امام علی(ع) براى خاموش کردن آتش فتنهها خطبه ۱۹۲ را که همه آن درباره مذمت و نکوهش تکبر و تعصبهاى جاهلى است، ایراد فرمود و حق سخن و نصیحت را به عالىترین وجهى بیان کرد. این خطبه بسیار فصیح، بلیغ، کوبنده و تکاندهنده، به همین دلیل نام آن را خطبه قاصعه(کوبنده) گذاشتهاند.