ذبح انسانیت در حادثه عاشورا
در عاشورا، نه‌تنها امام حسین(ع) و یاران وفادارش کشته شدند، بلکه ارزش‌های بنیادین انسانی یکی‌یکی زیر پا گذاشته و ذبح شد.
اعمالی که باید از امام حسین(ع) سرمشق گرفت + صوت
همان‌طور که در عقیده و شعار، حسینی هستیم، در عمل نیز باید نظیر امام حسین(ع) عمل کنیم؛ ایثار، گذشت، فداکاری و تقید به ظواهر شرع، از جمله اعمالی‌ست که انجام آن را باید از امام حسین(ع) سرمشق بگیریم.
وصل و فصل طِرِمّاح بن عَدِیّ از سیدالشهدا(ع)
طِرِمّاح بن عَدِیّ بن جَبَلَة بن عَدِیّ از یاران باوفای امیرالمؤمنین(ع) و از شاعران و متفکران زمانه‌اش بود و اگرچه قصد یاری حسین بن علی(ع) را داشت، اما در بزنگاه حادثه عزم رفتن کرد و از فیض شهادت محروم شد.
حسین(ع)؛ آموزگار صبوری و استقامت + صوت
برداشتی اخلاقی و عملی از واقعه کربلا می‌تواند آموختن صبر از امام حسین(ع) باشد؛ صبر بر بلایا و مصائب و صبر بر عبادت.
عمر سعد و فرجامی به بی‌راهه + صوت
امام حسین(ع) در پاسخ به کسی که از ایشان سرمشقی برای زندگی خواسته بود، فرمود: «هر کسی که بخواهد از راه گناه به جایی برسد، شکست می‌خورد و دوان دوان به ضدمطلوب می‌رود و حتماً به چیزی که می‌ترسد، مبتلا می‌شود.» سرنوشت عمر سعد مصداق این سخن است.
عزادار حسین(ع) زیر لوای حق + صوت
در ثواب عزاداری برای امام حسین(ع) همین بس که عزادار او در روز رستاخیز، زیر لوای حق قرار دارد؛ جایگاهی که مخصوص شیعیان و بالاتر از بهشت است.
محبت اهل بیت(ع)؛ عامل عاقبت‌به‌خیری حر + صوت
گرچه حر با بستن راه بر امام حسین(ع) مرتکب اشتباه بزرگی شد، اما چون محبت اهل بیت(ع) در دلش رسوخ کرده بود و برای ایشان احترام قائل بود، عاقبت‌به‌خیر شد.
دین؛ پناهگاه محکم انسان پرهیزکار
پژوهشگر قرآنی گفت: انسان پرهیزکار دین خود را چون دژی مستحکم پاسداری می‌کند و اجازه نمی‌دهد دینش در اثر تشکیک، شبهات، بی‌مبالاتی یا وساوس نفسانی در عقیده و عمل آسیب ببیند.
تربت حسین(ع)؛ شفای دردهای بی‌درمان + صوت
آنچه در رساله‌ها نوشته شده هفت پرده را می‌درد و نماز را به محضر خدا می‌رساند، تربت حسین(ع) است که موجب قبولی نمازها می‌شود و خداوند در آن شفا قرار داده است.
کربلا؛ آزمون اخلاص + صوت
اگر عمل انسان با عقیده و شعارش مطابقت داشته باشد، در هر شرایطی بر موضع خود پابرجا می‌ماند، وگرنه در تغییر و تبدل حوادث روزگار، رنگ عوض می‌کند و به این‌سو و آن‌سو کشیده می‌شود؛ همچون کوفیان که هزاران نامه برای حسین(ع) نوشتند، ولی وقتی ورق برگشت، دسته‌دسته برای جنگ با آن حضرت به کربلا آمدند.
