یادداشت وارده/
سخنی با مرکز رسيدگی به امور مساجد
گروه جامعه: مرتضی نجفی قدسی با ارسال یادداشتی همچنان اعتراض خود را به بسته شدن مسجد سوهانک ابراز کرده و این بار مرکز رسیدگی به امور مساجد را مخاطب خود قرار داده است.
از تاريخ هفتم آبان ماه درب مسجد جامع نور ولايت در سوهانک تهران توسط کميته امداد امام، قفل و زنجير شده و حتي دور مسجد را سيم خاردار کشيده بودند، گرچه پس از انعکاس اين عمل توهين‌آميز نسبت به مسجد در رسانه‌ها، سيم خاردارها را جمع کرده‌اند ولي هنوز اين مسجد در قفل و زنجير است و دربهاي آن را حتي جوشکاري کرده‌اند! يعني ما با قاطعيت، درب اين مسجد بزرگ را بسته‌ايم و حالا حالاها هم قصد بازگشايي آن را نداريم!
البته مردم با ايمان محل و امام جماعت آن نيز از پاي ننشسته و ضمن پيگيري موضوع از طريق مرکز رسيدگي به امور مساجد و ديگر مسئولين، نماز جماعت‌ها را در اين 10 روز، در هر سه وقت در جلوي مسجد و ساختمان کميته امداد در سوهانک اقامه کردند.
شايد اگر اين اهانت به مسجد و شهدايي که در حياط آن آرميده‌اند در کشور ديگري انجام مي‌شد مرکز رسيدگي به امور مساجد در محکوم کردن آن سبقت مي‌جست و ليکن چون اين عمل زشت توسط خودي انجام شده است، و يا حفظ روابط را بر عمل به اصول و ارزش‌ها مقدم مي‌دارند، تاکنون در اين موضوع بسيار مماشات کرده و سعي بر غمض عين داشته و حال آنکه در جريان کامل موضوع هستند، گرچه انتظار مي‌رفت اگر قوت برخورد با کميته امداد را هم ندارند لااقل مي‌توانستند با اطلاعيه‌اي اين اهانت را محکوم کنند و در کنار مردم با ايمان بايستند، نه در کنار مسئوليني که به خود جرأت مي‌دهند درب خانه خدا را بسته و جوشکاري کنند!
ما بايد «الله اکبر» يعني خدا بزرگتر هست را عملاً در رفتار و زندگي خود نشان بدهيم و از غير خدا از هيچکس نهراسيم، عمل قبيح و زشت از هرکس سر زند قبيح و زشت است و اگر از مسئولي خودي و انقلابي سرزند قطعاً گناهش بيشتر است.
چرا مرکز امور مساجد اين مهم را به دادستاني يا مراکز قضايي ارجاع و گزارش نمي‌کند؟! تکليف مردم چيست؟ تا کي بايد صبر کنند و در اين هواي سرد در خيابان نماز بخوانند، براي اين مسجد، صيغه مسجدي خوانده شده است و در مسجد بودن آن شکي نيست، بنابر اين هرکس اعم از واقف زمين و يا خيرين و يا کميته امداد که در ساخت آن هزينه کرده‌اند، نمي‌توانند از عمل خود پشیمان شده و اين مسجد را از مسجد بودن بياندازند! توليت مسجد امر ديگري است وليکن هيچکس حق ندارد درب آن را ببندد و از همه بدتر دور آن سيم‌خاردار بکشد و يا دربهاي آن را جوشکاري کند!
وقتي مرکز امور مساجد که بايد حافظ منافع مساجد باشد، جديت و تلاش لازم را براي حفظ و احياء مساجد ندارد، از بقيه چه انتظار است؟! آقايان، بواسطه لباس مقدس روحانيت که به تن کرده‌اند و هم بواسطه وظيفه شغلي و مسئوليتي که بر عهده دارند نبايد در برابر توهين به خانه خدا سکوت کنند! حالا درب خانه خدا را مي‌بندند و قفل مي‌کنند، ديگر چرا جوشکاري مي‌کنند! آيا اين عمل توهين نيست! سيم خاردار کشيدن توهين نبود؟! عمل سخيف، سخيف است هر کجاي دنيا باشد، اين را بايد مسئولان ما بفهمند، مردم ما نظاره‌گر هستند و همه موارد مشابه را با هم قياس مي‌کنند.
ما بايد رضايت الهي را و دوستي با او را بر همه چيز و همه کس مقدم بداريم و اگر از نزديکترين افراد هم خطايي سر زند، وظيفه امر به معروف و نهي از منکر را فراموش نکنيم.
«وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى‌الله أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ‌الله غَفُورٌ رَحِيمٌ»
خادم القرآن - مرتضي نجفي قدسي
البته مردم با ايمان محل و امام جماعت آن نيز از پاي ننشسته و ضمن پيگيري موضوع از طريق مرکز رسيدگي به امور مساجد و ديگر مسئولين، نماز جماعت‌ها را در اين 10 روز، در هر سه وقت در جلوي مسجد و ساختمان کميته امداد در سوهانک اقامه کردند.
شايد اگر اين اهانت به مسجد و شهدايي که در حياط آن آرميده‌اند در کشور ديگري انجام مي‌شد مرکز رسيدگي به امور مساجد در محکوم کردن آن سبقت مي‌جست و ليکن چون اين عمل زشت توسط خودي انجام شده است، و يا حفظ روابط را بر عمل به اصول و ارزش‌ها مقدم مي‌دارند، تاکنون در اين موضوع بسيار مماشات کرده و سعي بر غمض عين داشته و حال آنکه در جريان کامل موضوع هستند، گرچه انتظار مي‌رفت اگر قوت برخورد با کميته امداد را هم ندارند لااقل مي‌توانستند با اطلاعيه‌اي اين اهانت را محکوم کنند و در کنار مردم با ايمان بايستند، نه در کنار مسئوليني که به خود جرأت مي‌دهند درب خانه خدا را بسته و جوشکاري کنند!
ما بايد «الله اکبر» يعني خدا بزرگتر هست را عملاً در رفتار و زندگي خود نشان بدهيم و از غير خدا از هيچکس نهراسيم، عمل قبيح و زشت از هرکس سر زند قبيح و زشت است و اگر از مسئولي خودي و انقلابي سرزند قطعاً گناهش بيشتر است.
چرا مرکز امور مساجد اين مهم را به دادستاني يا مراکز قضايي ارجاع و گزارش نمي‌کند؟! تکليف مردم چيست؟ تا کي بايد صبر کنند و در اين هواي سرد در خيابان نماز بخوانند، براي اين مسجد، صيغه مسجدي خوانده شده است و در مسجد بودن آن شکي نيست، بنابر اين هرکس اعم از واقف زمين و يا خيرين و يا کميته امداد که در ساخت آن هزينه کرده‌اند، نمي‌توانند از عمل خود پشیمان شده و اين مسجد را از مسجد بودن بياندازند! توليت مسجد امر ديگري است وليکن هيچکس حق ندارد درب آن را ببندد و از همه بدتر دور آن سيم‌خاردار بکشد و يا دربهاي آن را جوشکاري کند!
وقتي مرکز امور مساجد که بايد حافظ منافع مساجد باشد، جديت و تلاش لازم را براي حفظ و احياء مساجد ندارد، از بقيه چه انتظار است؟! آقايان، بواسطه لباس مقدس روحانيت که به تن کرده‌اند و هم بواسطه وظيفه شغلي و مسئوليتي که بر عهده دارند نبايد در برابر توهين به خانه خدا سکوت کنند! حالا درب خانه خدا را مي‌بندند و قفل مي‌کنند، ديگر چرا جوشکاري مي‌کنند! آيا اين عمل توهين نيست! سيم خاردار کشيدن توهين نبود؟! عمل سخيف، سخيف است هر کجاي دنيا باشد، اين را بايد مسئولان ما بفهمند، مردم ما نظاره‌گر هستند و همه موارد مشابه را با هم قياس مي‌کنند.
ما بايد رضايت الهي را و دوستي با او را بر همه چيز و همه کس مقدم بداريم و اگر از نزديکترين افراد هم خطايي سر زند، وظيفه امر به معروف و نهي از منکر را فراموش نکنيم.
«وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى‌الله أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ‌الله غَفُورٌ رَحِيمٌ»
خادم القرآن - مرتضي نجفي قدسي
مطالب مرتبط
