
به گزارش ایکنا، تارنمای شبکه الجزیره در گزارشی به قلم فادی الزعتری، به نقش دانشگاههای رژیم صهیونیستی در
کشتار و شکنجه فلسطینیان پرداخته است. ترجمه این گزارش در ادامه از نظر میگذرد:
در زمانی که خون بیگناهان در فلسطین ریخته میشود، خبر شهادت جوانان برجسته فلسطینی مانند شیما اکرم صیدم، که در سال ۲۰۲۳ رتبه اول رشته ادبیات را کسب کرد، نادیده گرفته میشود. شهادت او یک حادثه نیست، بلکه نتیجه یک سیستم دقیق برنامهریزی شده است که نهادهای
رژیم اشغالگر صهیونیستی، بهویژه دانشگاههای اسرائیل، در آن مشارکت دارند.
بیشتر بخوانید
از این دانشگاهها فقط مهندسان فناوری یا دانشمندان زیستشناسی فارغالتحصیل نمیشوند؛ آنها علاوه بر این کار، ذهنیت امنیتی و نظامی را برای ارتکاب جنایات علیه فلسطینیان شکل میدهند. این دانشگاهها از طریق برنامههای درسی، تخصصها، مراکز تحقیقاتی و همکاری نزدیک با ارتش،
شاباک (آژانس امنیت اسرائیل) و شرکتهای
اسلحهسازی، در شکلدهی هویت «قاتل» شریک هستند.
دانشگاههای اسرائیل؛ ابزار سرکوب و شهرکسازی
مایا ویند، پژوهشگر دانشگاه کالیفرنیا و شهروند یهودی اسرائیلی، در کتاب خود که سند مهمی محسوب میشود، ارتباط مستقیم دانشگاههای اسرائیل با سیستمهای کشتار را فاش کرده است. او به بایگانیها و اسناد رسمی دسترسی پیدا کرده و با دانشجویان و اساتید دانشگاه فلسطینی و یهود مصاحبه کرده و نشان داده است که چگونه دانشگاههای اسرائیل به «آزمایشگاههای سلطه» تبدیل شدهاند.
این پژوهشگر، که به عنوان یک شهروند یهودی کتاب مینویسد، تأکید میکند که این دانشگاهها نهادهای دانشگاهی مستقلی نیستند، بلکه در امتداد مستقیم با خشونت نهادینه اسرائیل و رکن اساسی ساختار آپارتاید و اشغال نظامی قرار دارند.
نمونههایی از همدستی رشتههای تخصصی دانشگاهی با این کشتارها
۱. باستانشناسی
این رشته برای محو حضور اعراب و مسلمانان و توجیه روایت تاریخی جعلی صهیونیستها استفاده میشود. دانشگاهها برای پیشبرد پروژههای شهرکسازی، حفاریهای غیرقانونی در اراضی فلسطینی مانند سوسیا انجام میدهند. تحقیقات باستانشناسی به عنوان وسیلهای برای مصادره این زمینها استفاده میشود.
۲. مطالعات حقوقی
اسرائیل یک چارچوب حقوقی تدوین کرده است که کشتار، شکنجه و بازداشت اداری را تحت پوشش قانون توجیه میکند. دانشگاهها این چارچوبهای نظری را تولید میکنند و آنها را به عنوان مبنای قانونی برای جنایات جنگی تدریس میکنند.
۳. مطالعات خاورمیانه
این رشته تحصیلی برای آموزش افسران اطلاعاتی و ارتشی استفاده میشود. اساتید آن مشاورههای امنیتی ارائه میدهند، در تدوین سیاستهای اشغالگرانه مشارکت میکنند و برخی حتی بر تعطیلی دانشگاههای فلسطینی نظارت دارند، همانطور که در دهه ۱۹۸۰ در مورد دانشگاه بیرزیت اتفاق افتاد.
دانشگاهها؛ پایگاههای استعماری استراتژیک
دانشگاهها نه تنها در ساختار فکری مشارکت دارند، بلکه در جایگاه مستعمره نیز قرار گرفتهاند:
دانشگاه عبری در قدس شرقی اشغالی ساخته شده است.
دانشگاه آریل در عمق کرانه باختری واقع شده است.
دانشگاه حیفا از پروژه «یهودی سازی» در الجلیل حمایت میکند.
کتابخانههای این دانشگاهها شامل کتبی است که پس از روز نکبت سال ۱۹۴۸ از فلسطینیان به سرقت رفته است.
حتی دانشجویان دانشگاهها نیز بخشی از فعالیتهای نظامی اسرائیل بوده و هستند. دانشگاه عبری در طول جنگ ۱۹۴۸ به عنوان انبار اسلحه و مرکز آموزش نظامیان مورد استفاده قرار میگرفت.
دانشگاه در خدمت صنایع نظامی
دانشگاههای اسرائیل ارتباط تنگاتنگی با شرکتهای اسلحهسازی دارند. در این دانشگاهها فناوریهای آزمایششده میدانی علیه فلسطینیان توسعه داده شده و سپس در سطح جهانی فروخته میشود. به عنوان مثال، واحد اطلاعات ۸۲۰۰ که مسئول نظارت بر ارتباطات فلسطینیان است، سربازان خود را از طریق برنامههای دانشگاهی خاص آموزش میدهد.
سرکوب آکادمیک فلسطینیان
دانشگاههای اسرائیل از هژمونی فکری صهیونیستی رنج میبرند که از هرگونه مناقشه در مورد نکبت، استعمار یا حقوق فلسطینیان جلوگیری میکند.
دانشجویان فلسطینی در این دانشگاهها با موارد زیر روبرو هستند:
نظارت مداوم، به حاشیه کشیده شدن برنامه ریزی شده، احضاریهها و بازجوییهای امنیتی، سلب آزادی بیان، و در بسیاری از موارد: بازداشت یا قتل.
هیچگونه آزادی آکادمیک واقعی برای فلسطینیان وجود ندارد و از دانشگاهها برای تحریف خواستهها و مبارزات آنها استفاده میشود.
اشغال شناختی و محدودیتهای آزادی پژوهش
دانشگاههای اسرائیل تحقیقات انتقادی مرتبط با اشغالگری و آپارتاید را ممنوع میکنند. آنها به طور فعال در سرکوب حافظه فلسطینیان مشارکت داشته و تحقیقات در این زمینه را «غیر قانونی» توصیف میکنند. مدیران دانشگاهها همراه با جناح راست اسرائیل برای سرکوب هرگونه گفتمانی که جنایات اسرائیل را افشا میکند، متحد شدهاند.
فراخوانهایی برای تحریم دانشگاههای اسرائیل
به دلیل این همدستی گسترده، کمپین فلسطینی برای تحریم دانشگاهها و مؤسسات فرهنگی اسرائیل(PACBI) در سال ۲۰۰۴ تأسیس شد که خواستار تحریم دانشگاههای اسرائیل به عنوان ابزارهای سرکوب شد چرا که کمتر از ارتش یا پلیس خطرناک نیستند.
مایا ویند در کتاب خود خواستار تحریم همه جانبه این مؤسسات فرهنگی شده و تأکید میکند تا زمانی که دانشگاههای اسرائیل در ظلم به فلسطینیان همدست هستند، آزادی واقعی دانشگاهیان محقق نمیشود.
نبودِ آزادی دانشگاهیان بدون آزادی فلسطین
کتاب مایا ویند علاوه بر مصاحبه با دانشجویان و اساتید فلسطینی و یهودی شاغل در دانشگاههای اسرائیل، از دو بخش تشکیل شده است که هر بخش سه فصل دارد، علاوه بر یک مقدمه، یک نتیجهگیری و سخن پایانی از پروفسور رابین دی. جی. کلی.
رابین کلی، استاد دانشگاه کالیفرنیا، در سخن پایانی این کتاب آورده است که: تحریم این دانشگاهها صرفاً یک موضع آکادمیک نیست، بلکه یک موضع اخلاقی و سیاسی است که برای پایان دادن به اشغالگری و آپارتاید ضروری است. آزادی آکادمیک در محیطی که بر پایه قتل، آوارگی و تبعیض استوار است نمیتواند وجود داشته باشد و دانشگاههای اسرائیلی از بارزترین ابزارهای رژیم صهیونیستی محسوب میشوند.
ترجمه از فرشته صدیقی
انتهای پیام