اعتیاد؛ درد بی‌خدایی/ بچه‌ها را بی‌خدا بزرگ نکنیم

وارد که می‌شوی صدای بلند تشویق‌ها را می‌شنوی دارند همدیگر را تشویق می‌کنند، بلند «ماشاء الله» می‌گویند. یکی یکی می‌آیند و از خدا به خاطر امروزشان که پاک گذشت تشکر می‌کنند. اینجا بزرگ‌ترین افتخار تعداد روزهای پاکی است.

چهره‌ها به حدی شبیه هم است که حدس زدن سن، شغل، میزان تحصیلات، طبقه اجتماعی و ... به راستی مشکل است، همه زیر سایه یک عامل مشترک یک رنگ و یک شکل شده اند اما نزدیک‌تر که می‌روی به حدی از تفاوت‌های آنها تعجب می‌کنی که باور کردن آن برای خودت هم مشکل می‌شود چه برسد به بازگو کردن آن، برخی عمری از آنها گذشته اما برخی دیگر خیلی خیلی جوان هستند.

کارتون خوابی با مدرک فوق لیسانس

تسلط به زبان انگلیسی شاید آخرین چیزی باشد که از آدم‌های ساکن اینجا انتظار داری اما وقتی می‌فهمی بسیاری از آنها تحصیل کرده هستند و مدرک تحصیلی آنها فوق لیسانس ریاضی محض دانشگاه تهران، پزشک، دندانپزشک، کارمند کنسولگری و ... است دیگر تعجب نمی‌کنی.

کنارشان می‌نشینی. همه دمپایی به پا و لباس‌های یکدست آبی به تن دارند، اما مرتب و تمیز هستند. شور و حال دارند به دنبال بهانه می‌گردند که بخندند، هر چیزی را مایه شوخی و خنده می‌کنند و بلند می‌خندند. یکی یکی می‌روند پشت میکروفن و خود را معرفی می‌کنند. « سلام، من ... یک معتاد هستم» همه پاسخ سلامش را بلند می‌دهند، ادامه می‌دهد «با امروز ... روز است که پاکم، خدا یا به خاطر پاکی امروز شکر» همه ماشاء‌الله می‌گویند. قصه زندگی هر کدام شنیدنی است اما آنقدر شبیه هم که شاید کافی باشد فقط داستان یکی را بشنوی، اول و آخر زندگیشان می‌شود داستان تکراری همه کارتون خواب‌ها. زندگی می‌کردم، به دام اعتیاد افتادم همه چیزیم را از دست دادم، کارتون خواب شدم و حالا می‌خواهم ترک کنم».

فاصله همه ما با کارتون خوابی نازکتر از یک تار مو است

اینجاست که حرف یکی از مسئولان کمپ ترک اعتیاد را عمیقاً درک می‌کنی که گفت: «فاصله همه ما با کارتون خوابی نازکتر از یک تار مو است، فکر نکنیم اینها آدم‌های عجیبی هستند ممکن است با یک اتفاق ساده ما هم به این روز بیفتیم».

صدای بلند صلوات می‌آید. برای سلامتی خودشان و ما صلوات می‌فرستند. بلند، خیلی بلند.

اینجا «کمپ ترک اعتیاد آفتاب امید» در خاور شهر تهران است. بزرگ‌ترین کمپ ترک اعتیاد کشور که با روش‌های علمی به ترک معتادان کمک می‌کند. اولین کمپ ترک اعتیاد خودگردان کشور که توسط شهرداری ساخته شده اما توسط خود مردم هزینه‌های آن تأمین می‌شود. هفته‌ای دو بار خیرین به این مرکز می‌آیند و نیازهای مرکز را تأمین می‌کنند. افرادی که اینجا هستند همه کارتون خواب بوده‌اند و به صورت داوطلبانه خواستار ترک اعتیاد شده و به این مرکز ترک رایگان آورده شده‌اند.

هر کارتون خوابی که بخواهد ترک کند به اینجا آورده می‌شود، حمام می‌کند، لباس می‌پوشد، پذیرش می‌شود، غربالگری می‌شود، مرحله ترک اولیه را سپری می کند، دوره 28 روزه ترک که قابل تمدید است را طی می‌کند و پس از ترک مواد نیز رها نمی‌شود بلکه حمایت‌های پس از ترک را دریافت، مهارت‌های زندگی که فراموش کرده را دوباره یاد می‌گیرد و برای بازگردان وی به جامعه تلاش می‌شود.

ترک اعتیاد مبتنی بر ایمان مداری، پرهیز مداری و اخلاق مداری

روش ترک اعتیاد این مرکز غیر دارویی و مبتنی بر ایمان مداری، پرهیز مداری و اخلاق مداری است (در روش دارویی از داروهایی مانند متادون که خود اعتیاد آور است استفاده می‌شود، اما در این مرکز از آنجایی که بیشتر معتادان به مواد روان گردان اعتیاد دارند و وابستگی جسمی به مواد ندارند و وابستگی آنها روانی است از روش‌های غیر دارویی ترک استفاده می‌شود) پزشک، روانشناس و مددکار در کنار معتادان حضور دارد و در مراحل ترک به آنها کمک می‌کند.

اعتیاد درد بی‌خدایی است

تنها دلیل همه این افراد برای کارتون خواب شدن یک مسئله است: اعتیاد. یکی از معتادان که تجربه 27 سال اعتیاد را پشت سرگذاشته و از قراری در سخن وری هم توانمندی بالایی دارد پشت تریبون می‌رود خدا را به خاطر پاکی امروزش شکر می‌کند و می‌گوید «اعتیاد درد بی‌خدایی است» و من اینجا هستم تا خدا را دوباره پیدا کنم. از انجمن معتادان گمنام که 20 میلیون عضو پاک در جهان دارد سخن می‌گوید و 12 قدمی که برای پاک شدن باید پیمود (12 قدم انجمن معتادان گمنام).

«اعتیاد درد بی‌خدایی است» جمله‌اش را در ذهنم مرور می‌کنم. در دلم دعا می‌کنم که آمارهای 99 درصدی بازگشت معتادان ترک کرده به مصرف دوباره، سه باره، چهارباره و ... دروغ باشد، دعا می‌کنم خدا را در زندگیشان پیدا کنند. وقتی خدا در زندگیت نباشد هیچ چیز ممنوع نیست، هیچ هدفی جز لذت وجود ندارد، همه چیز مجاز و قابل قربانی کردن می‌شود. دعا می‌کنم: خدایا موفق شوند.

به آمارهایی جدید فکر می‌کنم اعتیاد در میان نوجوانان، افزایش اعتیاد بین دختران و زنان جوان. از قراری خیلی‌ها خدا را در زندگیشان کم آورده‌اند. طبیعی است. وقتی به کودکت خدا را نشناسانی، وقتی فرزندت را بی‌قانون و بی‌خدا بزرگ می‌شود، هر روز مجبور است خلاء خدا نداشتن، هدف نداشتن، درک نکردن هدف و فلسفه زندگیش را با چیزی پر کند. با لذت، با عصیان، با سرکشی، با مصرف مواد.

دین صرفاً مجموعه‌ای از اعمال عبادی نیست دین فلسفه زندگی و حیات انسان است و انسانی که در سایه دین دلیلی متعالی برای زندگی خود نداشته باشد، زندگی خود را به هدر خواهد داد. همه انسان‌ها به دلیل و فلسفه‌ای برای زیستن نیاز دارند اگر باور ندارید به صدها فرقه و نحله جدید که در تمام جهان ایجاد شده نگاهی بیندازید انسان‌هایی که از خدا و ادیان آسمانی برید‌ه‌اند به دنبال یافتن فلسفه و دلیلی برای زندگی به این فرق روی آورده‌اند تا دلیلی و هدفی برای زندگیشاتن بتراشند.

حال اگر این فلسفه را درست نیافتند، همه دلیل و هدف زندگیشان می‌شود لذت بردن به هر قیمتی و اولین راه لذت بردن به هر قیمتی می‌شود مصرف مواد مخدر.

امروز 26 ژوئن برابر با 5 تیر روز جهانی مبارزه با مواد مخدر است. در ایران برای ترک اعتیاد عموماً از روش‌های ترک اعتیادی که در غرب طراحی و اجرا شده استفاده می‌شود اما ای کاش مسئولان کمی هم به فکر ریشه اعتیاد، یعنی لذت طلبی ناشی از بی‌هدفی و ندانستن فلسفه آفرینش انسان، می‌بودند و در مراکز ترک اعتیاد به معتادان برای یافتن دلیل و فلسفه زندگی یک انسان کمک می‌شد.

گزارش تصویری کمپ ترک اعتیاد آفتاب امید را اینجا ببینید!

زهرا ایرجی