به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، حجتالاسلام والمسلمین سیدابوالفتح دعوتی، نویسنده و پژوهشگر قرآن اخیراً ترجمهای آهنگین از قرآن را انجام داده و جزء سیام و بخشهایی از سور قرآن را برای انتشار در اختیار ایکنا قرار داده است که دومین بخش از ترجمه آیات 1 تا 40 سوره «نباء» از ترجمه «آهنگ ماندگار» در ادامه میآید؛
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
عَمَّ يَتَسَاءلُونَ ﴿۱﴾
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿۲﴾
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿۳﴾
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۴﴾
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۵﴾
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿۶﴾
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿۷﴾
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿۸﴾
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿۹﴾
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿۱۰﴾
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿۱۱﴾
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿۱۲﴾
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿۱۳﴾
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا ﴿۱۴﴾
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿۱۵﴾
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿۱۶﴾
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿۱۷﴾
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿۱۸﴾
وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿۱۹﴾
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿۲۰﴾
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿۲۱﴾
لِلْطَّاغِينَ مَآبًا ﴿۲۲﴾
بسم الله الرحمن الرحيم
«1»از چه میپرسـند اينان
«2»از آن اخبار بـس گران
«3»آنکه باشندش در اختلاف
«4»حقّا که بدانندش بزودی به يقين
«5»آری حقّا که بدانندش بزودی به يقين
«6»آيا نه زمين را بگسترانديـمش هـموار
«7»و کوهها را پايههایی استوار
«8»و شما را بيافريدیمی همتايان ازواجی
«9»و خواب را مقرّر داشتيمتان زی آرامش
«10»و شب را بستری و آسايش
«11»و روز را زی قيامی و کوشش
«12»و بناکرديم بر فرازتان هفت آسمان قویبنيان
«13»و خورشيد را خودچراغی فروزان
«14»و فرودآورديم از سنگين ابرها قطره قطره باران
«15»تا به رويانيم بدان دانههایی و گياهان
«16»و بوستانهایی به هم اندر فراوان که پرگار خلقت به کار اسـت دائم
«17»همانا که روز جدایی مقدّر زمانی است بر مردمان
«18»دميده شود نفخه صور آن روز و آييدش آنجا شتابان
«19»و اندر گشايند مر آسمان را چنان راههایی به سامان
«20»به جنبش درآيندکوه و در و دشت چونان سراب
«21»جهنم در آنجا به امر خدا در کميـن
«22»مطافی به طغيانگران برقرار
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿۲۳﴾
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿۲۴﴾
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ﴿۲۵﴾
جَزَاء وِفَاقًا ﴿۲۶﴾
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ﴿۲۷﴾
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿۲۸﴾
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿۲۹﴾
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿۳۰﴾
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿۳۱﴾
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿۳۲﴾
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿۳۳﴾
وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿۳۴﴾
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿۳۵﴾
جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا ﴿۳۶﴾
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿۳۷﴾
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿۳۸﴾
ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿۳۹﴾
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾
«23»در آن ماندگاران بسی روزگار
«24»نه جایی خنک میتوان و نه آبی به کام
«25»مگر آب جوشان و چرکین طعام
«26»جزایی چنان کارهاشان تباه
«27»وباورنکردند فرجام روز حساب
«28»وتکذیب کردند آنان گرانمايه آيات مارا
«29»و هر کار کردند بنوشته شد در کتاب
«30»و اکنون بنوشيد و افزون نداريمتان جز عذاب
«31»و از آنِ پرهيزکاران بوَد بهرهها
«32»بسی باغها وبسی تاکها
«33»و نورسته دوشيزگاني جوان سالها
«34»و سرشار از انگبين جامها
«35»نه بيهوده گويندشان، نی گزاف
«36»جزایی ز پروردگارت يکی بخششی بر حساب
«37»خدای بلند آسمانها و خرّم زمين و آنچه مر آن هر دو را در ميان، خداوند رحمان نشاید کسی را به نزدش کلام
«38»در آنجا که آيند فوج ملاتک و روح، کلامی نگويند تا اذن ايزد نيايد و هرگز نگويند غیر از صواب
«39»و اين است آن روز حق هر که خواهد يکی راه جويد به نزد خدای
«40»و ما بيمتان میدهيم از عذابی قريب، در آنجا که انسان نظر افکند در عملهای خويش، و کافر همی گويد ای کاش، میبودمی خود يکی ذرّه خاک.