که دیگر کفن نمی‌پوشند.

در شب 21 ماه رمضان دامداران و گله‌داران شیرواره نمی‌کنند؛ بلکه شیر را به فقرا می‌دهند. در گذشته در روز شهادت حضرت علی(ع) در خاوه آب آبادی را هرز می‌دادند تا به رودخانه برود.

در آخرین شب رمضان در گذشته مردم در غروب آفتاب به پشت بام‌ها می‌رفتند تا ماه را رؤیت کنند. پیرمردها معتقدند که در هنگام دیدن ماه دعا مستجاب می‌شود و هر کسی نماز اول ماه‌های قمری را بخواند، در آن ماه مریض نخواهد شد و بلا بر او نازل نمی‌شود.

در شب آخر رمضان(شب عید فطر) برای تمامی کسانی‌که در سال گذشته فوت شده‌ای دارند به‌عنوان بزرگداشت مجلسی در مسجد گرفته می‌شود.