
به گزارش ایکنا، میشل کعدی، اندیشمند، نویسنده و ادیب مسیحی اهل لبنان در بخشی از کتاب خود با نام «زهرا(س) سرآمد بانوان اهل ادب»، حضرت زهرا(س) را مظهر کامل فضایل میخواند و مینویسد:
با تولد زهرا(س) مردسالاری و زندهبهگور کردن دختران پایان یافت. قیام زهرا برای رسیدن به رهایی زن از استبداد، باعث آزادی زن شد. زن عرب، صفات والا، شکیبایی، شجاعت، دلیری، علم، تقوا، فضیلت، و اخلاق والا را از زهرا شناخت. آن حضرت توانست زن را با مرد، در جایگاههای قدرت برابر قرار دهد.
حضرت زهرا(س) با شخصیت والای زنانه خود ظلم و خواری را نپذیرفت و به جای ظلم، مسئولیتپذیری و بار سنگین رسالت الهی و احکام اسلام را پذیرفت، و ستون ایمان و کرامت زن را تبلور بخشید.
ریحانة الرسول(ص) و بتول همان کسی بود که فرشتگان رحمت الهی برای صحبت با او به زمین آمدند؛ از این روی به او امابیها گفته میشود، یعنی مادر پیامبر، قبل از آنکه مادر ستارگان آسمان امامت باشد. همانطور که ذریه پیامبر از او آغاز شد و آن حضرت میدان دفاع از دین اسلام و سیاست حق بود.
به همین خاطر تصادفی نبود که پیامبر(صلیالله علیه و آله)، فاطمه را امابیها، یعنی مادر پدرش خواند. و این آیات از قرآن کریم هرگونه تصادفی صحبت کردن را از پیامبر(ص) دور میکند:
در نگاه آن حضرت، حجاب به زن استقلال و عزت درونی میدهد و شاید این همان چیزی باشد که راهبهها را در صومعههای مسیحی وامیدارد تا موهایشان را بپوشانند. حجاب یعنی پاکدامنی، محافظت و پایبندی به اصول اخلاقی، پاکی و هدایت.
جای تعجب نیست اگر بگوییم امروز زن مسلمان به برکت مقام و عظمت حضرت صدیقه زهرا(س) پیشگام اخلاق در سراسر جهان است.
هنگامی که رسالت نبوی بر پیامبر اعظم(ص) فرود آمد تجلی آن نیز در مردان و زنان مؤمن نمایان شد؛ از مردان میتوان به امام علی ابی طالب(ع) که قرآن را در قلب، روح و عقلش با خود به همراه داشت و از زنان میتوان به فاطمه زهرا(س) اشاره کرد.
با علی(ع)، قدرت درک و فهم بهوسیله قدرت خدا به کمال رسید و با زهرا(س) این رسالت به بالاترین درجه رسید تا آنجا که میتوانیم بگوییم بدون شک آن حضرت معجزه است.
اگر امام علی(ع) معجزه پیامبر و چراغ راه اسلام و معلم قرآن کریم است و آن را حفظ کرد و به آن ایمان آورد، حضرت زهرا(س) بهترین شاهد بر این امر است. جابر بن عبدالله انصاری در حدیثی قدسی از رسول خدا به این مطلب اشاره میکند که «ای احمد اگر علی نبود تو را نمیآفریدم و اگر فاطمه نبود شما دو نفر را نمیآفریدم...»
واقعیت این است که این بانو به مرحلهای از کمال و والایی رسید که آخرین فرشتگان حاملان عرش الهی را درک کرد. زهرا همان شکوه رسالت آسمانی و از عبرتها و اندیشههای ظریف و حقیقت مسلم است. اینچنین به سادگی به سمت قله انسانیت رفت تا اینکه به مکتبی والا در دین و دنیا و عصارهای تربیتی تبدیل شد که اصول پدرش، رسول خدا و قرآن کریم را نمایان میکند.
همان قرآنی که گوشهای از زندگی فاطمه و تربیت و رفتار آن حضرت را در سوره مبارکه انسان برای مردم جهان بیان میکند. در این سوره قرآن کریم زهرا را ستوده است زیرا هرچه داشت در سه روز متوالی به نیازمندان بخشید و احساسات او فراتر از مادری است که فرزندان خود را بر دیگران ترجیح میدهد. به همین خاطر رسالت الهی و دنیوی را در جلوی چشم خود قرار میدهد گویی او با این روش به زن میگوید که این است پیام اسلام و معانی دین.
زهرا با فضایل بزرگش که لحظهای در طول حیاتش از آنها جدا نشد با این امت روبهرو است، زیرا مادر پدرش یعنی رسول خدا است و جای تعجب نیست چراکه از خاندان رسالت محمدی است که جایگاه آنان اصلاح جامعه از جهل و قبیلهگرایی است.
فاطمه آن بانوی پاکدامن از همان کودکی دوست و همراه پدر بود. دیدگاهش به دیدگاه پیامبر نزدیک و در سختیها هنگامی که پیامبر در معرض اذیت کینهتوزان و دشمنان رسالت قرار میگرفت همدم و آرامشبخش ایشان بود. در بسیاری از اوقات با انگشتان خود عرق پیشانی پیامبر را پاک میکرد و بر مواضع خود ثابتقدم بود و تا جان در بدن داشت از نور الهی و از امور این امت و آینده مسلمانان و اسلام دفاع میکرد.
تمام این مطالب بر عظمت فاطمه زهرا دلالت میکند، همانطور که قرآن کریم به مریم(س)، دختر عمران درحالی که در شکم مادرش بود اشاره میکند و آن در حدود دوهزار سال قبل است. آیاتی که درباره حضرت مریم(س) در قرآن بیان شده است تأویل و جوهر آن درباره حضرت فاطمه نیز صدق میکند در نتیجه انسانها او را میزان سنجشی برای خصلتهای شرافتمندانه و فضایل والا به حساب آوردهاند.
