وضعیت مبهم تئاتر دینی در اجرای عمومی/ سالن‌ها در انحصار طیفی خاص است
گروه هنر: اغلب تولیدات نمایشی با موضوع دینی، ارزشی و قرآنی خروجی رویدادهای نمایشی هستند که شاهد برگزاری آنها به شکل مناسبتی هستیم اما پس از اتمام برنامه مناسبتی، بلاتکلیف بوده و فرصتی برای اجرای عمومی پیدا نمی‌کنند.
وی گفت: از جمله این رویدادها که در حال حاضر شاهد برگزاری هر ساله آنها هستیم می‌توان به سوگواره نمایشی «خمسه» و جشنواره سراسری «تئاتر رضوی» اشاره کنیم که عمده تولیدات نمایشی در حوزه تئاتر دینی و ارزشی و قرآنی حاصل خروجی آنها هستند اما اینکه این آثار پس از برگزاری رویداد تئاتری به چه سرنوشتی دچار می‌شوند، در این مورد چندان برنامه‌ریزی مشخصی وجود ندارد.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: در چنین شرایطی اغلب تولیدات نمایشی شرکت‌کننده در این رویدادهای تئاتری، اجرایشان محدود به چند اجرای زمان برگزاری جشنواره و رویداد می‌شود و پس از برگزاری اختتامیه و تقدیر از برگزیدگان هیچ حمایتی از آنها برای اجرای عموم به منظور استفاده قابل توجه مخاطبان از آنها صورت نمی‌گیرد.
امرایی ادامه داد: البته این میان هستند گروه‌های نمایشی که به سبب آشنایی نفراتی از آن گروه با مسئولان تئاتری و یا مدیران سالن‌های نمایشی، قول‌های مساعدی برای اجرای عموم در زمان خاصی پس از اتمام جشنواره و یا رویداد نمایشی می‌گیرند ولی در اغلب اوقات با مراجعه بی‌واسطه و مستقیم مسئول گروه برای تعیین زمان اجرای عموم، معمولاً سر دوانده می‌شوند و پاسخ روشنی به آنها داده نمی‌شود و البته در این جریان توقع از دبیرخانه جشنواره و رویداد تئاتری می‌رود که تا اندازه‌ای پس از برگزاری آن برنامه، دلسوزانه پیگیر حقوق گروه نمایشی برای تأمین اجرای عمومی آنها شود که این اتفاق هیچگاه نمی‌افتد.
این داور و کارشناس تئاتر تأکید کرد: نکته جالب توجه در این روند این است که برخی از سالن‌های نمایشی نیز اساساً میانه‌ای با اجرای آثار نمایشی دینی و قرآنی ندارند و با وجود تبلیغاتی که در زمینه اینگونه تولیدات به منظور حمایت از آنها از سوی ارشاد می‌شود اما این سالن‌های نمایشی ترجیح می‌دهند نوبت اجرای خود را به آثاری بی ربط که ممکن است هیچ سنخیتی با باور و فضای فرهنگی ایرانی ندارند، بدهند.
وی در پایان گفت: وقتی عمیق‌تر به این موضوع نگریسته می‌شود در کمال تعجب با نکته‌ای روبرو می‌شویم و آن اینکه گویا اجرای عموم در سالن‌های نمایشی میان طیف خاصی از جامعه تئاتری انحصاری شده و ممکن است یک فرد و یا گروه نمایشی در سال، موفق به چند اجرای نمایشی شود و این در حالیست که موقعیت برای حتی یک نوبت از اجرا از سایر گروه‌های نمایشی در طول سال سلب شود.
امیرسجاد دبیریان
