چرا رژیم اسرائیل از شهردار مسلمان نیویورک می‌ترسد؟
سیاستمداران اسرائیلی از همه جناح‌های سیاسی از پیروزی زهران ممدانی، نخستین شهردار مسلمان نیویورک به شدت ناراحت هستند.
به گزارش ایکنا، الجزیره در گزارشی مفصل به پیروزی ممدانی و پیامدهای آن برای اسرائیل پرداخت و نوشت: زهران ممدانی پس از یک انتخابات فوق‌العاده به تمام معنا، به نخستین شهردار مسلمان شهر نیویورک، مرکز مالی ایالات متحده آمریکا، تبدیل شد. در این انتخابات، این نامزد جوان (از حزب دموکرات) توانست بر سیاستمدار (دموکرات) اندرو کومو، فرماندار سابق ایالت نیویورک غلبه کند. کومو از حمایت گسترده لابی‌های مالی و تجاری در شهر و همچنین حمایت سیاسی علنی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، علیرغم اختلاف گسترده بین این دو نفر که قبلاً در مناسبت‌های مختلف، به ویژه در طول بیماری همه گیر «کووید-19»، به شدت به یکدیگر حمله کرده بودند، برخوردار بود.
در ادامه گزارش الجزیره آمده است؛ زهران ممدانی هویت یا مواضع خود را پنهان نمی‌کند و شاید به همین دلیل است که سخنان او تا این حد مؤثر است. به گفته ممدانی، ایالات متحده آمریکا شریک اصلی در اشغال فلسطین توسط اسرائیل است و مسئله فلسطین یک مسئله اصلی است، زیرا دیگر به هیچ وجه ممکن نیست که در همه چیز «پیشرو» بود الا در مورد فلسطین.
ممدانی از زمان تحصیلاتش در دانشگاه به شکل پرشور و قوی حمایت خود را از مسئله فلسطین آغاز کرد و بر اساس گزارش مفصلی از روزنامه «نیویورک تایمز» دوستان زهران در دانشگاه تأکید می‌کنند که آنها هیچ تردیدی در مورد اشتیاق شدید او نسبت به مسئله مبارزه فلسطینی‌ها علیه اشغال اسرائیل، نداشتند، تا جایی که او شاخه ای از جنبش «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» را در دانشگاه خود تأسیس کرد.
ممدانی از همان زمان که دانشجو بود، در تجلیل از نمادهای فلسطینی، از جمله پوشیدن چفیه فلسطینی و قرار دادن برچسبی روی لپ‌تاپ خود که روی آن نوشته شده بود «به آپارتاید اسرائیلی پایان دهید»، تردید نکرد.
در ماه مه سال ۲۰۲۳، ممدانی به عنوان عضو مجلس ایالتی نیویورک (که به عنوان مجلس قانونگذاری ایالت عمل می‌کند) پیش‌نویس قانونی را با عنوان «نه به حساب ما» ارائه کرد که هدف آن پایان دادن به تأمین مالی خشونت شهرک‌نشینان اسرائیلی توسط ایالت نیویورک بود. این کار از طریق جلوگیری از مشارکت شرکت‌های غیرانتفاعی در حمایت غیرمجاز از فعالیت‌های شهرک‌سازی اسرائیلی انجام می‌شد. در سال ۲۰۲۵، ممدانی همچنین اعلام کرد که اگر به عنوان شهردار شهر انتخاب شود، شورای تقویت روابط اقتصادی بین ایالات متحده و اسرائیل را که توسط سلف خود، اریک آدامز، ایجاد شده بود، لغو خواهد کرد.
وی همچنین تأکید کرد که ایده اسرائیل به عنوان یک کشور یهودی که یک نظام سلسله مراتبی را اتخاذ می‌کند که به پیروان یک دین خاص بر دیگران امتیاز می‌دهد را نمی‌پذیرد و نمی‌تواند آن را بپذیرد و از آن حمایت کند مگر اینکه به یک کشور شهروندی تبدیل شود که به همه حقوق برابر می‌دهد.
اما واقعیت این است که دولت اشغالگر تنها به دلیل دیدگاه‌های جسورانه ممدانی علیه اسرائیل یا حمایت او از حقوق فلسطینی‌ها، این همه خشم و اندوه را از پیروزی ممدانی متحمل نشد.دلیل اصلی ترس اسرائیل از زهران ممدانی این است که پیروزی او نشانه‌ای از تغییر عمیق در افکار عمومی آمریکا، به‌ویژه در میان نسل جوان، علیه اسرائیل و به نفع فلسطین است؛
نگرانی شدید دولت اشغالگر از پیروزی ممدانی مربوط به آینده است. توانایی ممدانی برای پیروزی در این شهر مهم در داخل کشوری که مهم‌ترین متحد دولت اشغالگر از زمان تأسیس آن محسوب می‌شود، با وجود تمام حمایتی که از آرمان فلسطین و تحقیر اسرائیل نشان داد، نشان می‌دهد که تغییر عمیقی در افکار عمومی غرب رخ داده و این تغییر در آینده رو به افزایش است. آنچه قبل از طوفان الاقصی و جنگ نسل‌کشی اسرائیل غیرقابل تصور بود، اکنون به واقعیت تبدیل شده است و در سال‌های آینده، سیاستمداران در کشورهای غربی قبل از نشان دادن حمایت صریح خود از اسرائیل، بارها فکر خواهند کرد.
این تغییر عمیق است که دولت اشغالگر را از پیروزی زهران ممدانی نگران می‌کند، علاوه بر پیامدهای سیاسی مرتبط با آن، که مهم‌ترین آنها ترس بزرگ از تبدیل شدن حزب دموکرات آمریکا به یک حزب ضد اسرائیلی در سال‌های آینده است.
یادآوری می‌شود؛ ممدانی سیاستمدار، فعال اجتماعی و عضو مجلس ایالتی نیویورک است که در کامپالا، اوگاندا به دنیا آمد و در هفت‌سالگی همراه خانواده‌اش به نیویورک مهاجرت کرد.
وی تحصیلات خود را در مدارس دولتی شهر نیویورک گذراند و سپس از دبیرستان علوم برانکس فارغ‌التحصیل شد. ممدانی مدرک کارشناسی مطالعات آفریقایی را از کالج بودوین دریافت کرد و در سال ۲۰۱۸ شهروند ایالات متحده آمریکا شد.
در دوران دانشگاه، او از بنیان‌گذاران شاخه دانشجویان عدالت برای فلسطین (Students for Justice in Palestine) بود و در سطح ملی با سازمان‌های مترقی برای گسترش خدمات درمانی و شرکت در انتخابات فعالیت کرد.
انتهای پیام
