رشد و ارتقای نظام سلامت نیازمند تقویت فرهنگ مناظره است

محمدحسین پورغریب، معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با ایکنا، به سؤالات مطرح در این خصوص پاسخ داد و گفت: بحث مناظره از گذشته در دانشگاه‌ها وجود داشته است، اما به‌شکل سیستماتیک و در قالب دوره‌های مسابقه یا جشنواره برگزار نمی‌شده است.

وی تصریح کرد: همکاران ما در جهاددانشگاهی پیش از این مسابقات مناظره را در دانشگاه‌ها برگزار می‌کردند؛ اما برنامه امسال یک وجه تمایز دارد و آن این است که این مسابقات با همکاری معاونت فرهنگی وزارت بهداشت، جهاددانشگاهی و دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار می‌شود. همین همکاری نیز به برکت عنوان این برنامه است که چند نهاد علمی گرد هم می‌آیند، به یکدیگر کمک می‌کنند، با هم تعامل دارند و می‌توانند به‌صورت مشترک برنامه‌ای را اجرا کنند.

پورغریب تأکید کرد: اگر در دانشگاه‌ها به نقطه‌ای که همه به دنبال آن بوده‌ایم نرسیده‌ایم، به این دلیل است که فضای نقد را به‌درستی گشوده نکرده‌ایم و یکی از ارکان و جریان‌های اصلی فضای نقد، مناظره است. اینکه افراد روبه‌روی هم بنشینند و در عین احترام متقابل، درباره یک موضوع در قالب موافق و مخالف بحث کنند، یاد بگیرند که سعه‌صدر داشته باشند، قدرت تحمل خود را افزایش دهند و نظرات مخالف دیدگاه خود را بشنوند، یک ضرورت است.

وی جمع‌بندی مطالب مطرح‌شده در مناظرات را برای شنوندگان نوعی آموزش دانست و گفت: مناظره این تمرین را در افراد ایجاد می‌کند که پس از شنیدن سخنان موافق و مخالف، خود به جمع‌بندی برسند و ببینند با کدام دیدگاه موافقند. سپس براساس آنچه مطرح شده، نتیجه‌گیری و تصمیم درست‌تری اتخاذ کنند.

معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره تمایز مناظره دانشجویی سلامت گفت: گزاره‌های این مناظرات از چالش‌های مختلف نظام سلامت در حوزه‌های درمان، آموزش پزشکی، امور دانشجویی-فرهنگی، بهداشت و ... استخراج شده‌اند و دانشجویان براساس مهم‌ترین چالش‌های این حوزه‌ها به بحث می‌پردازند. یعنی یک جریان دانشجویی جوان در حال نقد وزارت بهداشت و ارائه پیشنهادهای خود به مسئولان است. جمع‌بندی این مناظرات می‌تواند به مسئولان کمک کند تا در برنامه‌ریزی‌های خود، نظرات نسل جوان را نیز مدنظر قرار دهند.

وی تصریح کرد: واقعیتی که همه ما باید بپذیریم این است که دیر یا زود، دانشجویان کنونی، متولیان و مسئولان نظام سلامت آینده کشور خواهند شد و باید در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت کنند. بنابراین، چه بهتر که مدیریت را از هم اکنون تمرین کنند. چه بسا این دانشجویان جوان نظراتی داشته باشند که من، به عنوان یک مسئول، از آن غافل باشم و این دیدگاه‌ها بتواند به بهبود شرایط کشور کمک کند.

پورغریب اظهار امیدواری کرد که روزی را شاهد باشیم که تضارب آرا، گفت‌وگو، نقد و مناظره به معنای واقعی در کشور محقق شود تا بتوانیم بهترین شرایط را در کشورمان فراهم آوریم.

معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به این پرسش که «قشر پزشک ما چقدر نیازمند آموزش مناظره و تبادل آرا است؟» گفت: معمولاً در مباحث علمیِ علوم تجربی، مناظرات زیادی صورت می‌گیرد. مثلاً وقتی در حوزه پزشکی، ژورنال‌کلاب، گزارش صبحگاهی یا کمیسیون پزشکی تشکیل می‌دهیم، پزشکان متخصص دور هم می‌نشینند و نظرات خود را دربارهٔ یک بیمار مطرح می‌کنند تا در نهایت تصمیم درست‌تری اتخاذ شود. پس در علوم پزشکی با کمبود مناظره روبرو نیستیم؛ بلکه مشکل زمانی رخ می‌دهد که تنها یک پزشک به‌تنهایی بخواهد درباره درمان یک بیمار پیچیده تصمیم بگیرد. بنابراین، باید جریان مناظره و مذاکره را در حرفه پزشکی تقویت کنیم، چرا که نتیجه آن به سود بیمار و سلامت جامعه خواهد بود.

وی در پایان گفت: مناظره در علوم پزشکی جایگاه پررنگی دارد، اما بهتر است به‌ویژه در بخش خصوصی تقویت شود، زیرا کمتر شنیده‌ام که در بیمارستان‌های بخش خصوصی، ژورنال‌کلاب، گزارش صبحگاهی و... برگزار شود. هرچه اینگونه مباحث را بیشتر تقویت کنیم، نتیجه آن رشد و ارتقای نظام سلامت خواهد بود.