اشعار عاشورايی در شب شعر رندان تشنه لب بررسی شد
گروه ادب: شب شعر رندان تشنه‌لب عصر ديروز مصادف با اول ماه محرم با قرائت اشعار عاشورايی و سپاس از زحمات «علی انسانی» شاعر و ذاكر اهل بيت عليهم‌السلام درتالار انديشه‌ی حوزه‌ی هنری برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) اين مراسم با حضور شاعرانی همچون «يوسف‌علی ميرشكاك»، «سهيل محمودی»، «فاضل نظری»، «افشين علا»، «ناصر فيض»، «بيژن ارژن»، «اميرحسين مدرس»، «شهرام شكيبا»، «سعيد نوری»، «محمد سلمانی» و «علی انسانی» در تالار حوزه‌ی هنری برگزار شد.
در ابتدای مراسم پس از اجرای سرود ملی و قرائت قرآن كريم، «سعيد نوری» يك غزل عاشورايی را قرائت كرد و پس از آن از «اميرحسين مدرس» برای شعرخوانی دعوت شد و او قبل از قرائت شعر در سخنان كوتاهی با اشاره به جايگاه «علی انسانی» در عرصه‌ی شعر عاشورايی اظهار كرد: من افتخار شاگردی ايشان را داشته‌ام و ايشان در زمينه‌ی مرثيه‌سرايی برای اهل بيت عليهم‌السلام دارای جايگاه بلندی هستند و نزد بزرگانی همچون «اميری فيروزكوهی» تلمذ كرده و از همتايان مرحوم «مهرداد اوستا» است. از نكته‌های بارز آثار ايشان اين است كه در عين علاقه‌ای چشمگير به سبك هندی، بر اركان ديگری نظير استفاده از وجوه عاطفی، حماسی و تاريخی اصرار زيادی دارد تا كلامی مناسب جايگاه ايشان خلق شود.
در ادامه‌ی مراسم «سهيل محمودی» با اشاره به شكوه مداحی انسانی اظهار كرد: به نظر من شكوه و جايگاه رفيع مداحی انسانی، موجب ديده نشدن اشعار فاخر و ارزشمند او شده است. علی انسانی در بيست سال پيش كه ما جوان بوديم و هميشه كتاب نقدی برای اشعار ديگران در دست داشتيم، اولين كسی بود كه شعری می‌سرود كه هم بر طبق قواعد ادبی شعر بود و هم ستايش ائمه(ع) بود و تأثير اشعار او بر ما آنقدر زياد بود كه مرحوم سيد«حسن حسينی» در مصاحبه‌ای گفت: من اثر «گنجشك و جبرييل» را در دوره‌ای 4 تا 5 ماهه تحت تأثير ايشان سرودم.
در ادامه‌ی مراسم پس از شعرخوانی «بيژن ارژن» و «محمد سلمانی» از «ناصر فيض» شاعر و طنز‌پرداز كشورمان دعوت شد كه اشعار خود را قرائت كند و او نيز دو غزل به زبان آذری را برای حاضران تقديم كرد.
سپس «يوسف‌علی ميرشكاك» در منزلت رفيع «علی انسانی» اظهار كرد: جمع كردن خواست انسان‌های عامی و خواسته‌ی خواص كه در فروترين و فراترين سطح از اتباط با كلام قرار دارند، كاری بسيار سخت است كه كم‌تر اتفاق می‌افتد و اگر بنا بود بر كسی رشك ببرم به موقعيت كسی جز «علی انسانی» رشك نمی‌بردم.
صاحب كتاب «در سايه‌ی سيمرغ» در ادامه افزود: كتاب اشعار او ـ دل سنگ آب شد ـ يكی از كتاب‌های جاويد و ماندگار است و مخاطب اصلی ايشان حضرت سيدة‌النساء(س) است كه غضب و رضايت او همان غضب و رضايت خداوند است و كسانی كه برای ائمه عليهم‌السلام شعر می‌سرايند آگاه هستند كه گويی اين اشعار از آسمان به شاعر ديكته می‌شود وگرنه همه‌ی ما از واقعه‌ی عاشورا اطلاع داريم و همه‌نيز از قريحه‌ی شاعری برخوردار هستيم اما اين تمنا جز به گاهی اوقات پاسخی نمی‌يابد.
در ادامه‌ی مراسم «فاضل نظری» رييس حوزه‌ی هنری استان تهران اين غزل با موضوع حادثه‌ی كربلا را برای حاضران قرائت كرد:
هيچ دلی عاشق و دچار مبادا
عاقبت چشم انتظار مبادا
می‌روی و ابرها به گريه كه برگرد
چشم خداوند اشك‌بار مبادا
تشنه‌لبی مست رفته است به ميدان
آينه با سنگ در كنار مبادا
تشنه‌لبی مست رفته است به ميدان
تشنه‌لب مست بی‌قرار مبادا
شيهه‌ی اسبی شنيده می‌شود از دور
شيهه‌ی اسبی كه بی‌سوار مبادا
اين طرف آهو دويد آن طرف آهو
دشت در انديشه‌ی شكار مبادا
وسعت دشت است و وحشت رم اسبان
غنچه‌ی سرخی به رهگذار مبادا
زندگی سبز و مرگ سرخ مبارك
دشت پر از لاله بی‌بهار مبادا
در پايان اين مراسم پس از شعرخوانی «افشين علا» و «شهرام شكيبا»، «علی انسانی» در سخنان كوتاهی گفت: اين همه تفقد و بزرگواری شايسته‌ی من حقير نيست و من خود را لايق يكی از اين سخنان هم نمی‌دانم؛ سپس اين غزل را برای حاضران قرائت كرد:
از باد دربه‌در‌ترم و كوبه‌كوترم
و زطفل خانه‌گمشده پرجست‌وجوترم
تردامنی مبين و به دامان تر ببين
ای زهر خشك‌روی به آتش بگو ترم
پرواز را ز بام تو آغاز كرده‌ام
كی می‌پرم كه در حرم تو كبوترم
مردم به چشم آب نگاهم كنند ليك
من از سراب پيش تو بی‌آبروترم
در ابتدای مراسم پس از اجرای سرود ملی و قرائت قرآن كريم، «سعيد نوری» يك غزل عاشورايی را قرائت كرد و پس از آن از «اميرحسين مدرس» برای شعرخوانی دعوت شد و او قبل از قرائت شعر در سخنان كوتاهی با اشاره به جايگاه «علی انسانی» در عرصه‌ی شعر عاشورايی اظهار كرد: من افتخار شاگردی ايشان را داشته‌ام و ايشان در زمينه‌ی مرثيه‌سرايی برای اهل بيت عليهم‌السلام دارای جايگاه بلندی هستند و نزد بزرگانی همچون «اميری فيروزكوهی» تلمذ كرده و از همتايان مرحوم «مهرداد اوستا» است. از نكته‌های بارز آثار ايشان اين است كه در عين علاقه‌ای چشمگير به سبك هندی، بر اركان ديگری نظير استفاده از وجوه عاطفی، حماسی و تاريخی اصرار زيادی دارد تا كلامی مناسب جايگاه ايشان خلق شود.
در ادامه‌ی مراسم «سهيل محمودی» با اشاره به شكوه مداحی انسانی اظهار كرد: به نظر من شكوه و جايگاه رفيع مداحی انسانی، موجب ديده نشدن اشعار فاخر و ارزشمند او شده است. علی انسانی در بيست سال پيش كه ما جوان بوديم و هميشه كتاب نقدی برای اشعار ديگران در دست داشتيم، اولين كسی بود كه شعری می‌سرود كه هم بر طبق قواعد ادبی شعر بود و هم ستايش ائمه(ع) بود و تأثير اشعار او بر ما آنقدر زياد بود كه مرحوم سيد«حسن حسينی» در مصاحبه‌ای گفت: من اثر «گنجشك و جبرييل» را در دوره‌ای 4 تا 5 ماهه تحت تأثير ايشان سرودم.
در ادامه‌ی مراسم پس از شعرخوانی «بيژن ارژن» و «محمد سلمانی» از «ناصر فيض» شاعر و طنز‌پرداز كشورمان دعوت شد كه اشعار خود را قرائت كند و او نيز دو غزل به زبان آذری را برای حاضران تقديم كرد.
سپس «يوسف‌علی ميرشكاك» در منزلت رفيع «علی انسانی» اظهار كرد: جمع كردن خواست انسان‌های عامی و خواسته‌ی خواص كه در فروترين و فراترين سطح از اتباط با كلام قرار دارند، كاری بسيار سخت است كه كم‌تر اتفاق می‌افتد و اگر بنا بود بر كسی رشك ببرم به موقعيت كسی جز «علی انسانی» رشك نمی‌بردم.
صاحب كتاب «در سايه‌ی سيمرغ» در ادامه افزود: كتاب اشعار او ـ دل سنگ آب شد ـ يكی از كتاب‌های جاويد و ماندگار است و مخاطب اصلی ايشان حضرت سيدة‌النساء(س) است كه غضب و رضايت او همان غضب و رضايت خداوند است و كسانی كه برای ائمه عليهم‌السلام شعر می‌سرايند آگاه هستند كه گويی اين اشعار از آسمان به شاعر ديكته می‌شود وگرنه همه‌ی ما از واقعه‌ی عاشورا اطلاع داريم و همه‌نيز از قريحه‌ی شاعری برخوردار هستيم اما اين تمنا جز به گاهی اوقات پاسخی نمی‌يابد.
در ادامه‌ی مراسم «فاضل نظری» رييس حوزه‌ی هنری استان تهران اين غزل با موضوع حادثه‌ی كربلا را برای حاضران قرائت كرد:
هيچ دلی عاشق و دچار مبادا
عاقبت چشم انتظار مبادا
می‌روی و ابرها به گريه كه برگرد
چشم خداوند اشك‌بار مبادا
تشنه‌لبی مست رفته است به ميدان
آينه با سنگ در كنار مبادا
تشنه‌لبی مست رفته است به ميدان
تشنه‌لب مست بی‌قرار مبادا
شيهه‌ی اسبی شنيده می‌شود از دور
شيهه‌ی اسبی كه بی‌سوار مبادا
اين طرف آهو دويد آن طرف آهو
دشت در انديشه‌ی شكار مبادا
وسعت دشت است و وحشت رم اسبان
غنچه‌ی سرخی به رهگذار مبادا
زندگی سبز و مرگ سرخ مبارك
دشت پر از لاله بی‌بهار مبادا
در پايان اين مراسم پس از شعرخوانی «افشين علا» و «شهرام شكيبا»، «علی انسانی» در سخنان كوتاهی گفت: اين همه تفقد و بزرگواری شايسته‌ی من حقير نيست و من خود را لايق يكی از اين سخنان هم نمی‌دانم؛ سپس اين غزل را برای حاضران قرائت كرد:
از باد دربه‌در‌ترم و كوبه‌كوترم
و زطفل خانه‌گمشده پرجست‌وجوترم
تردامنی مبين و به دامان تر ببين
ای زهر خشك‌روی به آتش بگو ترم
پرواز را ز بام تو آغاز كرده‌ام
كی می‌پرم كه در حرم تو كبوترم
مردم به چشم آب نگاهم كنند ليك
من از سراب پيش تو بی‌آبروترم
