چرا برای اقشار مختلف جامعه قرآن، تفسیر و ترجمه ویژه وجود ندارد

حجت‌الاسلام علی حبیبی، محقق قرآنی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) ضمن بیان اهمیت ترجمه قرآن برای کودکان و نوجوانان اضافه کرد: همان‌طور که کتاب‌های قصه ویژه کودکان داریم، نیاز است تا کتاب‌های قرآن برای کودکان، نوجوانان و جوانان داشته باشیم. همان‌طور که آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی بارها تأکید کردند نیاز است تا کتاب‌های تفاسیر مخصوص سنین پایین داشته باشیم. بر همین اساس باید با توجه به فهم اقشار مختلف جامعه کتاب‌های قرآن، تفسیر، ترجمه و... تهیه شود.
وی با طرح یک پرسش بیان کرد: باید بررسی شود که حوزه‌ها با وجود محقیقن و دانش‌آموختگان بسیار چرا دست به چنین کارهای مهمی نمی‌زنند. بنده به مدیریت حوزه‌ها انتقاد کرده‌ و گفته‌ام که در کتاب‌های علوم قرآنی مورد نیاز جامعه چه چیز‌هایی نوشته شده است؟ بحث‌های علمی پیچیده فقط به درد حوزه علمیه می‌خورد و برای عوام مناسب نیست و باید کتاب‌های علوم قرآنی مورد نیاز جامعه حتماً تهیه شود.
حبیبی با اشاره به تفسیر گروهی آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی در مورد ترجمه گروهی قرآن گفت: از نظرم بهتر است که ترجمه قرآن گروهی صورت بگیرد؛ همانند تفسیر قرآن که توسط آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی به‌صورت گروهی جمع‌آوری و مورد مقبولیت قرار گرفت؛ ترجمه نیز اگر با حضور یک مجتهد جامع‌الشرایط به شکل گروهی صورت بگیرد بسیار بهتر است، کار تک‌نفره همیشه معیوب بوده است و ترجمه گروهی با حضور یک سرگروه آگاه که مطالب را جمع‌آوری کند می‌تواند مورد تأیید همه قرار بگیرد و یک ترجمه مقبول باشد.

این قرآن‌پژوه در ادامه گفت‌وگو با اشاره بحث رسم الخط قرآن کریم بیان کرد: از نظر مراجع قم، از گذشته تاکنون بر این بوده است که خط نماینده تلفظ صحیح است و باید بر اساس قواعد املای روز عرب باشد؛ این نکته را نیز باید در نظر داشت که نگارش قرآن نباید است بر اساس آنچه که ما تلفظ می‌کنیم باشد، لذا باید ریشه کلمات بر اساس قواعد روز عرب باشد به‌صورتی که یک عرب‌زبان بتواند آن‌را به‌راحتی بخواند.
وی در ادامه به اصالت در نگارش قرآن اشاره کرده و گفت: نظر علمای اهل سنت نیز بر همین اساس است. بنابراین اصالت در نگارش قرآن با زبان عرب است. علت نزول قرآن بر اساس لفط نیز تأیید کننده این قضیه است که الفاظ قرآن موضوعیت دارد، اگر قرار بر این بود که قرآن به شکل نوشته موضوعیت ‌داشته باشد، خداوند نیز قرآن را بر اساس نوشته نازل می‌کرد. لذا باید قرآن را بر اساس لفظ دوران پیامبر(ص) خواند نه بر اساس نوشته چراکه نوشته به مرور زمان تغییر می‌کند و از شکل اولیه خود خارج می‌شود.
حبیبی در رابطه با توقیفی نبودن رسم‌الخط اظهار کرد: رسم‌الخط قرآن هرگز توقیفیت ندارد و برخی افراد قصد دارد این موضوع را مطرح کنند. اما هیچ کدام از کاتبان، قرآن را یکسان ننوشته‌اند و هرکدام بر اساس قرآنی که در منطقه زندگی خود داشتند، کتابی را به قلم تحریر درآورده‌اند لذا اگر کتاب‌های رسم را ببینیم هیچ یک اتحاد ندارند.