اربعین، فریاد و عرض اندام عقلانی تشیع
کانون خبرنگاران نبأ: فرصت اربعین بهترین زمان برای ترویج اسلام ناب محمدی با استفاده از ابزار فرهنگی در فراسوی مرزهاست. پیاده روی اربعین بهترین فرصت تبادل فرهنگ و اخلاق ملل مختلف به ویژه شیعیان با هم است.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ،
این روزها، چه عاشقی که راهی این سفر معنوی است و چه جامانده‌ای بی‌توفیق، هر کسی دوست دارد در حد توانش خدمتی به زائران پیاده‌روی عظیم اربعین حسینی نماید. گروهی مخلصانه بحث امنیت زائران را فراهم می‌کنند، عده‌ای وسایل مورد نیاز سفر را گوشزد می‌کنند، دیگری وضعیت نقشه راه‌ها و موکب‌ها را تهیه می‌کند، یکی وضعیت آب و هوایی این چند روز را به اطلاع زائران می‌رساند، دیگری نگرانی‌اش وضعیت بهداشت و سلامت زائر است، دیگری بیمه، ویزا، مخابرات و اینترنت را لازم می‌داند. خلاصه همه در صدد برگزاری هر چه بهتر این کمپین بزرگ و همایش عظیم جهانی و تشیع هستند.
به گفته برخی مبلغان دینی حاضر در غرب و آمریکا، تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران دین اسلام با نام پیروان محمد(ص) و به صورت خیلی کمرنگ شناخته می‌شد، اما پس از پیروزی انقلاب با نام دین اسلام معرفی شد، و در حال حاضر شاهد معرفی اسلام به ویژه مذهب حقه شیعه در بین آنها هستیم.
این حرکت بزرگ هرچند علی‌رغم میل باطنی رسانه‌های معاند غربی و دشمنان است اما بدون شک در این ایام از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی تصاویر و پیام‌هایی به جهان مخابره می‌شود که اقتدار، اتحاد، همبستگی، عرض اندام و چالش طلبی تمام قد شیعیان را از این گردهمایی عظیم جهانی پیاده روی اربعین، به رخ جهانیان خواهد کشاند.
به تعبیر مرحوم آیت الله بهجت(ره) یکی از قصورات ما محبین و شیعیان این است که برای امام حسین(ع) طوری فریاد نزدیم که همه دنیا صدای ما را بشنود، چرا که خواست خداست که ابتدا مردمان جهان نام اربابمان حسین(ع) را بشنوند و بشناسند؛ زیرا زمانی که حضرت قائم(عج) ظهور می‌کند، [کنار کعبه] ما بین رکن و مقام می‌ایستد و ندا می‌دهد: ألا یا أهل العالم أنا الإمام القائم؛ آگاه باشید ای جهانیان که منم امام قائم. ألا یا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم؛ آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده. ألا یا أهل العالم إن جدّی الحسین قتلوه عطشان؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند. ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین (ع) طرحوه عریانا؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جدّ من حسین را برهنه روی خاک افکندند. ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین (ع) سحقوه عدوانا؛ آگاه باشید ای جهانیان که جسد جدّ من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند».[1]
در حقیقت آثار و نتایج پیاده‌روی اربعین را در چهار مولفه می‌توان برشمرد: 1. تمرین آمادگی برای ظهور حضرت بقیةالله(عج) 2. تعجیل در ظهور حضرت مهدی(عج)، 3. نمایش اقتدار شیعه 4. درک عمیق از مصائب اهل بیت(ع) و تمنای ظهور.
استفاده از فرصت اربعین بهترین زمان برای ترویج اسلام ناب محمدی با استفاده از ابزار فرهنگی در فراسوی مرزهاست. پیاده روی اربعین بهترین فرصت تبادل فرهنگ و اخلاق ملل مختلف به ویژه شیعیان با هم است. اربعین نه فقط یک فضای معنوی بلکه فرصت مناسبی است تا با رفتار درست و مدیریت صحیح، فرهنگ ایرانی اسلامی را به جامعه میلیونی حاضر در اجتماع اربعین صادر کرد؛ به‌طور مثال می‌توان با تهیه بسته‌های فرهنگی به زبان‌های مختلف عربی، انگلیسی، اسپانیایی و... و توزیع آن بین مردمی که پیاده می‌روند اثرگذار بود. گاهی یک پوستر یا یک عکس کوچک مذهبی با یک جمله عمیق تاثیر شگرفی بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت. روی تاثیرگذاری متقابل چه برای موکب‌داران چه برای سایر زائران از سراسر جهان برنامه‌ریزی کنیم.
اما مهمترین دست‌مایه و ره توشه یک زائر در این سفر روحانی، ادب است آن هم در همه ابعاد آن: 1. ادب نسبت به ائمه (ع) به ویژه امام حسین(ع)، 2. ادب نسبت به سایر زائرین به ویژه سالمندان، بیماران، زنان و خردسالال و 3. ادب نسبت به میزبانان با تقدیر و تشکر شایسته و درخور، وقتی مؤدب بودیم در برخورد، رفتار و گفتار مردم یقیناً متأثر می‌شوند. باید از این فرصت انسان‌سازی استفاده درست و مناسبی کرد.
یکی از واقعیت‌های تلخ سال‌های گذشته، غفلت و کم توجهی به واجب فراموش شده امر به معروف و نهی از منکر در این سفر معنوی است، به طور مثال اختلاط زن و مرد در محیط‌های مختلف و رعایت نشدن حریم محرم و نامحرم به ویژه در وسایل نقلیه. از مواردی است که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت؛ در صورتی که در دین و مذهب ما زیارت، مستحب و حجاب واجب است.
این سفر فرصت مناسبی جهت تفکر و تدبر نیز هست آن هم برای برطرف کردن نقایص نفسانی و بیماری‌های درونی(حسد، کبر، غیبت و...)، این چند روز سفر را قدر بدانیم و فارغ از همه چیز خود را دریابیم و بسازیم.
حرف آخر
آیت‌الله جوادی آملی در تاسوعای دوسال پیش فرمود: ... ما عزاداری كه كرديم اگر انشاءالله عاقل و عامل شديم خدا را شكر كنيم كه اين عزاداری ما مقبول است برای اينكه طبق زيارت «اربعين»، سالار شهيدان (ع) خونش را داد برای همين دو كار: مردم عاقل بشوند، مردم هدايت بشوند؛ هم بفهمند، هم عمل كنند نه بيراهه بروند نه راه كسي را ببندند اين وظيفه ماست. بنابراين در نحوه عزاداری چه خودمان چه دوستانمان همه بايد مواظب اين كار باشيم و كاری انجام بدهيم كه نتيجه و خروجیِ آن، عقل و عدل باشد.
والسلام.
حجت شعبانی
پی‌نوشت: 1. یزدى حایرى، على، إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب (عج)، ج 2، ص 233.
به گفته برخی مبلغان دینی حاضر در غرب و آمریکا، تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران دین اسلام با نام پیروان محمد(ص) و به صورت خیلی کمرنگ شناخته می‌شد، اما پس از پیروزی انقلاب با نام دین اسلام معرفی شد، و در حال حاضر شاهد معرفی اسلام به ویژه مذهب حقه شیعه در بین آنها هستیم.
این حرکت بزرگ هرچند علی‌رغم میل باطنی رسانه‌های معاند غربی و دشمنان است اما بدون شک در این ایام از طریق رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی تصاویر و پیام‌هایی به جهان مخابره می‌شود که اقتدار، اتحاد، همبستگی، عرض اندام و چالش طلبی تمام قد شیعیان را از این گردهمایی عظیم جهانی پیاده روی اربعین، به رخ جهانیان خواهد کشاند.
به تعبیر مرحوم آیت الله بهجت(ره) یکی از قصورات ما محبین و شیعیان این است که برای امام حسین(ع) طوری فریاد نزدیم که همه دنیا صدای ما را بشنود، چرا که خواست خداست که ابتدا مردمان جهان نام اربابمان حسین(ع) را بشنوند و بشناسند؛ زیرا زمانی که حضرت قائم(عج) ظهور می‌کند، [کنار کعبه] ما بین رکن و مقام می‌ایستد و ندا می‌دهد: ألا یا أهل العالم أنا الإمام القائم؛ آگاه باشید ای جهانیان که منم امام قائم. ألا یا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم؛ آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده. ألا یا أهل العالم إن جدّی الحسین قتلوه عطشان؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند. ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین (ع) طرحوه عریانا؛ بیدار باشید ای اهل عالم که جدّ من حسین را برهنه روی خاک افکندند. ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین (ع) سحقوه عدوانا؛ آگاه باشید ای جهانیان که جسد جدّ من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند».[1]
در حقیقت آثار و نتایج پیاده‌روی اربعین را در چهار مولفه می‌توان برشمرد: 1. تمرین آمادگی برای ظهور حضرت بقیةالله(عج) 2. تعجیل در ظهور حضرت مهدی(عج)، 3. نمایش اقتدار شیعه 4. درک عمیق از مصائب اهل بیت(ع) و تمنای ظهور.
استفاده از فرصت اربعین بهترین زمان برای ترویج اسلام ناب محمدی با استفاده از ابزار فرهنگی در فراسوی مرزهاست. پیاده روی اربعین بهترین فرصت تبادل فرهنگ و اخلاق ملل مختلف به ویژه شیعیان با هم است. اربعین نه فقط یک فضای معنوی بلکه فرصت مناسبی است تا با رفتار درست و مدیریت صحیح، فرهنگ ایرانی اسلامی را به جامعه میلیونی حاضر در اجتماع اربعین صادر کرد؛ به‌طور مثال می‌توان با تهیه بسته‌های فرهنگی به زبان‌های مختلف عربی، انگلیسی، اسپانیایی و... و توزیع آن بین مردمی که پیاده می‌روند اثرگذار بود. گاهی یک پوستر یا یک عکس کوچک مذهبی با یک جمله عمیق تاثیر شگرفی بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت. روی تاثیرگذاری متقابل چه برای موکب‌داران چه برای سایر زائران از سراسر جهان برنامه‌ریزی کنیم.
اما مهمترین دست‌مایه و ره توشه یک زائر در این سفر روحانی، ادب است آن هم در همه ابعاد آن: 1. ادب نسبت به ائمه (ع) به ویژه امام حسین(ع)، 2. ادب نسبت به سایر زائرین به ویژه سالمندان، بیماران، زنان و خردسالال و 3. ادب نسبت به میزبانان با تقدیر و تشکر شایسته و درخور، وقتی مؤدب بودیم در برخورد، رفتار و گفتار مردم یقیناً متأثر می‌شوند. باید از این فرصت انسان‌سازی استفاده درست و مناسبی کرد.
یکی از واقعیت‌های تلخ سال‌های گذشته، غفلت و کم توجهی به واجب فراموش شده امر به معروف و نهی از منکر در این سفر معنوی است، به طور مثال اختلاط زن و مرد در محیط‌های مختلف و رعایت نشدن حریم محرم و نامحرم به ویژه در وسایل نقلیه. از مواردی است که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت؛ در صورتی که در دین و مذهب ما زیارت، مستحب و حجاب واجب است.
این سفر فرصت مناسبی جهت تفکر و تدبر نیز هست آن هم برای برطرف کردن نقایص نفسانی و بیماری‌های درونی(حسد، کبر، غیبت و...)، این چند روز سفر را قدر بدانیم و فارغ از همه چیز خود را دریابیم و بسازیم.
حرف آخر
آیت‌الله جوادی آملی در تاسوعای دوسال پیش فرمود: ... ما عزاداری كه كرديم اگر انشاءالله عاقل و عامل شديم خدا را شكر كنيم كه اين عزاداری ما مقبول است برای اينكه طبق زيارت «اربعين»، سالار شهيدان (ع) خونش را داد برای همين دو كار: مردم عاقل بشوند، مردم هدايت بشوند؛ هم بفهمند، هم عمل كنند نه بيراهه بروند نه راه كسي را ببندند اين وظيفه ماست. بنابراين در نحوه عزاداری چه خودمان چه دوستانمان همه بايد مواظب اين كار باشيم و كاری انجام بدهيم كه نتيجه و خروجیِ آن، عقل و عدل باشد.
والسلام.
حجت شعبانی
پی‌نوشت: 1. یزدى حایرى، على، إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب (عج)، ج 2، ص 233.
