به گزارش کانون خبرنگاران
ایکنا،
نبأ، شامگاه دوشنبه 12 مهر مصادف با دوم محرم، حجتالاسلام والمسلمین سید حسین هاشمینژاد، روضهخوان اهلبیت(ع) در حسینیه بیتالرقیه(س) گفت: در شگفتم کسی که یقین به مرگ دارد و میداند که از این عالم باید برود ولی چطور می خندد و شادمان است.
وی ادامه داد: سختترین و موحشترین لحظات برای انسان لحظهای است که از رحم مادر به دنیا میآید لذا میبینیم که طفل گریه میکند و اشک میریزد چون همه دنیا برای او همان رحم تنگ است. دوست ندارد به دنیا بیاید چون آنجا را بهتر میداند بعد که عادت به دنیا کرد و فضای دنیا و نعمتهای فراوان دنیا را دید اینجا را بهتر میداند باز که میخواهند ببرند گریه میکند.
استاد حوزه علمیه افزود: ما آنقدر به دنیا عادت کردیم که اسم مرگ را که میشنویم ناراحت میشویم و گریه میکنیم و میگوییم بحث را عوض کنید.
حجتالاسلام والمسلمین هاشمینژاد ادامه داد: تمام دنیا با تمام لطافت و زیباییهایش در مقابل آن عالم مانند ذرهای است مثل محیط تنگ رحم مادر اما آنهایی که این عالم را میبینند مثل اصحاب سیدالشهداء(ع) سبقت میگیرند در رفتن از این دنیا که زودتر شهید شوند و به این عالم برسند.
این خطیب اضافه کرد: دومین لحظه سخت برای انسان ورود به برزخ است چیزهایی مشاهده میکند که تا حالا ندیده است مثل بچهای که تازه وارد دنیا شده است.
حجتالاسلام والمسلمین هاشمینژاد، در ادامه سخنرانیاش گفت: فشار قبر متعلق به همه است چه در هواپیما، دریا و هوا از دنیا بروی این روح انسان است که در فشار است نه جسم انسان و آنهایی که یقین به مرگ دارند خودشان را آماده میکنند، توشه برای مُردنشان برمیدارند و وصیتنامه مینویسند.
حجتالاسلام والمسلمین سیدحسین هاشمینژاد، پژوهشگر حوزه علمیه سخن خود را با این حدیث که «عاقلترین انسانها کسی است که در حالی که نیکوکار است باز هم خوف دارد و جاهلترین انسان هم کسی است که گناه میکند و خود را در امان میداند.» به پایان برد.
علیرضا برومند