حجت الاسلام سيد حسن موسوی، امام جمعه کلیبر در در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از آذربایجانشرقی، اظهار کرد: طبق بينش قرآنی، ايمان بدون عمل و عمل بدون ايمان در نجات و سعادت انسان نقشی ندارد؛ بلكه اين دو با هم سعادت بشر را تأمين میكنند؛ از اين رو قرآن دو شرط ديگر برای بهرهمندی از قرآن را «ايمان» و «احسان» دانسته است.
وی، افزود: پذيرش و باور قرآن به عنوان سخن بیعيب و نقص خداوند، زمينه را برای فهم، عمل و بهرهگيری از آن و درنهايت، رسيدن به بالاترين اهداف قرآن فراهم میسازد.
وی با استناد به آیه 201 سوره اعراف خاطرنشان کرد: در این آیه میخوانیم: اهل تقوا را چون وسوسه و خيالی از شيطان به دل رسد، همان دم خدا را به ياد آورند و همان لحظه بصيرت و بينايی پيدا كنند.
حجتالاسلام موسوی ايمان به خدا را اساس تمام ارزشها دانست و ادامه داد: از آنجا كه ايمان به خدا اساس تمام ارزشهاست و هر عملی كه بدون ايمان انجام گيرد، هيچ نقشی در سعادت انسان ايفا نمیكند، چنگ زدن به تعاليم قرآنی كه تنها راه وصول به هدف نهايی قرآن است نيز، بايد متكی به ايمان باشد.
امام جمعه شهرستان کلیبر یادآور شد: سجده، مظهر تام عبوديت بنده در برابر خداست و در روايات آمده كه اگر انسان بداند هنگام سجده خداوند چقدر به اوعنايت دارد، حاضر نمیشود سر از سجده بردارد. سجده بر خدا، معلول درک عظمت خدا و رابطهٔ انسان با اوست. اگر خداوند كمال مطلق است و علم، قدرت، رحمت، حيات و ديگر اوصاف او بی نهايت بوده و انسان درپی كسب كمال است، وقتی بالاترين و كاملترين موجود را میيابد، نهايت كرنش را در برابر او اظهار مینمايد، بهويژه اگر آن موجود خداوندگار او باشد و هستی خود را از او دريافت كند.
وی با اشاره به آيه 2 سوره بقره افزود: در این آیه می خوانیم: اين كتاب كه ترديدی در آن نيست، رهنمودی برای پرهيزكاران است.
حجتالاسلام موسوی تاکید کرد: كسی كه خداوند را منزّه از هرگونه نقص و آلودگی بداند، سخن او را نيز كه قرآن است، كامل و بینقص میداند و آن گاه در پذيرش و تسليم در برابر آن دچار ترديد نمیشود.