سلوک اجتماعی قاری قرآن؛ از میثاق با خدا تا مسئولیت در جامعه

به گزارش خبرنگار ایکنا، حجت‌الاسلام‌و المسلمین محمد قمی، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در آئین افتتاحیه بیستمین نشست تخصصی استادان، قاریان و حافظان ممتاز قرآن کریم که عصر امروز چهارشنبه 28 آبان در حسینیه الزهرا(س) مجتمع امام‌ خمینی(ره) برگزار شد، پیرامون موضوع «مؤلفه‌های سلوک فردی اجتماعی قاری قرآن» به ایراد سخنرانی پرداخت.

سخنرانی حجت‌الاسلام قمی همراه با فرازخوانی آیاتی از سوره «آل عمران» از سوی حجت‌الاسلام سیدحمیدرضا مقدسی بود؛ رئیس سازمان تبلیغات اسلامی با اشاره به این سوره گفت: براساس آنچه که در این سوره آمده، آل‌‌عمران در شرایط خاص جامعه اسلامی نازل شده است؛ فضایی پیچیده که جامعه اسلامی درگیری با سایر اهل کتاب نیز داشت.

وی ادامه داد: در چنین شرایطی «آل‌عمران» در زمینه پیشبرد کلمه حق و اقامه دین و عمل کردن جامعه قرآنی در راستای رضای الهی، مسئولیتی را به دوش خواص جامعه گذاشته است که از جمله این خواص اهالی قرآن هستند؛ هر چند که در این سوره، مسئولیت‌های عمومی نیز بیان شده است.

رئیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی تصریح کرد: در مرتبه اول، انسان‌های خاص و به تعبیری دیگر الهی، اهل مبارزه و میدان‌داری معرفی می‌شوند؛ این امر، اشاره به این نکته دارد که چه مقدار پیامبران و اولیای الهی وارد میدان کارزار شده و جنگیده‌اند و در واقع نقش اجتماعی خود را ایفا کرده‌اند.

وی افزود: اگر بتوانیم این موضوع را با جامعه قرآنی تعمیم دهیم، ذکر این نکته مهم است که ورود به عرصه میدان کارزار که به تعبیری آن را می‌توان کارزار فرهنگی و قرآنی به حساب آورد، برای جامعه قرآنی هزینه دربردارد و در مقابل سختی‌ها و مرارت‌ها این جامعه باید از خود هیچ ضعفی نشان نداده و همچون سایر مردان خدا که به سلاح بکا و دعا مجهز هستند، با سلاح قرآن وارد کارزار شوند. 

رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در ادامه گفت: برای به دست آوردن چنین ‌مرتبه‌ای نیاز است که قاریان قرآن از منیت‌هایی که ممکن است به سبب برخی معروفیت و مشهور شدن‌ها به آن آلوده می‌شوند، فاصله بگیرند و در مرتبه دوم که آمادگی پذیرش این وظیفه در نهاد قاریان و فعالان قرآنی فراهم شد، ربانیتی است که آنها باید به آن دست پیدا کنند.

وی تأکید کرد: در چنین سطحی، انسان موحد قرآنی یک فرمانبری و سربازی را نسبت به ولی امر خود به دست می‌آورد و در مسیری در امتداد رسالت انبیای الهی قرار می‌گیرد، چرا که پیامبران هم در دریافت کلام و رهنمودهای الهی و انتقال آن به بندگان از منیت فاصله گرفته و به اوج ربانیت نائل آمده بودند.

قمی در ادامه گفت: در مرتبه بالاتر شاهد هستیم که این افراد پس از طی این دو مرتبه به مقام اولوالالبابی می‌رسند؛ خردمندانی که ذکر دائمی دارند و بر اسرار آفرینش مکرر اندیشه و تفکر می‌کنند، این امر مرتبه‌ای از سلوک الهی است و می‌تواند تأثیری شگرف در بیان مضامین و اشارات قرآنی و انتقال آن به مستمعین داشته باشد.

وی در پایان گفت: جدای از این مسائل، از جمله مهم‌ترین سلوک اجتماعی که یک قاری و فعال قرآنی باید به آن پایبند باشد، میثاقی است که میان خود و خدا و سایر افراد جامعه بسته است که باید در بیان او که بیان قرآنی است، متجلی شود؛ در این امر باید مداومت و پافشاری داشته باشد که اگر این امر را شاهد نباشیم، این خود مصداقی از کتمان حقایق الهی است.