ابوجهل

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف قرآن، در نشست علمی «روش حکمرانی پیامبر(ص) در مواجهه با هماوردان» تأکید کرد پیامبر(ص) با دشمنان فرهنگی قرآن مانند نصر بن حارث، مسیلمه کذاب و ام جمیل، با ترکیبی از مدارا، موعظه و برخورد هوشمندانه مواجه شدند؛ تجربه‌ای که امروز می‌تواند درس‌های مهمی برای مقابله با هجمه‌های فرهنگی و رسانه‌ای داشته باشد.

انسان‌های منحرف، دو دسته هستند: یک دسته کسانی هستند که در فساد فرو رفته و مَسخ شده‌اند، مانند ابوجهل لعنة الله علیه. یک دسته هم کسانی هستند که می‌خواهند خودشان را تطهیر کنند. در عالم وجود، بالاتر از پیغمبراکرم (ص) که نداریم. یک عدّه مانند ابوجهل - چون «مَسخ» شده‌اند - دیگر تطهیر نمی‌شوند. حتّی کلام پیامبراکرم (ص) هم روی آن‌ها اثر نمی‌گذارد. لذا انبیا (ع) نیامدند که انسان‌های مَسخ شده و به تعبیر روایات، «مُرده» را زنده کنند؛ بلکه آمده‌اند تا انسان‌هایی را که خوابشان بُرده، «بیدار» کنند؛ انبیا (ع) آمدند که خواب‌ها را بیدار کنند؛ نیامدند که مُرده‌ها را زنده کنند. امثال ابوجهل ، مُرده بودند. این عبارت، عین متن روایت امام علی (ع) است. به تعبیر روایات، چنین انسان‌هایی مردگانی در بین زندگان هستند. [آیت الله آقا مجتبی تهرانی]

گروه اندیشه: تولیت آستان حضرت عبدالعظیم(ع) در تبیین اینکه چه کسانی «المَغضُوبِ عَلَیهِمْ» هستند، گفت: ندانستن قدر نعمت و لجاجت داشتن، از خصوصیاتی است که سبب غضب خداوند می‌شود، کسی که لجباز است در باطن ابوجهل است.