
به گزارش ایکنا؛ به نقل از مرکز اطلاعرسانی فلسطین، در حالی که بیش از دو سال است که نوار غزه زیر سایه جنگ، محاصره و ویرانی قرار دارد و مظاهر شادی از زندگی روزمره مردم آن رنگ باخته، برگزاری یک جشن بزرگ عروسی جمعی، بار دیگر تصویر متفاوتی از پایداری و عشق به زندگی را به نمایش گذاشت.
در این مراسم که روز پنجشنبه در شهر الزوایده در مرکز نوار غزه برگزار شد، ۲۰۳ زوج جوان در قالب یکی از بزرگترین عروسیهای جمعی سالهای اخیر، زندگی مشترک خود را آغاز کردند؛ رویدادی که با شعار معنادار «با وجود نسلکشی، زندگی را دوست داریم» همراه بود.
این عروسی جمعی در چارچوب یک ابتکار انسانی و با سازماندهی جمعیت خیریه ترکیهای «رباط» برگزار شد؛ ابتکاری که هدف آن کاستن از بار روانی جنگ، بازگرداندن لبخند به چهره جوانان و ارسال پیامی روشن از همبستگی ملت ترکیه با مردم فلسطین عنوان شده است.
بیشتر شرکتکنندگان این مراسم از آوارگان و خانوادههایی بودند که در جریان جنگ خانههای خود را از دست داده یا عزیزانشان را قربانی کردهاند، اما با این حال تصمیم گرفتند زندگی را از نو آغاز کنند.
عبد الفتاح النمله، هماهنگکننده رسانهای جمعیت «رباط» در غزه، با تاکید بر پیام انسانی این رویداد گفت: این جشن، هدیهای هر چند ساده از سوی مردم ترکیه است که همواره در کنار غزه ایستادهاند. ما آمدهایم تا لبخند را به چهره جوانانی بازگردانیم که با وجود همه دردها، برای ساختن آینده تلاش میکنند. به گفته او، این عروسی جمعی پیامی روشن دارد: «غزه هنوز زنده است و توان ادامه حیات را دارد».
این مراسم در شرایطی برگزار شد که نوار غزه با یکی از شدیدترین بحرانهای انسانی تاریخ خود مواجه است. جنگ نسلکشی رژیم صهیونیستی که از اکتبر ۲۰۲۳ میلادی آغاز شد، بیش از ۷۰ هزار شهید و بیش از ۱۷۱ هزار زخمی برجای گذاشته و بخش بزرگی از زیرساختها و مناطق مسکونی را ویران کرده است. سازمان ملل هزینه بازسازی غزه را دهها میلیارد دلار برآورد کرده، اما در دل این ویرانیها، مردم همچنان به زندگی چنگ زدهاند.
محمد شلبی، یکی از دامادها، با ترکیبی از شادی و اندوه گفت: «میخواهیم به دنیا ثابت کنیم که با وجود بمباران، آوارگی و درد، اراده ما شکسته نمیشود.» وعد الشافعی، یکی از عروسها نیز این مراسم را آغاز امید پس از دو سال زندگی سخت توصیف کرد و گفت: «ما میمانیم، زندگی میکنیم و غزه را دوباره خواهیم ساخت.»
این عروسی جمعی، نمادی از مقاومت مدنی و تاکید بر حق زندگی و شادی در سرزمینی است که هر روز با مرگ و ویرانی روبهرو است؛ پیامی که میگوید حتی زیر آوار هم میتوان بذر امید کاشت.
انتهای پیام