به گزارش ایکنا به نقل از انتشارات پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقر العلوم؛ کتاب «زندگی مطلوب طلبه» نوشته حجتالاسلام محمدرضا فلاح شیروانی است که به تبیین نوین از زندگی مطلوب طلبه در تناسب با عصر انقلاب اسلامی اختصاص دارد.
در ابتدا درباره «یافتن راه» در طلبگی سخن گفته شده و نویسنده برخی از تجربههای خود را در این زمینه مطرح میکند. سپس به عناصر ضروری پرداخته که برای یافتن راه در طلبگی و پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی نیاز است.
همچنین در این اثر به شاخصههای لازم برای کارکرد درست راهیابی انقلابی پرداخته شد است. چند گروه از مهمترین شاخصهها در این زمینه شامل شاخصههای بینشی، ارزشی، متناسب با طرحهای راهبردی و متناسب با دیدهبانی است و در بخش دوم این کتاب یک تیپ تخصصی برای طلبه بیان و نقش رهبری یک طلبه در مجامع گوناگون تشریح شده است.به عبارتی دیگر در این کتاب با خوانشی تربیتی از الگوی امام خمینی(ره)، سعی شده گامی به سوی تعریف یک تیپ تخصصی متناسب با آنچه در عصر انقلاب اسلامی از طلاب توقع و انتظار میرود برداشته شود.
سپس کارکردهای کلیدی رهبری از جهات گوناگون مورد توجه قرار گرفته است که از جمله آنها میتوان به دیدن و نمایاندن افقها، در اختیار گرفتن آینده به کمک بصیرت خود، دیدن ظرفیتهای مهم و اصلی، بسیج نیروها برای پیشبرد اهداف و رسیدن به آرمانها و ... اشاره کرد.
در بخشی از این اثر ۸۰ صفحهای که به همت انتشارات پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقر العلوم(ع) منتشر شده است، میخوانیم: طلبه مطلوب باید رویکردی عینی، زندگی ساز و بلکه تمدن گرا در فهم دینی، طراحی حیات دینی و صورت بندی قوارههای اجتماعی داشته باشد. او باید امام خمینی، اهداف الهی اش، حرکت بزرگش و ا متداد و گستره امروز اقدام و منویات او را به خوبی بشناسد.
اندیشه تابناک دردانه عصر باید برای او همچون نزدیکترین عزیزانش و ملموسترین حوادث زندگی اش روشن باشد و به او و کل حیات و حرکت او به چشم تفسیری ارزشمند از قرآن و عترت بنگرد. اینها چیزهایی است که آدم باید از جان مایه بگذارد تا به آن برسد.
طلبه مطلوب باید آن چنان با اهداف نهضت مقدس اسلامی و اصول صحیح پیگیری آنها انس گرفته باشد که شبانه روز خود را صرف رسیدن به آن نماید و مطلوبی جز آن نداشته باشد. طلبه مطلوب باید حق گرا، آزاد اندیش، متواضع و بی ادعا باشد؛ الگوهای متعالی داشته باشد و بهترین انسانها را الگوی خود برگزیند.
یکی از مشکلات بزرگ این است که برخ از طلاب الگوهای خود را نمیشناسند و گمان میکنند با ادابازی و تقلید میتوانند مانند الگویشان شوند، مثلا وقتی امام خمینی را لگو قرار میدهند سن پیری او را الگو قرار میدهند، سن پیری او را الگو قرار میدهند و با تقلید ظاهر حرکات او میخواهند مثل او بشوند. راه صحیح آن است که زندگی و شخصیت او را مطالعه کنند و از تمام زندگی او الگو بگیرند، نه اینکه تنها حرکات او را تقلید کنند.
طلبه مطلوب باید شخصیتی امیدوار، روحیهای سختکوش، دقتی بالا، دلی دردمند، دلسوز و مهربان و رویهای وحدتگرا داشته باشد. او باید اهل وظیفه، با نشاط، آرام، متین، پرشور و انقلابی باشد، همچنین صاحب نگرش و آگاهی بنیادین نسبت به مسائل عصر باشد.
انتهای پیام