محمد مصطفی عبدالله مجتبی، حافظ کل قرآن از کشور موریتانی در گفتوگو با
ایکنا، با بیان این مطلب گفت: صبغه غالب آموزش حفظ قرآن در مراکز آکادمیک و دانشگاهی موریتانی، حفظ مفهوممحور قرآن است، بهطوری که دانشجو علاوه بر حفظ قرآن، ملزم است که معانی و مفاهیم آیات را نیز درک کند.
وی با اشاره به این که حفظ سورههای بقره و آلعمران برای دانشجویان دانشگاه علوم اسلامی موریتانی الزامی است، افزود: در کشور موریتانی مؤسسات قرآنی تخصصی نیز فعالیت دارند که فعالیت آنها با اهتمام و استقبال خوبی از سوی علاقهمندان مواجه شده است.
این حافظ قرآن موریتانیایی تصریح کرد: بهعنوان مثال در کشور موریتانی مؤسساتی هستند که متولی آموزش قرآن به یک قرائت خاص هستند و به حافظان قرآن کمک میکنند تا محفوظات خود را با قرائت تثبیت کنند.
جایگاه قرآن در موریتانی
محمد مصطفی عبدالله مجتبی، در خصوص اهتمام به قرآن در جامعه این کشور گفت: در موریتانی خانوادهای نیست که نسبت به حفظ قرآن از سوی فرزندانشان علاقمند نباشد و هر خانواده دوست دارد حداقل یک فرزند حافظ کل قرآن داشته باشد.
وی ادامه داد: اغلب خانوادهها در موریتانی به حفظ قرآن از سوی فرزندان خود اهتمام جدی دارند، چرا که بر این باورند که به قرآن کریم و مفاهیم و معانی والای آن لازمه زندگی نیازمند است.
این فعال قرآنی موریتانیایی در ادامه برپایی مسابقات بینالمللی قرآن را عاملی برای تشویق و ایجاد انگیزه در میان حافظان قرآن دانست و گفت: هدف اصلی از حفظ کلام وحی و آموزش آن، کاشتن محبت و عشق به قرآن در قلب حافظ است، به ویژه اگر حافظ خردسال باشد.
حفظ قرآن در 8 سالگی
محمد مصطفی عبدالله مجتبی در بخش دیگری از این گفتوگو در خصوص چگونگی حفظ قرآن گفت: با توجه به فرهنگ غالب در جامعه موریتانی مبنی بر داشتن فرزندان حافظ قرآن، من نیز از همان کودکی و با تشویق مرحوم پدرم، حفظ قرآن را آغاز کردم و در سن 8 سالگی موفق به حفظ کل قرآن شدم.
این حافظ موریتانیایی در ادامه توضیح داد: در مرحله بعد، آموزش تخصصی قرآن و فنون قرائت را نزد برادر بزرگترم آغاز کردم، چرا که او دارای گواهینامه رسمی آموزش قرآن و دانشآموخته این رشته بود، بر قرائات مختلف قرآنی تسلط داشت و از اساتید قرآنی نواکشوت، پایتخت موریتانی محسوب میشد.
وی ادامه داد: سپس برای ادامه تحصیلات در زمینه علوم قرآنی و یادگیری قرائات و فنون تلاوت به نواکشوت رفتم و در آنجا به ادامه تحصیل پرداختم و قرائت قرآن را به روایت نافع و حفص فراگرفتم تا اینکه به مؤسسه قرآنی «المعالی» این شهر ملحق شدم.
این حافظ قرآن تانزانیایی درباره کسب رتبههای برتر توسط خود گفت: من در مسابقات بینالمللی فلسطین که در سال 2013 میلادی در شهر «رام الله» برگزار شد، به مقام چهارم دست یافتم و در مسابقات بینالمللی قرآن جایزه دبی در سال 2011 نیز حضور داشتم.
شیوههای آموزش
محمد مصطفی درباره شیوههای آموزش قرآن در کشورش گفت: در خارج از پایتخت موریتانی بهویژه در منطقه شرق این کشور، آموزش قرآن از طریق نگارش آیات قرآن بر روی لوحهای چوبی هنوز رونق دارد، بهطوری که من نیز آموزش اولیه قرآن را به همین ترتیب فرا گرفتم و از نسخه چاپی قرآن برای حفظ استفاده نکردم.
وی اضافه کرد: از سال 2008 میلادی و با راهاندازی مؤسسات قرآنی در پایتخت موریتانی و خارج از آن، تغییراتی در زمینه آموزش حفظ قرآن ایجاد شد و نسخه چاپی قرآن کریم در دسترس همگان قرار گرفت و جایگزین لوحهای چوبی شد، اما پیش از این اگر کسی قصد حفظ قرآن را داشت، باید هر روز آیات مورد نظر را بر روی لوح چوبی مینوشت و پس از حفظ کردن در پایان به پاک کردن آن لوح میپرداخت و درس جدید را از نو مینگاشت.
چالشهای خردسالان
وی با اشاره به این که وی بهعنوان مربی آموزش قرآن به خردسالان نیز فعالیت میکند، گفت: تاکنون شاگردان زیادی نزد من حفظ قرآن را فرا گرفتهاند و حتی برخی از آنها 28 جزء قرآن را حفظ کردهاند.
این حافظ کل قرآن موریتانیایی گفت: به نظر من مشکل اصلی خردسالان حافظ در نحوه تثبیت محفوظات قرآنی است، چرا که آنها بیشتر وقت خود را صرف تماشای تلویزیون و کار با تلفن همراه و سرگرمیهای اینترنتی میکنند و من همیشه به خانوادهها تأکید میکنم که مراقب اتلاف وقت کودکان خود در خانه باشند. چرا که یک شاگرد بیشترین وقت خود را در خانه میگذراند و نهایتاً روزی 4 ساعت در کلاس حاضر است به این ترتیب محیط خانه باید برای حفظ قرآن مهیا باشد.
گفتنی است، محمد مصطفی عبدالله مجتبی، بهعنوان نماینده کشور موریتانی در رشته حفظ کل قرآن در ششمین دوره مسابقات بینالمللی قرآن دانشجویان که 7 تا 9 اردیبهشتماه سال جاری در مشهد برگزار شد، حضور داشت و وی این مسابقات را فرصت خوبی برای آشنایی دانشجویان رشتههای مختلف پزشکی، مهندسی و... با یکدیگر و تبادل تجریبات در زمینههای حفظ و قرائت قرآن دانست.
سیده حنان علویان
انتهای پیام