به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) زهرا فخر، هنرمند خوشنویس قرآنی، یکی از چهار بانویی است که در بخش هنری چهاردهمین همایش ملی بانوان قرآنپژوه قرار است طی اسفندماه سال جاری مورد تکریم قرار گیرد. به این بهانه با وی گفتوگویی در مورد سوابق هنری و همچنین نقش برگزاری همایشهایی همچون تجلیل از بانوان قرآنپژوه ترتیب داده شده است که به نقل قول از خود این هنرمند متن آن را در ادامه میخوانید:
زهرا فخر هستم، متولد 1363 شهرستان آستانه اشرفیه استان گیلان که همچنان در این شهر مذهبی نیز اقامت دارم. از دوران کودکی به واسطه فضای فرهنگی شهری و خانوادگی و البته تشویق خانواده به فعالیت هنری علاقهمند شدم و از دوران نوجوانی به آموختن هنر خوشنویسی روی آوردم که مشخصاً در مقطع راهنمایی جذب کلاسهای آموزشی انجمن خوشنویسان شهرستان شدم و با تمرین و ممارست پیگیر تلاش کردم که مدارج ترقی را در سطوح مختلف هنر خوشنویسی به سرعت پشت سر بگذارم.
اغلب سرمشقها و عبارات تمرین شده در آموزش خوشنویسی، قرآنی است
به دلیل قرابت هنر خوشنویسی با شعائر مذهبی و اسلامی و از آنجا که اغلب سرمشقها و عبارات تمرین شده در زمینه تعلیم هنر خوشنویسی را اشعار شاعران، احادیث ائمه(ع) و آیات قرآنی به خود اختصاص میداد، لذا انگیزه من برای تسلط بر فنون و اسلوب موجود در هنر خوشنویسی مضاعف شد تا آنجا که در زمینه خط نستعلیق تا دوره ممتاز زیر نظر استاد امانالله عطایی، تلمذ کردم و در زمینه خط شکستهنستعلیق نیز از محضر استاد حسن میرخان نهایت استفاده را بردم.
این روند تداوم یافت تا اینکه در سال 85 موفق به اخذ درجه ممتازی خطاطی شدم و همچنان با هدایت دو استاد مذکور و به ویژه استاد میرخان توانستم در سال 94 به عنوان خوشنویس فوقممتاز نشان هنری خود را از انجمن خوشنویسان ایران دریافت کنم.
در فاصله بین سالهای 85 تا 94 که سرآخر موفق به دریافت نشان خوشنویس فوق ممتاز انجمن خوشنویسان ایران شدم، همچنان به شکلی خودانگیخته و البته با تشویق اساتید و خانواده که همیشه تداوم داشته و دارد، در بسیاری از رویدادهای هنری با محوریت هنر خوشنویسی و اغلب با موضوعات دینی و ارزشی شرکت فعال داشتم که به نمونههایی از آنها در ادامه اشاره میکنم:
ـ شرکت در جشنواره «طلیعه ظهور» قم، سال 85
ـ شرکت در پانزدهمین نمایشگاه بینالمللی قرآن کریم، سال 85
ـ شرکت در اولیه جشنواره «تجلی آفتاب» رشت، سال 86
ـ شرکت در نمایشگاه گروهی خوشنویسی شهرستان آستانه اشرفیه، سال 87
ـ شرکت در سومین جشنواره فرهنگی و هنری «سیره نبوی و علوی» استان قزوین، سال 87
ـ نفر برگزیده سومین جشنواره سراسری خوشنویسی «کوثر» در گرایش خط شکسته نستعلیق، سال 88
ـ شرکت در هفتمین و دهمین جشنواره ملی خوشنویسی رضوی یزد، سال 88 و 91
ـ شرکت در مسابقه خوشنویسی عفاف و حجاب املش، سال 90 و ...
اما در پاسخ به این پرسش که برگزاری همایشهایی همچون تجلیل از بانوان قرآنپژوه تا چه اندازه میتواند در پیشبرد و تعالی هنر به ویژه هنری که در خدمت تعالیم الهامبخش قرآن و دین مبین اسلام است مؤثر باشد باید بگویم که این همایش و موارد مشابهی که به همت برخی از دوستان مسئول و دلسوز در عرصه مدیریت فرهنگی و هنری در حال برگزاری است موجب خواهد شد تا انگیزه در میان هنرمندان برای رشد و توسعه هنر قرآنی و اسلامی ارتقاء یابد.
همدلی میان هنرمندان و مدیران فرهنگی؛ شرط رشد و توسعه هنر قرآنی
باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که رشد و توسعه فرهنگ و هنر به ویژه در عرصه دینی و قرآنی محقق نخواهد شد، مگر با همدلی و همکاری دو قشر هنرمند و حوزه مدیریت فرهنگی و هنری؛ با توجه به فعالیت مستمر و فراگیری که شخصاً در حوزه هنر خوشنویسی دارم و در اغلب محافل هنری با این محوریت شرکت میکنم باید به این مسئله اذعان کنم که قشر هنرمندان خوشنویس به ویژه در دو عرصه خط نستعلیق و شکستهنستعلیق از هیچ تلاشی در ارتقای هنر خوشنویسی قرآنی فروگذار نمیکنند و کتابت مکرر قرآن کریم و خلق تابلوهای خوشنویسی که هر از گاهی در قالب برپایی نمایشگاههای خوشنویسی در معرض دید علاقهمندان قرار میگیرد که حاوی و مزین به احادیث و روایات ائمه معصومین(ع) و کلام قصار معصوم(ع) است، گواه این مدعاست.
با چنین ظرفیت فرهنگی و هنری که شاهد آن هستیم و همواره رو به فزونی است، حجت بر مسئولان و دوستان در حوزههای مدیریت فرهنگی تمام شده است و باید به این نکته تأکید کنم که هرچه نگاه دوستان مسئول به هنر دلسوزانه باشد، نتایج مثبت آن در زمینه فرهنگسازی جامعه بیشتر خواهد بود؛ ما برای رسیدن به یک جامعه آرمانی و اسلامی که در آن همه آحاد جامعه از حقوقی برابر برخوردار باشند نیاز به نشر و تبیین هرچه بیشتر اندیشههای اسلامی و قرآنی داریم و یکی از مطمئنترین راهها برای اثربخشی این اندیشهها در جامعه، آراسته شدن آنها به زیور هنر است.
اما اینکه آیا پیشنهادی برای هر چه مثمرثمرتر برگزار شدن این همایش و موارد مشابه بتوانم ارائه دهم باید بگویم که استمرار چنین حرکتهایی ولو یکبار در سال به ویژه برای قشر زنان هنرمند که کمتر توانایی و خلاقیت آنها بروز مییابد، ستودنی است و قطعاً موجب خواهد شد تا با مطرح شدن چهرههای گمنام هنری به ویژه در عرصههای قرآنی و دینی، مسئولان بیشتر بر ظرفیتهای این بخش وقوف پیدا کنند و این مستلزم آن است که همایش ملی بانوان قرآنپژوه، هدفگذاری مشخصتری در ساختار اجرایی خود که منجر به حمایت از قشر هنری میشود، داشته باشد.