
بابک برجسته، کارگردان فیلم سینمایی «گلوریا» در گفتوگو با ایکنا با بیان اینکه فیلم «گلوریا» پس از پایان فیلمبرداری و تکمیل مراحل فنی آماده نمایش شده و برای ارائه به دبیرخانه جشنواره فیلم فجر آماده است، اظهار کرد: پدرم، مرحوم علی برجسته، علاقه زیادی داشت این فیلم را بسازد و فیلمنامه برای او اهمیت زیادی داشت. با فوت وی، پروژه نیمهتمام باقی ماند و تصمیم گرفتم آن را به ثمر برسانم. پروانه ساخت فیلم را دریافت و پیش تولید را آغاز کردیم، اما دو روز پیش از شروع فیلمبرداری، حملات اسرائیل آغاز شد و روز سوم، موشکی دقیقا به دفتر ما در تجریش اصابت کرد.
وی ادامه داد: تمام حادثه به شکل واضح توسط رسانهها و حتی برنامه «پاورقی» پوشش داده شد. آقای فریدزاده، رئیس سازمان سینمایی، به همراه معاونان و رئیس وقت خانه سینما برای بررسی وضعیت دفتر آسیبدیده و دلجویی از ما حضور یافتند. من به وی گفتم که خسارتی نمیخواهم و مهم زنده ماندن ما بود. این حادثه به شکل معجزهآسا من را از مرگ نجات داد و توانستم خودم را زیر میز پنهان کنم و پس از مدتی فرار کنم. در همان شرایط، با آقای فریدزاده صحبت کردم و از او خواستم اجازه دهند مضمون جنگ ۱۲ روزه را وارد فیلمنامه کنم و قول گرفتم که فیلم میتواند در جشنواره فجر حضور داشته باشد. فیلمنامه را بازنویسی کردیم و با حضور محمدحسین لطیفی به عنوان مشاور کارگردان، فیلم را تکمیل کردیم. صحنه انفجار دفتر در تجریش با جلوههای ویژه بازسازی شد تا دقیقاً همان اتفاق در فیلم نمایش داده شود.
این فیلمساز درباره اهمیت موضوع جنگ ۱۲ روزه در فیلم گفت: هدف من این بود که تجربه واقعی مردم در این مدت ثبت شود و نسل آینده با واقعیتهای آن روزها آشنا شود. فیلم «گلوریا» یک ملودرام عاشقانه است که مضمون جنگ به شکل طبیعی و بدون شعارزدگی به داستان پیوسته است. میخواستم مخاطب دریابد چه حال و هوایی بر مردم حاکم بود و چه خطراتی آنها را تهدید میکرد. این فیلم از آثار صرفاً شعاری نیست و داستان و شخصیتها محور اثر هستند. تلاش کردم پیامها بدون تحمیل یا شعار منتقل شود و صحنههای جنگ واقعی و ملموس به نظر برسند. انفجار دفتر در تجریش یکی از ماندگارترین صحنههای فیلم است که همه مردم آن را دیدهاند و سعی کردیم با بازسازی دقیق، شدت حادثه را به مخاطب منتقل کنیم.
وی افزود: در فیلم به دروغ دشمنان مبنی بر اینکه «با مردم عادی کاری نداریم» اشاره شده است. واقعیت آن بود که مردم عادی در معرض خطر قرار گرفتند و صحنههای دلخراش آن روزها بازسازی شد تا مخاطب تجربه مشابه داشته باشد. حتی ویدیوهای ثبتشده توسط دوربینهای مداربسته در فیلم مورد استفاده قرار گرفت تا واقعیت حادثه بهتر منتقل شود.
کارگردان درباره نحوه پرداختن به جنگ ۱۲ روزه گفت: قصد داشتم این فیلم برای آیندگان پیام داشته باشد. همانطور که فیلمهای دفاع مقدس مثل «کانی مانگا» و «عقابها» نسلهای بعدی را با واقعیتها آشنا کردند، هدف من هم نشان دادن روزهای پرتنش جنگ ۱۲ روزه بود. با این حال فیلم شعاری نیست و ملودرام عاشقانه و اجتماعی در اولویت قرار دارد. تلاش شد تمام صحنهها به واقعیت نزدیک باشد، به ویژه انفجار دفتر که بازسازی شده است. مخاطب از نزدیک شاهد پیامدهای جنگ و فاجعه موشکی خواهد بود و درک بهتری از آن روزها پیدا میکند. این فیلم میتواند تجربه ماندگاری از جنگ برای نسل امروز و آینده ایجاد کند.
برجسته افزود: قصد نداشتم فیلمم صرفاً برای جشنواره ساخته شود؛ هدف من نمایش واقعیتها و ارائه تجربهای ملموس برای نسلهای آینده بود. هزینههای ساخت فیلم به طور کامل شخصی بوده و هیچ کمک دولتی دریافت نکردم. بازیگران، لوکیشنها، ویژوال و جلوههای ویژه همگی برای حفظ کیفیت اثر به کار گرفته شدند.
وی درباره حذف بخش فیلم اولیها از جشنواره فجر گفت: خبر حذف بخش مسابقه فیلم اولیها برایم شوکهکننده بود. سه چهار شب نخوابیدم و با داروهای مسکن و آرامبخش خودم را آرام کردم. هدف من تجارت نبود، بلکه حضور فیلمم در جشنواره و دیده شدن آن بود و امیدوارم این اتفاق مسیر فیلمسازان جوان را محدود نکند.
کارگردان درباره تیم فنی و بازیگران توضیح داد: فیلمبرداری در تهران و لوکیشنهای مختلف از جمله میدان تجریش انجام شد. تدوین توسط کاوه ایمانی، اصلاح رنگ و نور توسط سامان مجدوفایی، ترکیب صدا توسط محمود موسوینژاد و جلوههای ویژه بصری توسط آیدا غازی انجام شد. بازیگران اصلی شامل کامران تفتی، السا فیروزآذر، محمدرضا داودنژاد و مهدی سلوکی هستند و جمعی از هنرمندان جوان نیز حضور دارند. محمدحسین لطیفی در نقش مشاور کارگردان در کنار من بود و در برخی سکانسها مقابل دوربین حضور داشت. تیم تولید، جلوههای ویژه، صدابرداری، گریم، طراحی صحنه و لباس، موسیقی و پشتیبانی فنی همگی با تلاش و همت فراوان، فیلم را به کیفیت بالایی رساندند. این همکاری باعث شد صحنههای جنگ و انفجار با دقت و واقعیت لازم نمایش داده شود.
برجسته در پایان گفت: فیلم «گلوریا» ترکیبی از ملودرام عاشقانه و واقعیتهای جنگ ۱۲ روزه است و امیدوارم صحنههای آن، پیام و تجربهای ماندگار برای مخاطبان ایجاد کند. هدفم این بود که مردم و نسلهای آینده با واقعیتهای این روزها آشنا شوند و از تجربه ما درس بگیرند. از همه کسانی که در تولید این فیلم همکاری کردند تشکر میکنم و امیدوارم فیلم دیده شود و تجربهای واقعی منتقل کند.
انتهای پیام