ضرورت کنشگری قرآنی در برابر نگاه منفعلانه

به گزارش خبرنگار ایکنا، محمود علیگو، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی در همایش تقدیر از مفاخر قرآنی دانشجویی استان تهران که امروز ۱۸ آذرماه در دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد، به اهمیت توجه و وقت‌گذاری برای کنشگری در حوزه قرآن کریم اشاره و این موضوع را با یک حکایت طنز تلخی تشریح کرد.

وی بیان کرد: روزی فردی وارد گل‌فروشی شد و گفت گُلی می‌خواهم که نگهداری سختی نداشته باشد، اما انرژی خوبی به من بدهد و فضای خانه‌ام را مثبت کند. گل‌فروش چند گزینه پیشنهاد کرد؛ گلی که هر دو روز یک بار آب می‌خواهد، گلی که هفته‌ای یک بار باید رسیدگی شود و حتی گلی که دو هفته یک بار آب می‌خواهد و حتی به نور هم احتیاج ندارد. اما مرد در پاسخ همه می‌گفت: نه، اینها هم زیادی رسیدگی می‌خواهند.

وی ادامه داد: در نهایت گل‌فروش به او گفت شما باید گل مصنوعی بخرید! بخش طنز ماجرا همین‌جا تمام می‌شود، اما بخش تلخش از جمله بعدی شروع می‌شود: اگر می‌خواهیم از چیزی انرژی بگیریم، باید برایش وقت و انرژی بگذاریم.

معاون فرهنگی جهاددانشگاهی تأکید کرد: این طنز تلخ، فقط درباره گل و گیاه نیست؛ درباره همه زندگی ماست. ما معمولاً دوست داریم خوبی‌ها، آرامش و انرژی مثبت هر چیزی را داشته باشیم، اما هیچ تصمیم، اقدام و کنش جدی برای آن انجام نمی‌دهیم.

علیگو با پیوند دادن این حکایت به رابطه انسان با قرآن، افزود: ما چگونه انتظار داریم معجزه قرآن را حس کنیم در حالی که نه وقت می‌گذاریم و نه توجه. اصلاً مواجهه واقعی با قرآن بدون حضور قلب و اختصاص زمان ممکن نیست. اینکه در حدیث می‌خوانیم: « يقالُ لِصاحِبِ القرآنِ اِقرَأ وَ ارقَ» یعنی خداوند نفرموده فقط نگاه کن، بلکه بخوان و بالا بیا. اگر خودت بخوانی، خود قرآن تو را بالا می‌برد.

وی تصریح کرد: امیدوارم خداوند توفیق دهد که جامعه ما نیز نور قرآن را بیش از پیش احساس کند و با ذکر و یاد الهی، مسیر روشنی پیش رو داشته باشیم؛ امید که همین چند جمله آغازگر توجه بیشتر به قرآن در زندگی فردی و دانشگاهی ما باشد.

روایتی شنیدنی از پیشکسوت قرآنی

در بخش دیگری از این برنامه سیدحسین موسوی‌بلده، پیشکسوت قرآنی کشور، با ذکر خاطراتی از سال‌های فعالیت خود، درباره زنده بودن قرآن کریم و اثرگذاری آن در عرصه‌های مختلف، بیان کرد: خاطرات زیادی از سال‌های تلاوتم در مجلس شورای اسلامی دارم؛ خاطراتی که بعضی طنز است و بعضی وقت‌ها آدم را به گریه می‌اندازد.

وی ادامه داد: در گذشته، وقتی در مجلس قرآن می‌خواندم، مجلسی که اساتید و بزرگان بسیاری در آن حضور داشتند، گاهی بین آیات، ناگهان فریاد و اعتراض و بحث بین نمایندگان بالا می‌گرفت. من جوانی بیست‌وچند ساله بودم و وسط این هیاهو می‌ترسیدم که مبادا اشتباهی در تلاوت کرده باشم.

این استاد پیشکسوت افزود: در یکی از جلسات، دیدم یکی از نمایندگان مجلس با صدای بلند اعتراض می‌کند. فکر کردم مقصر منم. اما بعد فهمیدم ماجرا چیز دیگری بوده است.

وی با اشاره به راهنمایی یکی از بزرگان مجلس، گفت: ایشان به من فرمودند که سید، این دعوا‌ها به تو ربطی ندارد. خوشحال باش که آیات قرآن بعد از ۱۴۰۰ سال هنوز این‌قدر زنده‌اند که وقتی خوانده می‌شوند، درباره معنایشان گفت‌و‌گو می‌کنند. همین صفا را بردار و تا دم در خانه‌ات ببر.

موسوی‌بلده تأکید کرد: کم پیش می‌آید که متون تاریخی چنین حیات و اثرگذاری داشته باشند، اما قرآن این‌گونه است؛ زنده، جاری و اثرگذار.

در بخش پایانی این مراسم از عباس سلیمی، پیشکسوت قرانی کشور و جمعی از مفاخر قرآنی دانشجویی استان تهران تجلیل به عمل آمد.

همایش «تقدیر از مفاخر قرآنی استان تهران» از سوی معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی واحد تربیت مدرس و با حمایت و نظارت سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور و همکاری و مشارکت نهادها و سازمان‌های مختلف فرهنگی و قرآنی برگزار شد.