به گزارش خبرنگار افتخاری ایکنا، سیدمحمد جعفری، رزمنده دفاع مقدس، شاعر و هنرمند قرآنی، قاری و حافظ قرآن کریم و کارشناس برنامهریزی فنی تلاوت شورای عالی قرآن در استان بوشهر و متولد 10 شهریورماه، سال 1347 و اهل روستای قرآنی سادات مِیانخِرهِ در همجواری روستای چارک شهرستان دشتی است که بیش از 60 بیت مثنوی جبهه و جنگ، اشعار آئینی و اهلبیتی در آثار سرودهاش دارد و در این سالها نزد اساتیدی نظیر سیدغلامحسین بهرسی و سیداسماعیل بهزادی و حیدر رفاهی بهره گرفته است.
وی از دوران کودکی آموزش روخوانی و روانخوانی قرآن کریم را در محضر پدربزرگش فرا گرفت و از سال ۱۳۶۳ در شهر خورموج بهصورت رسمی آموزش قرآن را شروع کرد و در آن سال از طرف سازمان تبلیغات اسلامی برای فراگیری فنون و اصول تجوید و مسائل صوت و لحن و شرکت در دورهای به تهران اعزام شد و از محضر بزرگانی همچون سیدمحسن موسوی بلدی، سیدمحسن خدامحسینی و دیگر اساتید بهره جست و بعد از بازگشت از تهران آنچه را که آموخته بود در قالب جلسات هفتگی آموزش ارائه میداد و تدریس میکرد.
این قاری و حافظ کل قرآن کریم که بیشتر از سبک استاد عبدالباسط پیروی میکند و از سبک اساتیدی چون، مرحوم شحات انور، منشاوی و مصطفی اسماعیل هم در قرائتهایش بهره میگیرد، توفیق حضور در مسابقات بسیاری را داشته است، اما نتیجه این سابقه طولانی در مسابقات، حضور در مجامع و محافل بینالمللی قرآنی در کشورهای پاکستان، ماداگاسکار و عربستان سعودی طی چندین مرحله بهعنوان سفیر قرآنی جمهوری اسلامی ایران در ایام ماه مبارک رمضان بوده است.
تأليف دعای روز اول تا پایان ماه مبارک رمضان که با اقتباس به ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﻗﺮﺁﻧﯽ ﻭ ﺭﻭﺍﯾﯽ به سبک شعر رباعی، دو بیتی، قطعه، مثنوی و دینی سروده شده، از دیگر آثار معنوی این شاعر و هنرمند قرآنی روستای سادات مِیانخِرهِ است. همچنین میتوان ﺗﻌﺒﯿﺮﻫﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و روح نیایش را در دستخطهای این هنرمند قرآنی و رزمنده دفاع مقدس به تماشا نشست.
در ذیل قطعات شعری از سیدمحمد جعفری، رزمنده دفاع مقدس و هنرمند قرآنی را بهمناسبت و به یاد رشادتهای سردار دلها و سالروز شهادت سپهبد حاج قاسم سلیمانی تقدیم مخاطبان ایکنا میشود.
گر چه گُلها همه رفتند، گلستان باقیست
باغ و بستان به خزان رفت، بهاران باقیست
قامتِ سروِ رفیقان به بیابانِ غریب
آتشِ عشق به سرتاسرِ ایران، باقیست
او که با خود همه جا بوی شهادت میداد
یادِ یارانِ شهید و صفِ قرآن باقیست
لرزه انداخته نامش به جهان بشری
تا بدانند هماره رهِ ایمان باقیست
نام قاسم به همین نام و سلیمانی نیست
بلکه این نام به آئینهی دوران، باقیست
مرزها در نظرِ شیرِ خدا، بیمعنی است
خاطرات شب و روزش که به لبنان باقیست
او ز جولانگه کفار، در آن سوی دیار
جانِ خود داد که پیکار به جولان باقیست
عاشقِ راه حسین و حرمِ آلِ نبی
عاقبت دید که این شورِ پریشان باقیست
او نظر داشت به قدس و حرم اَمن خلیل
این قراری است که تا آخر فرمان، باقیست
یادِ این مالکاشتر که به تاریخ نشست
تا ابد در همه جا، خاطرِ ایشان باقیست
حامد فکوری
انتهای پیام