
به گزارش ایکنا، الفرات نیوز در یادداشتی به قلم رضا محسن الحکیم درباره زیارت اربعین آورده است:
زیارت اربعین که هر ساله از ابتدای ماه صفر تا روز اربعین در عراق برگزار میشود، الگویی بینظیر از سخاوت، بخشش و بزرگواری است. این سخاوت تنها به میزبانان عراقی محدود نمیشود، بلکه شماری از دوستداران اهل بیت(ع) از سراسر جهان داوطلب میشوند که با پسانداز پول، صرف انرژی خود و فرزندانشان، خانهها و حسینیههای خود را وقف خدمت به امام حسین(ع) و زائران آن حضرت میکنند.
بیشتر بخوانید
این زیارت، حقیقت مصداق قرآنیِ فرموده خداوند متعال است:
«لَن تَنَالُوا الْبِرَّحَتَّى تُنفِقُواْمِمَّا تُحِبُّونَ» (هرگز به نیکی نمیرسید مگر اینکه از آنچه دوست دارید، انفاق کنید). لذا نیکوکاریای که نصیب مخلصان و صالحان میشود، مستلزم انفاق از چیزهایی است که انسان دوست دارد. این امر به وضوح در
اربعین حسینی نشان داده شده است، جایی که میزبان، زائر را بدون آگاهی قبلی یا بدون توجه به گرایشهای فکری یا مذهبیاش، در خانه خود پذیرایی میکند و تنها به این دلیل که او یکی از زائران امام حسین(ع) است، او را به خانه خود راه میدهد و بالاترین درجات سخاوت و بخشش را مبذول میدارد.
ابعاد زیارت اربعین
بُعد معنوی: کسانی که به
زائران اربعین خدمت میکنند، تأکید میکنند که سال به سال شاهد افزایش و رشد رزق و روزی خود بودهاند؛ طبق فرموده خداوند متعال:
«وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ» (و هر چه انفاق کنید، خداوند از آن آگاه است.) لذا انفاق در راه خدا نزد او محفوظ میماند و چندین برابر آن در این دنیا قبل از آخرت پاداش داده میشود.
بُعد آماری: منابع نیمهرسمی نشان میدهند که تقریباً ۸۰ درصد از کل زائران اربعین، عراقی هستند که نشاندهنده حضور مردمی قابل توجه آنهاست. درصد مشارکت عراقیها بین ۳۷ تا ۴۲ درصد متغیر است که نشان میدهد این زیارت محدود به یک گروه یا قوم خاص نیست، بلکه همه مذاهب و جناحها را در بر میگیرد و جوامع را در هدف رسیدن به امام حسین(ع) متحد میکند. همچنین تعداد موکبهای ثبتشده در مسیرهای زیارت اربعین تقریباً به ۱۳ هزار رسیده است که ۲۵۰ مورد از آنها غیرعراقی بودند (۲ درصد از کل موکبها). این تعداد عظیم موکبها سال گذشته توانستند بیش از ۲۵ میلیون زائر را تغذیه کرده و وسایل رفاهی آنان را فراهم کنند.
بُعد مردمی: علما بر اهمیت حفظ وجهه مردمی زیارت، فارغ از نهادسازی و سازماندهی رسمی، تأکید دارند. قدرت این زیارت در برپایی و مدیریت آن از طریق بسیج مردمی و کار داوطلبانه در عراق و جهان نهفته است. این زیارت، تجسم آیین عزاداری حسینی است که عمیقاً در قلب مردم ریشه دوانده است و پایبندی آنها به دین اسلام را تقویت میکند، طبق فرموده خداوند متعال: «وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهُ مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ». این زیارت همچنین روحیه کار تیمی و اقدام جمعی را در مدیریت این گردهمایی بزرگ انسانی نشان میدهد، و نمونه بارزی از حدیث شریف پیامبر(ص) است که میفرماید: «دست خدا با جماعت است».

بُعد ارزشی: زیارت اربعین، جامعه را از نظر اخلاقی و انسانی تغذیه میکند، زیرا اکثر زائران در بالاترین سطوح ایمان و برادری هستند و برای خدمت به یکدیگر همکاری میکنند. این زیارت نمونه زندهای از برادری ایمانی است، جایی است که برادران از یکدیگر دفاع میکنند، هر یک با شفقت به دیگری مینگرند و برای خدمت به زائران و برآوردن نیازهای آنها با یکدیگر رقابت میکنند. این کار مصداق کلام خداوند متعال است که میفرماید: «وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَلاتَعَاوَنُوا عَلَى الإْثْمِ وَالْعُدْوَانِ» (و در نیکی و تقوا با هم همکاری کنید، و در گناه و تجاوز با هم همکاری نکنید.) در مسیر امام حسین (ع)، روحیه همکاری مشترک، رقابت شرافتمندانه و سبقت گرفتن در کار خیر مشهود است.
نقش علما و حذف القاب و عناوین
نقش علما و فقها در آگاهسازی مردم در مورد اهمیت بزرگداشت و شرکت در زیارت اربعین انکارناپذیر است. آنها پیشگامان و بنیانگذاران این زیارت بودهاند و بسیاری از آنها با اعدام یا زندانی شدن جان خود را در این راه فدا کردهاند تا این مراسم بزرگ را برگزار کنند. این همان چیزی است که قرآن کریم در مورد پیروی از علما توصیه میکند و میفرماید: «إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ» (از میان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او میترسند.)
زیارت اربعین این باور عمومی و ذهنیت جمعی را ایجاد کرده است که همه در درگاه امام حسین(ع) برابرند. پیر و جوان، غنی و فقیر، گناهکار و پرهیزگار، فارغ از صفات، نسب و جایگاه اجتماعی، تحت عنوان «خادم امام حسین(ع)» قرار میگیرند. این صحنه یادآور مراسم حج است، جایی که همه لباس یکسان میپوشند، از لذات دنیوی خود چشم پوشی کرده و در یک مکان و یک زمان به عبادت خداوند متعال میپردازند تا لذت کوچک بودن در راه خداوند متعال را تجربه کنند. عنوان امام حسین بالاتر از همه عناوین دیگر است و هر انسان موجهی مفتخر است که به او تعلق دارد و زیر چتر او خدمت میکند.
دیپلماسی اجتماعی در اربعین حسینی
مشارکت قومیتهای مختلف از سراسر جهان نقش مهمی در حل اختلافات و حساسیتهای اجتماعی بین قومیتها و مردم مختلف داشته است. این را میتوان «دیپلماسی اجتماعی» زیارت اربعین نامید، زیرا در برادری و جنبههای مثبت این زیارت و ایجاد محبت بین ملتها و فراموش کردن برخی حساسیتها نقش داشته است. این شبیه نقش دیپلماسی سیاسی در حل مشکلات بین کشورها از طریق گفتوگو و میانهروی است، اما این بار در جوامع و بین مردم رخ میدهد.
زیارت اربعین فقط یک رویداد سالانه گذرا نیست؛ بلکه تجلی هویت شرکتکنندگان در آن، الگویی برای انسانیت، عشق و بخشش است. صحنههایی از فروتنی و بخشش در آن دیده میشود که در مناسبتهای دیگر دیده نمیشود. همه اینها به نزدیکتر شدن دیدگاهها و الفت بین قلبها کمک کرده و به عنوان یک اقدام دیپلماتیک، هرچند با رنگ و بوی مذهبی و اجتماعی، کمک میکند. عشق به حسین(ع) وسیله سعادت است و کوچک شدن در مدرسه بینالمللی امام حسین نمادی از غرور و عزت است.
ترجمه از فرشته صدیقی
انتهای پیام