عیب‌جویی صفت شیاطین است/ انسان عیب‌پوش باشد تا عیب‌جو

حجت‌الاسلام مجتبی کوچک‌زاده، استاد حوزه‌ علمیه در گفت‌وگو با خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا) از اصفهان، اظهار کرد: صفات‌ در انسان دو نوع است، یک دسته صفات فضیله می‎باشند که ریشه این صفات مرتبط به خداست و انسان هم باید این صفات را جزء اخلاق خود قرار دهد، در روایت نیز داریم که به اخلاق الهی خو بگیرید و به آداب الهی ادب شوید.
وی با بیان اینکه نوع دیگر صفات در وجود انسان، صفات رذیله هستند که صفت شیاطین می‌باشد که نمونه‌های بارز آن کینه، حسد، بخل، انتقام‌گیری و عیب‌جویی است، افزود: عیب جویی یعنی اینکه انسان به دنبال این باشد که در دیگران عیبی پیدا و آن را برملا کند. اما در اسلام سفارش شده که انسان به جای جستجو در میان عیب‌های دیگران، باید به دنبال عیب‌های خود باشند، زیرا وقتی که عیب‌های خود را در نظر بگیریم، از عیوب دیگران چشم پوشی می‌کنیم.
این استاد حوزه بیان کرد: امام علی (ع) فرموده‌اند: «خوشا به حال کسی که توجه به عیبش او را از توجه به عیب‌های مردم باز دارد» و یا در جای دیگر نیز فرمودند: ایّاکَ و مُعاشَرَةَ مُتتَبِّعِی عُیوبِ النّاس، فَانّهُ لَم یَسلَم مُصاحِبُهُم مِنهُم؛ بر تو باد به دوری از معاشرت با کسانی که در جستجوی عیب‌های مردمند، زیرا همنشین آنها از گزندشان سالم نمی‌ماند».
حجت‌الاسلام کوچک‌زاده افزود: در اسلام، پرداختن به عیوب دیگران و نرمش با نفس خود بسیار مورد نکوهش قرار گرفته است. امام صادق(ع) نیز فرموند: کسی که لغزش‌های خویش را کوچک بشمارد، لغزش‌های دیگران را بزرگ خواهد شمرد، و کسی که لغزش‌های خود را بزرگ بداند، لغزش‌های دیگران را کوچک می‌شمرد؛ پس بنابراین انسان‌ها تنها باید به دنبال عیوب خود باشند.
وی گفت: عیب جویی از صفات رذیله و شیطانی است، اما در مقابل آن، صفتی به نام عیب پوشی می‌باشد که از صفات فضیله و صفات خداوند به عنوان ستارالعیوب است که براساس آن، همانگونه که دوست داریم، عیب‌های ما را کسی برملا نکند و آبروی ما را نبرد، به همین دلیل نباید به دنبال عیب‌جویی از دیگران باشیم.
وی تاکید کرد: اگر کسی عیبی در انسانی دید، هدفش باید مرتفع کردن آن عیب باشد و این را در خفا و فقط به خود شخص بگوید و نه اینکه آن را در جای دیگر بازگو کند و باعث ریختن آبروی آن شخص شود.