استاد فرشچیان هنر ایرانی ـ اسلامی را جهانی کرد

به گزارش خبرنگار ایکنا، آیین نکوداشت «چهره‌های ماندگار میراث فرهنگی ایران»، سه‌شنبه، ۴ شهریورماه با حضور محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور، سیدرضا صالحی‌امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و جمعی از هنرمندان برگزار شد.

 

غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در این مراسم، گفت: استاد فرشچیان، هنرمند بزرگی را از دست دادیم. پیش از این مراسم، شاهد بازگشایی موزه آثار ایشان در همین مجموعه بودیم. او ستاره‌ای درخشان در آسمان فرهنگ و تمدن ایرانی بود و هست.

 

وی با طرح این پرسش که پیام را چگونه باید ارائه کرد، افزود: هر پیامی دارای محتوا و صورتی است که به واسطه آن در جامعه عرضه می‌شود. پیام ممکن است حقیقتی والا باشد، اما اگر به شکلی زیبا و اثرگذار ارائه نشود، تأثیر لازم را نخواهد داشت. نمونه اعلای این امر، قرآن کریم است. هیچ حقیقتی بالاتر از قرآن وجود ندارد که یکسره از جانب حضرت حق نازل شده باشد اما خداوند کریم این قرآن را در فصیح‌ترین و زیباترین بیان نازل کرده است. یعنی آن حقیقت متعالی را در قالب هنر عرضه کرده است. قرآن می‌توانست همان حقایق را با الفاظی ساده و معمولی بیان کند، اما خداوند به ما بندگانش می‌آموزد که حق و حقیقت را زیبا ارائه کنید. این زیبایی قرآن بود که راه را به سوی حقیقت گشود.

 

حدادعادل ادامه داد: نقل می‌کنند که امام هفتم، موسی بن جعفر(ع)، چنان زیبا قرآن تلاوت می‌کردند که وقتی سقایی با مشک پرآب از کنار خانه ایشان رد می‌شد و صدای قرآن آن حضرت را می‌شنید، آنقدر می‌ایستاد تا تمام آب مشک قطره‌قطره به زمین می‌چکید، ولی دلش نمی‌خواست از شنیدن آن صوت دلنشین چشم‌پوشی کند. حالا می‌خواهم بگویم که استاد فرشچیان این درس را به خوبی فرا گرفته بود. او معنویت، خداشناسی، اسلام، تشیع و مفاهیم متعالی را در زیباترین قالب هنری عرضه کرد. تابلوی «عصر عاشورا»، تابلوی «ضامن آهو»، تابلوی «ذبح اسماعیل»، تابلوی «شهید» و بسیاری از آثار دیگرش گواه این ادعاست. استاد محمود فرشچیان، نگارگری ایران را که هنری دیرینه و اصیل است، از حالت تکراری و سنتی صرف خارج و جوهر هنری آن را حفظ کرد و در عین حال، این هنر را در خدمت بیان حقیقت به کار گرفت.

 

وی تصریح کرد: در تاریخ معاصر ایران، در این صد سال، دو استاد بزرگ نقاشی داشتیم که آوازه آن‌ها در سراسر ایران پیچید، یکی شادروان کمال‌الملک و دیگری استاد فرشچیان بود. تفاوت این دو استاد بزرگ که هر دو در والاترین سطح هنری قرار داشتند، در این بود که استاد کمال‌الملک هنر غرب را به ایران آورد، اما استاد فرشچیان هنر ایرانی ـ اسلامی را جهانی کرد و به غرب برد. روحش شاد و راهش پررهرو باد.