امام محمدباقر(ع) با سازماندهی شیعیان جریان سیاسی مذهب تشیع را گسترش داد
گروه سیاسی: رئیس عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی استان البرز گفت: امام محمدباقر(ع) جامعه اسلامی را با غنی‌ترین آموزه‌های دینی آشنا کرد و سازماندهی شیعیان جریان سیاسی مذهب تشیع را گسترش داد.
حجت‌الاسلام مهدی خضری، رئیس عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی استان البرز در گفت و گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از البرز، ضمن تسلیت سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضرت امام محمد باقر(ع) ، ایشان را امامی توصیف نمود که با تعلیم معارف حقه اسلامی به مردم ، به جنگ با دشمنان پرداخت.
وی افزود: نام مبارک امام پنجم محمد و لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است و دلیل اعطای این لقب به امام پنجم این است که ایشان دریاى دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت.
این مقام مسئول در ادامه به خصوصیات این امام بزرگوار اشاره کرد و گفت: امام باقر(ع) داراى خصائل ستوده و مؤدب به آداب اسلامى بود، سیرت و صورتش ستوده بود، پیوسته لباس تمیز و نو مى‌پوشید و در کمال وقار و شکوه حرکت می‌کرد.
خضری ابراز کرد: امام پنجم(ع) بسیار گشاده‌‌رو و با مؤمنان و دوستان خوش برخورد بود، با همه اصحاب مصافحه مى‌کرد و دیگران را نیز به این کار تشویق مى‌فرمود.
رئیس عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی البرز ادامه داد: هچنین امام باقر(ع) در صدقات، بخشش و آداب اسلامى مانند دستگیرى از نیازمندان، تشییع پیکر مؤمنین، عیادت از بیماران، رعایت ادب، آداب و سنن دینى، بسیار دقیق بود.
وی تصریح کرد: این امام بزرگوار در فضیلت‌های انسانی، علم و پارسایی بر همگان برتری داشت و شکافنده دشواری‌های دانش و گشاینده پیچیدگی‌های معارف زمانه خویش بود، برتری وی در فضل و دانش او به گونه‌ای روایت شده است که نویسندگان و شاعران در وصف او، نثرها نوشته‌اند و شعرها سروده‌اند.
این مقام مسئول تاسیس دانشگاه بزرگ تشیع و علوم اسلامی را از کارهای عظیم امام پنجم عنوان کرده و هدف آن را نگهبانی و پاسداری از تعلیمات اسلام و پیامبر(ص) دانست و گفت: امام محمد باقر(ع) و پس از وى امام جعفر صادق (ع) از موقعیت مساعد روزگار سیاسى، براى نشر تعلیمات اصیل اسلامى و معارف حقه بهره گرفته و دانشگاه تشیع و علوم اسلامى را پایه ریزى کردند.
وی در پایان گفت: امام محمد باقر(ع) 19 سال و 10 ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین (ع) زندگى کرد و در تمام این مدت به انجام وظا‌یف خطیر امامت، نشر و تبلیغ فرهنگ اسلامى، تعلیم شاگردان، رهبرى اصحاب و مردم، اجرا کردن سنتهاى جد بزرگوارش در میان مردم، متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحیح رهبرى و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعى و امام معصوم که تنها خلیفه راستین خدا و رسول (ص) در زمین است، پرداخت و لحظه‌‌اى از این وظیفه غفلت نفرمود وسرانجام در هفتم ذیحجه سال 114 هجرى در سن 57 سالگى در مدینه به وسیله هشام مسموم شد و به شهادت رسید.
