ارزش هدایت کردن یک نفر در پیشگاه خداوند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله حق‌شناس در خصوص اهمیت تبلیغ دین بیان می‌کرد: «حضرت موسی بن جعفر(ع) فرمود: «فقیه واحد ینقذ من ایتامنا المنقطعین عنا و عن مشاهدتنا بتعلیم ما هو محتاج الیه اشد علی ابلیس من الف عابد». یعنی فقیهی که رهایی دهد یتیمی از ایتام آل محمد(ص) را و برای مردم احکام و روایات را بیان کند، مساوی است با هزار عابدی که جز عبادت کاری ندارد. یتیم حقیقی آن کسی نیست که پدرش مرده باشد، ممکن است همین شخص یکی از بزرگان بشود. یتیم حقیقی آن کسی است که از علم و ادب محروم مانده باشد.

«لان العابد همّه ذات نفسه». عابد می‌خواهد خودش را رهایی بدهد اما عالم می‌خواهد به بندگان خدا آگاهی بدهد. شغلش شغل انبیا است. عالم تلاش می‌کند که بندگان خدا را از دست ابلیس و کارگران او خارج کند. این هم بیان موقعیت آقایان گوینده نسبت به آقایان شنونده. آیا این حدیث که از زبان موسی بن جعفر(ع) صادر شده است، مشوق نیست؟!

شخصی از حضرت سوال کرد: یابن رسول الله، معنای این آیه چیست که پروردگار می‌فرماید: هرکس یک نفر را زنده کند، کانّ تمام مردم را زنده کرده است؟ حضرت فرمود: کسی که یک نفر را از گمراهی به هدایت راهنمایی بکند، مانند این است که او را زنده کرده است».

منبع: ز ملک تا ملکوت