زندگی مؤمنانه/ 3
توکل به چه معناست + فیلم
ممکن است تصور کنیم که توکل به معنای بی‌خیالی است اما این درست نیست چراکه توکل به معنای آرامش درون است لذا توکل ذره‌ای از فعالیت‌های فیزیکی و بیرونی ما را کم نمی‌کند.
به گزارش ایکنا، سیدمجتبی حسینی، مفسر قرآن و پژوهشگر دین، در سلسله برنامه‌هایی به مناسبت ماه مبارک رمضان به بیان نکاتی درباره زندگی مؤمنانه پرداخته است که متن جلسه سوم با موضوع «توکل» در ادامه می‌آید:
یکی از مسائلی که ما معمولاً در محاورات خود زیاد تکرار می‌کنیم و گاهی هم باعث سوء برداشت یا ایجاد سؤال می‌شود بحث توکل است. همه از قدیم این جمله را شنیده‌ایم که «با توکل زانوی اشتر ببند» و ماجرا هم از این قرار است که پیغمبر اسلام(ص) به کسی که شتر خود را گم کرده بود فرمود چرا گم کرده‌ای که وی گفت توکل کردم اما پیامبر فرمود اول زانوی آن را ببند تا حرکت نکند. بنابراین این دو در تضاد با همدیگر نیستند بلکه در راستای هم هستند.
ممکن است تصور کنیم که توکل به معنای بی‌خیالی است اما این درست نیست چراکه توکل به معنای آرامش درون است، لذا توکل ذره‌ای از فعالیت‌های فیزیکی و بیرونی ما را کم نمی‌کند. اشتباه ما این است که گاهی اوقات می‌خواهیم تنبلی خود را با برخی از کلمات مقدس و محترم توجیه کنیم و بعد که کار خراب شد همه چیز را زیر سؤال می‌بریم اما پیامبر یا امیرالمؤمنین(ع) کدام فعالیت خود را به اسم توکل تعطیل کردند؟ امیرالمؤمنین که کارهای فیزیکی زیادی همانند آباد کردن نخلستان انجام داد.
ائمه و اهل بیت(ع) حتی کارهای معمولی را با برنامه جلو می‌بردند. امیرالمؤمنین(ع) حتی به کسی که می‌خواست خطی بنویسد در مورد قلم و نحوه تراش آن تذکر می‌دهد بنابراین ما باید توکل را به خوبی بفهمیم.
توکل بدین معنی است که کارهای فیزیکی که همه عالم انجام می‌دهند را ما هم انجام دهیم اما وکالت خداوند را هم بپذیریم. انگار توکل موضوعی دو طرفه است. وکیل به کسی گفته می‌شود که کاری را به وی سپرده‌ایم که به این کار توکیل گفته می‌شود بنابراین وقتی به خدا توکل می‌کنیم در واقع یک رفت و برگشت وکالتی از ما به خدا و از خدا به ما رخ می‌دهد یعنی همه کارهای فیزیکی که لازم است را انجام می‌دهیم اما خدا هم در قالب امدادهای غیبی پشتیبان ماست و این به ما آرامش می‌دهد.
جبرئیل به پیامبر(ص) فرمود توکل چیست که ایشان فرمود توکل یعنی اینکه علم داشته باشیم مخلوق نه نفع می‌رساند و نه ضرر می‌زند و عطا و منع هم با مخلوق نیست و هنگامی‌که مخلوقی چنین علمی داشته باشد غیر از برای خدا کار نمی‌کند و حتی موقعی که می‌خواهد درس بخواند یا به خانواده خدمت کند کار را برای خدا انجام می‌دهد و نه امیدش به کسی غیر از خداست و نه از کسی غیر از خداوند خوفی دارد.
بنابراین نباید تصور کنیم که اگر توکل می‌کنیم به معنای بیکار نشستن ماست بلکه باید کارهایی که دیگران انجام می‌دهند را ما هم انجام دهیم اما جان و روحی هم به نام توکل داریم یعنی اعتماد و نگاه ما و خوف و رجاء ما فقط به خداوند است و در این صورت دیگر سرگردان و نگران چیزی نیستیم.
انتهای پیام مطالب مرتبط
