هشدار درباره تبدیل نمازخانه‌ها به كلاس‌های درس
گروه اجتماعی: قائم مقام ستاد اقامه نماز فارس طی یادداشتی با موضوع «ما و آئین‌نامه توسعه و ترویج فرهنگ نماز» این سئوال را مطرح كرد كه مسئولان ما تا چقدر نسبت به این امر الهی اهتمام ورزیده‌اند؟ حال که تمام امکانات در دست این خدمتگذاران به ودیعت گذاشته شده چرا کاری شایسته و بایسته انجام نمی‌دهند؟
در این یادداشت آمده است: «هیئت محترم وزیران در جلسه مورخ 16/06/93 و به استناد اصل یکصد و سی و هشت قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران؛ آئین‌نامه توسعه و ترویج فرهنگ نماز را تصویب و به کلیه وزارتخانه‌ها ابلاغ كرد.
در فرازی از این آئین‌نامه آمده است: کلیه وزارتخانه‌ها، دستگاه‌ها و مؤسسات و شرکت‌های دولتی، نهادهای عمومی و انقلاب اسلامی، شهرداری‌ها، بانک‌ها، مراکز آموزشی و پژوهشی و سازمان‌ها و مؤسساتی که شمول مقررات عمومی در مورد آن‌ها مستلزم ذکر نام است، مشمول آئین‌نامه ترویج و توسعه فرهنگ نماز می‌باشند.
حال پرسش ما این است: با توجه بهپیام‌های بیست و پنج‌گانه مقام معظم رهبری به اجلاسیه‌های نماز که حقاً و انصافاً رهبر معظم سنگ تمام گذاشته و حجت بر تک تک مسئولین و دست‌اندرکاران نظام تمام کرده است، مضافاً با پشتوانه عظیم این آئین‌نامه و نیز مدیران نظام اسلامی که مورد خطاب مستقیم قرآن کریم هستند « الَّذِینَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ...؛ همان كسانى كه چون در زمین به آنان توانایى دهیم نماز برپا مى دارند و زكات مى دهند و به كارهاى پسندیده وامى دارند و از كارهاى ناپسند باز مى دارند...» (آیه 41 سوره حج) که هیچ‌گونه بهانه، اما و اگری برای کارگزاران نظام اسلامی باقی نگذاشته؛ این عزیزان تا چقدر نسبت به این امر الهی اهتمام ورزیده‌اند؟ حال که تمام امکانات در دست این خدمتگذاران به ودیعت گذاشته شده چرا کاری شایسته و بایسته انجام نمی‌دهند؟
به عنوان نمونه عرض کنم در ماده شش این آئین‌نامه آمده است وزارت آموزش و پرورش موظف است به‌منظور گسترش فرهنگ اقامه نماز، علاوه بر ارتقاء دانش و بینش کارکنان و خانواده آن‌ها درمورد نماز و فلسفه و راز و رمز آن و ... اقدامات ذیل را می‌بایست به عمل آورد:
الف) بخشی از مطالب جزوه‌های آموزشی مراکز پیش دبستانی به نماز اختصاص داده شود و خردسالان به‌صورت تشریحی و تصویری با نماز آشنا شوند.
ب) بخشی از مطالب کتب دروس دینی، معارف و بینش اسلامی نهضت سوادآموزی، دبستان‌ها، مدارس راهنمایی، دبیرستان‌ها، مراکز پیش دانشگاهی و مراکز تربیت معلم، (دانشگاه فرهنگیان) متناسب با هریک از گروه‌های سنی به نماز اختصاص داده شود و کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان با مفاهیم نماز آشنا شوند.
پ) کلیه معلمان، دبیران و اساتید مراکز آموزشی به روش‌های مناسب با فلسفه نماز آشنا شوند و شیوه‌های اثرگذاری بر دانش‌آموزان و دانشجویان را به آنان بیاموزند.
سئوال اینجاست از اول انقلاب تا به حال فعالیت مدیران، معاونین و مرتبطین با مسائل پرورشی در راستای بسط و گسترش فرهنگ غنی نماز در بین دانش‌آموزان و دانشجویان رشد چشم‌گیر داشته است یا خدای نکرده عقب گرد داشته‌ایم؟
چند درصد از مسئولین و دست‌اندرکاران در موقع فضیلت نماز با حضور خودشان، فضا را برای اقامه نماز دلنشین فراهم می‌کنند؟ و به عبارتی چند درصد از این عزیزان دستور خالق هستی را به منصه ظهور رسانده‌اند؟
ت) کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در برنامه‌ها و تولیدات آموزشی و تفریحی (اعم از کتب، جزوه‌ها، فیلم‌ها و غیره) موضوع نماز را به‌طور جدی مطرح نموده و برای آن جایگاه خاص قائل شوند.
ث) درکلیه مراکز آموزش و پرورش، محلی برای برگزاری نماز تبیین شود و فضای عمومی این مراکز همواره مشوق دانش‌آموزان و دانشجویان برای اقامه نماز و زنده نمودن فرهنگ آن باشد.
- راستی خبر دارید که به این بند در بعضی از جاها یا اصلا عمل نشده یا ضعیف و کمرنگ عمل می‌شود؟ الهی که این خبر صحیح نباشد که تعداد زیادی از نمازخانه‌ها که خیرین پول ساخت آن را متقبل شده‌اند در چند سال گذشته تبدیل به کلاس شده و دیگر خبری از نمازخانه نیست! آیا این عمل از لحاظ شرعی صحیح است و برای مسئولین ضمان ندارد؟
ج) در طرح ساختمان‌های جدید مراکز آموزش و پرورش، محل نمازخانه به‌صورت شاخص مدنظر قرار گیرد.
چ) در اردوها، برنامه‌ها و جشنواره‌های آموزشی، فرهنگی، هنری و ورزشی با فراسیدن وقت نماز، نماز اقامه گردد.
ح) برنامه ساعات درسی مراکز آموزشی به گونه‌ای تنظیم شود که با فرارسیدن وقت نماز، نماز اقامه شود.
خ) انجمن اولیاء و مربیان در جلسات و برنامه‌های خود، والدین را نسبت به امر نماز و فرزندان توجیه و ترغیب نموده و نسبت به تشویق والدین برای ساخت نمازخانه در مدارس اقدام نمایند.
د) سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور بودجه لازم را برای احداث نمازخانه در مراکز آموزشی فاقد نمازخانه پیش‌بینی نماید به نحوی که سالیانه تا ده درصد در این مراکز نمازخانه مناسب احداث گردد.
ذ) بین مدارس و مساجد همجوار آن‌ها ارتباط برقرار شود و دانش‌آموزان برای شرکت در مراسم نماز جماعت و جمعه ترغیب گردند.
ز) در کتابخانه‌ها، جایگاه ویژه‌ای برای کتب مربوط به نماز اختصاص یافته و نسبت به جمع‌آوری آثار منتشر شده در خصوص نماز اقدام شود تا در اختیار علاقه‌مندان قرار گیرد.
آنچه آورده شد به‌عنوان یادآوری بود تا مسئولین و دست‌اندرکاران و دلسوزان دستگاه‌ها برای یک بار هم که شده پیام‌های بیست و پنج‌گانه رهبری به اجلاسیه‌های نماز و آئین‌نامه ترویج و توسعه فرهنگ نماز که مصوبه هیئت وزیران است، تورق نموده و مرور نمایند تا نسبت به وظایف مطرح شده مطلع شوند و ان‌شاءالله گام‌های مؤثرتری در این راستا بردارند.
به امید آن روزی که تک تک توصیه‌های مقام معظم رهبری در راستای اشاعه فرهنگ غنی نماز کاربردی شود».
