خالق و مخلوق
جانِ کلام؛
اعتقاد به «خالق» موجب محبت به «مخلوق» است. انسان خداشناس و خداباور و خداجو، به محبت و دوست داشتن خلق خدا می‌رسد و اثر (مخلوق) را به عشق مؤثر (خالق) دوست می‌دارد و به نوعی «همه بودن» احساسی فرا می‌آید؛ چنانکه علی (ع) در کوفه از آن رنج می‌برد و سیر نمی‌خورد که مبادا در یمامه کسی غذا نداشته باشد. [کتاب گزارش، گزارشی درباره جلد سوم تا ششم الحیات) صفحه ۹۹]
کد خبر: ۴۰۱۹۲۴۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۱۷
جانِ کلام
آیت‌الله محمد ناصری درباره رحمت بی‌پایان خداوند می‌فرماید: امکان ندارد کسی به در خانه خدا برود و خدا دستِ رد به سینه کسی بزند، همه را می‌پذیرد. خدا ما را دوست دارد و به ما علاقه دارد. رابطه‌ای که بین علت و معلول، صانع و مصنوع و بین خالق و مخلوق است. خدا دوستمان دارد فقط بیاید در خانه خدا و بگوید «یا ربّ من اشتباه کردم»، می‌بخشد و عفو می‌کند.
کد خبر: ۳۸۹۱۶۱۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۱/۲۶
